CZEKANOWICZ-DRĄŻEWSKA ANNA, poetka, prozaiczka

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
 
Linia 2: Linia 2:
 
[[File:Czekanowicz-Drążewska Anna.JPG|thumb|Anna Czekanowicz-Drążewska]]
 
[[File:Czekanowicz-Drążewska Anna.JPG|thumb|Anna Czekanowicz-Drążewska]]
 
[[File: Anna_Czekanowicz_2009.jpg |thumb| Anna Czekanowicz-Drążewska, 2009]]
 
[[File: Anna_Czekanowicz_2009.jpg |thumb| Anna Czekanowicz-Drążewska, 2009]]
'''ANNA CZEKANOWICZ-DRĄŻEWSKA''' (ur. 12 VI 1952 Sopot), poetka, prozaiczka, dramaturżka. Córka inżyniera mechanika Stanisława i Beatrycze z domu Berwaldt. W 1971 absolwentka [[LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, I | I Liceum Ogólnokształcącego]] w Gdańsku, w latach 1972–1978 studiowała w Instytucie Filologii Polskiej [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytetu Gdańskiego]] (UG). Należała do aktywnie działającego w Gdańsku w latach 70. środowiska młodych poetów i pisarzy. Współredagowała „Litteraria”. Debiutowała w  1974 w [[LITERY, pismo | „Literach”]] (dodatek „Delta”), w 1976 ukazał się jej debiutancki tomik ''Ktoś, kogo nie ma'', wydany w tzw. serii Borosa. W tym samym roku utworzyła, m.in. z [[ZAWISTOWSKI WŁADYSŁAW, poeta, dramaturg, powieściopisarz | Władysławem Zawistowskim]], [[JOACHIMIAK ZBIGNIEW, poeta, tłumacz, wydawca | Zbigniewem Joachimiakiem]], [[CHAZBIJEWICZ SELIM, poeta | Selimem Chazbijewiczem]],  [[KAMROWSKI JERZY HENRYK, poeta, pisarz | Jerzym Kamrowskim]],  [[PTAK BOŻENA, poetka | Bożeną Ptak]], Waldemarem J. Ziemnickim grupę poetycką [[GRUPA WSPÓLNOŚĆ | Wspólność]]. Związana była z formacją poetycką [[NOWA PRYWATNOŚĆ, formacja poetycka | „Nowa Prywatność”]]. <br/><br/>
+
'''ANNA CZEKANOWICZ-DRĄŻEWSKA''' (ur. 12 VI 1952 Sopot), poetka, prozaiczka, dramaturżka. Córka inżyniera mechanika Stanisława (3/15 VII 1913 Ryga – 7 II 1968 Gdańsk) i Beatrycze z domu Berwaldt. W 1971 absolwentka [[LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, I | I Liceum Ogólnokształcącego]] w Gdańsku, w latach 1972–1978 studiowała w Instytucie Filologii Polskiej [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytetu Gdańskiego]] (UG). Należała do aktywnie działającego w Gdańsku w latach 70. środowiska młodych poetów i pisarzy. Współredagowała „Litteraria”. Debiutowała w  1974 w [[LITERY, pismo | „Literach”]] (dodatek „Delta”), w 1976 ukazał się jej debiutancki tomik ''Ktoś, kogo nie ma'', wydany w tzw. serii Borosa. W tym samym roku utworzyła, m.in. z [[ZAWISTOWSKI WŁADYSŁAW, poeta, dramaturg, powieściopisarz | Władysławem Zawistowskim]], [[JOACHIMIAK ZBIGNIEW, poeta, tłumacz, wydawca | Zbigniewem Joachimiakiem]], [[CHAZBIJEWICZ SELIM, poeta | Selimem Chazbijewiczem]],  [[KAMROWSKI JERZY HENRYK, poeta, pisarz | Jerzym Kamrowskim]],  [[PTAK BOŻENA, poetka | Bożeną Ptak]], Waldemarem J. Ziemnickim grupę poetycką [[GRUPA WSPÓLNOŚĆ | Wspólność]]. Związana była z formacją poetycką [[NOWA PRYWATNOŚĆ, formacja poetycka | „Nowa Prywatność”]]. <br/><br/>
