PTAKI
(Nie pokazano 13 wersji utworzonych przez 5 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Samica_nurogęsi_w_Ptasim_Raju.JPG|thumb|Samica nurogęsi w Ptasim Raju]] | [[File:Samica_nurogęsi_w_Ptasim_Raju.JPG|thumb|Samica nurogęsi w Ptasim Raju]] | ||
− | '''PTAKI.''' W 1800–2010 w | + | [[File:Perkoz dwuczuby z młodymi w rezerwacie Ptasi Raj.jpg|thumb|Perkoz dwuczuby <br/> z młodymi w rezerwacie <br/> Ptasi Raj]] |
− | {| | + | [[File: Ptaki_Mewia_Łacha.JPG |thumb| Mewia Łacha, 2021]] |
− | + | '''PTAKI.''' W latach 1800–2010 w Gdańsku stwierdzono występowanie 339 gatunków ptaków (75% gatunków ptaków stwierdzonych dotąd w Polsce). Połowę z nich stanowią ptaki związane z siedliskami wodnymi, 30% zamieszkuje lasy, pozostałe gatunki – tereny otwarte i zurbanizowane. Zespół ptaków w Gdańsku jest bardziej różnorodny niż w innych miastach europejskich, co wynika ze zróżnicowania siedlisk, położenia