Uczestniczyła – wraz z innymi przedstawicielami Wspólności – w ważnych dla gdańskiej humanistyki seminariach prof. [[JANION MARIA, historyczka literatury, profesor | Marii Janion]] na UG, które zaowocowały serią wydawniczą [[TRANSGRESJE | „Transgresje”]]. W 1978 otrzymała nagrodę Peleryny za tom ''Więzienie jest tylko we mnie''. Opublikowała m.in. zbiory wierszy: ''Pełni róż obłędu'' (współautor Zbigniew Joachimiak, 1983), ''Najszczersze kłamstwo'' (1985), ''Śmierć w powietrzu'' (1991) i wybór wierszy (z lat 1974–2020) ''Szelest sukienki. Listy do przyjaciół'' (2021). Współautorka (z Władysławem Zawistowskim) powieści radiowej ''Ulica Kwietna'' (1996–1998).<br/><br/>
+
Uczestniczyła – wraz z innymi przedstawicielami Wspólności – w ważnych dla gdańskiej humanistyki seminariach prof. [[JANION MARIA, historyczka literatury, profesor | Marii Janion]] na UG, które zaowocowały serią wydawniczą [[TRANSGRESJE | „Transgresje”]]. Opublikowała m.in. zbiory wierszy: ''Pełni róż obłędu'' (współautor Zbigniew Joachimiak, 1983), ''Najszczersze kłamstwo'' (1985), ''Śmierć w powietrzu'' (1991) i wybór wierszy (z lat 1974–2020) ''Szelest sukienki. Listy do przyjaciół'' (2021). Współautorka (z Władysławem Zawistowskim) powieści radiowej ''Ulica Kwietna'' (1996–1998) oraz scenariusza kilku pierwszych odcinków serialu telewizyjnego „Radio Romans”. W 1990 przez kilka miesięcy stypendystka International Writing Program Uniwersytetu Iowa (USA), czego plonem był m.in. tom wierszy ''Śmierć w powietrzu: 21 wierszy podróżnych''.<br/><br/>
W latach 1978–1990 pełniła funkcję kierownika literackiego [[OPERA BAŁTYCKA | Państwowej Opery]] i [[POLSKA FILHARMONIA BAŁTYCKA IM. FRYDERYKA CHOPINA | Filharmonii Bałtyckiej]], 1995–2007 – zastępcy dyrektora; w okresie 1991–1994 pracowała jako redaktor i redaktor naczelny Oficyny Wydawniczej Graf. W latach 2002–2005 prezes gdańskiego oddziału Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Inicjatorka, współtwórczyni wielu wydarzeń kulturalnych, związanych głównie z literaturą, m.in. cyklu sympozjów literackich w [[NADBAŁTYCKIE CENTRUM KULTURY | Nadbałtyckim Centrum Kultury]], zasiadała w komisja konkursu literackiego miasta Gdańska im. [[FAC BOLESŁAW, prozaik, poeta | Bolesława Faca]]. Członkini Polskiego PEN Clubu, rady programowej [[GDAŃSKI TEATR SZEKSPIROWSKI | Gdańskiego Teatru Szekspirowskiego]]. Od lutego 2007 do kwietnia 2016 dyrektor Biura Prezydenta do spraw Kultury, po przejściu na emeryturę od 2 V 2016 doradca prezydenta Gdańska do spraw kultury. W kadencjach od 2009 do 2021 członkini [[RADA KULTURY GDAŃSKIEJ | Rady Kultury Gdańskiej]], w kadencji 2009–2017 zasiadała w [[GDAŃSKA RADA DZIAŁANOŚCI POŻYTKU PUBLICZNEGO| Gdańskiej Radzie Działalności Pożytku Publicznego]]. W kadencji 2021–2025 członkini kapituł [[MEDAL ŚWIĘTEGO WOJCIECHA | Medalu św. Wojciecha]] i [[MEDAL KSIĘCIA MŚCIWOJA II | Medalu Księcia Mściwoja II]].<br/><br/>
+
W latach 1978–1990 pełniła funkcję kierownika literackiego [[OPERA BAŁTYCKA | Państwowej Opery]] i [[POLSKA FILHARMONIA BAŁTYCKA IM. FRYDERYKA CHOPINA | Filharmonii Bałtyckiej]], 1995–2007 – zastępcy dyrektora; w okresie 1991–1994 pracowała jako redaktor i redaktor naczelny Oficyny Wydawniczej Graf. W latach 2002–2005 prezes gdańskiego oddziału Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Inicjatorka, współtwórczyni wielu wydarzeń kulturalnych, związanych głównie z literaturą, m.in. cyklu sympozjów literackich w [[NADBAŁTYCKIE CENTRUM KULTURY | Nadbałtyckim Centrum Kultury]], zasiadała w komisja konkursu literackiego miasta Gdańska im. [[FAC BOLESŁAW, prozaik, poeta | Bolesława Faca]]. Członkini Polskiego PEN Clubu, rady programowej [[GDAŃSKI TEATR SZEKSPIROWSKI | Gdańskiego Teatru Szekspirowskiego]]. Od lutego 2007 do kwietnia 2016 dyrektor Biura Prezydenta do spraw Kultury, po przejściu na emeryturę od 2 V 2016 doradca prezydenta Gdańska do spraw kultury. W kadencjach od 2009 do 2021 członkini [[RADA KULTURY GDAŃSKIEJ | Rady Kultury Gdańskiej]], w kadencji 2009–2017 zasiadała w [[GDAŃSKA RADA DZIAŁANOŚCI POŻYTKU PUBLICZNEGO| Gdańskiej Radzie Działalności Pożytku Publicznego]]. Od 2019  działa w Fundacji MiastoKreacja, której celem jest „wspieranie działalności na styku kultury, sztuki, nauki, edukacji i życia społecznego”. W kadencji 2021–2025 członkini kapituł [[MEDAL ŚWIĘTEGO WOJCIECHA | Medalu św. Wojciecha]] i [[MEDAL KSIĘCIA MŚCIWOJA II | Medalu Księcia Mściwoja II]].<br/><br/>  
W 2003 otrzymała [[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE | Nagrodę Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury „Splendor Gedanensis”]], 2019 i 2021 [[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE | Nagrodę Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury]], w 2017 Nagrodę Honorową [[GDAŃSKIE TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]] w dziedzinie kultury za całokształt dokonań dla kultury gdańskiej, Pomorską Nagrodę Artystyczną za rok 2021 w kategorii kreacje artystyczne (za tomik ''Szelest sukienki. Listy do przyjaciół''), w 2022 po raz pierwszy przyznaną Nagrodę Specjalną „Splendor Gedanensis”. W latach 1978–1985 żona reżysera Marka Drążewskiego. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]
+
W 1978 otrzymała nagrodę Peleryny (najlepszy książkowy debiut poetycki roku) za tom ''Więzienie jest tylko we mnie'' oraz I wyróżnienie w konkursie Czerwonej Róży, w 2000 nagrodę w konkursie dramaturgicznym w kategorii monodram Rady Artystyczno-Programowej Fundacji „Sceny na Piętrze” Tespis w Poznaniu (za monodram ''Chińska cesarzowa''). W 2003 otrzymała [[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE | Nagrodę Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury „Splendor Gedanensis”]], 2019 i 2021 [[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE | Nagrodę Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury]], w 2017 Nagrodę Honorową [[GDAŃSKIE TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]] w dziedzinie kultury za całokształt dokonań dla kultury gdańskiej, Pomorską Nagrodę Artystyczną za rok 2021 w kategorii kreacje artystyczne (za tomik ''Szelest sukienki. Listy do przyjaciół''), w 2022 po raz pierwszy przyznaną Nagrodę Specjalną „Splendor Gedanensis” oraz Pomorską Nagrodę Literacką "Wiatr od Morza" za całokształt twórczości. W latach 1978–1985 żona reżysera Marka Drążewskiego. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]

Aktualna wersja na dzień 18:03, 1 kwi 2024

Anna Czekanowicz-Drążewska
Anna Czekanowicz-Drążewska, 2009

ANNA CZEKANOWICZ-DRĄŻEWSKA (ur. 12 VI 1952 Sopot), poetka, prozaiczka, dramaturżka. Córka inżyniera mechanika Stanisława (3/15 VII 1913 Ryga – 7 II 1968 Gdańsk) i Beatrycze z domu Berwaldt. W 1971 absolwentka I Liceum Ogólnokształcącego w Gdańsku, w latach 1972–1978 studiowała w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu Gdańskiego (UG). Należała do aktywnie działającego w Gdańsku w latach 70. środowiska młodych poetów i pisarzy. Współredagowała „Litteraria”. Debiutowała w 1974 w „Literach” (dodatek „Delta”), w 1976 ukazał się jej debiutancki tomik Ktoś, kogo nie ma, wydany w tzw. serii Borosa. W tym samym roku utworzyła, m.in. z Władysławem Zawistowskim, Zbigniewem Joachimiakiem, Selimem Chazbijewiczem, Jerzym Kamrowskim, Bożeną Ptak, Waldemarem J. Ziemnickim grupę poetycką Wspólność. Związana była z formacją poetycką „Nowa Prywatność”.

Uczestniczyła – wraz z innymi przedstawicielami Wspólności – w ważnych dla gdańskiej humanistyki seminariach prof. Marii Janion na UG, które zaowocowały serią wydawniczą „Transgresje”. Opublikowała m.in. zbiory wierszy: Pełni róż obłędu (współautor Zbigniew Joachimiak, 1983), Najszczersze kłamstwo (1985), Śmierć w powietrzu (1991) i wybór wierszy (z lat 1974–2020) Szelest sukienki. Listy do przyjaciół (2021). Współautorka (z Władysławem Zawistowskim) powieści radiowej Ulica Kwietna (1996–1998) oraz scenariusza kilku pierwszych odcinków serialu telewizyjnego „Radio Romans”. W 1990 przez kilka miesięcy stypendystka International Writing Program Uniwersytetu Iowa (USA), czego plonem był m.in. tom wierszy Śmierć w powietrzu: 21 wierszy podróżnych.

W latach 1978–1990 pełniła funkcję kierownika literackiego Państwowej Opery i Filharmonii Bałtyckiej, 1995–2007 – zastępcy dyrektora; w okresie 1991–1994 pracowała jako redaktor i redaktor naczelny Oficyny Wydawniczej Graf. W latach 2002–2005 prezes gdańskiego oddziału Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Inicjatorka, współtwórczyni wielu wydarzeń kulturalnych, związanych głównie z literaturą, m.in. cyklu sympozjów literackich w Nadbałtyckim Centrum Kultury, zasiadała w komisja konkursu literackiego miasta Gdańska im. Bolesława Faca. Członkini Polskiego PEN Clubu, rady programowej Gdańskiego Teatru Szekspirowskiego. Od lutego 2007 do kwietnia 2016 dyrektor Biura Prezydenta do spraw Kultury, po przejściu na emeryturę od 2 V 2016 doradca prezydenta Gdańska do spraw kultury. W kadencjach od 2009 do 2021 członkini Rady Kultury Gdańskiej, w kadencji 2009–2017 zasiadała w Gdańskiej Radzie Działalności Pożytku Publicznego. Od 2019 działa w Fundacji MiastoKreacja, której celem jest „wspieranie działalności na styku kultury, sztuki, nauki, edukacji i życia społecznego”. W kadencji 2021–2025 członkini kapituł Medalu św. Wojciecha i Medalu Księcia Mściwoja II.

W 1978 otrzymała nagrodę Peleryny (najlepszy książkowy debiut poetycki roku) za tom Więzienie jest tylko we mnie oraz I wyróżnienie w konkursie Czerwonej Róży, w 2000 nagrodę w konkursie dramaturgicznym w kategorii monodram Rady Artystyczno-Programowej Fundacji „Sceny na Piętrze” Tespis w Poznaniu (za monodram Chińska cesarzowa). W 2003 otrzymała Nagrodę Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury „Splendor Gedanensis”, 2019 i 2021 Nagrodę Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury, w 2017 Nagrodę Honorową Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki w dziedzinie kultury za całokształt dokonań dla kultury gdańskiej, Pomorską Nagrodę Artystyczną za rok 2021 w kategorii kreacje artystyczne (za tomik Szelest sukienki. Listy do przyjaciół), w 2022 po raz pierwszy przyznaną Nagrodę Specjalną „Splendor Gedanensis” oraz Pomorską Nagrodę Literacką "Wiatr od Morza" za całokształt twórczości. W latach 1978–1985 żona reżysera Marka Drążewskiego.

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania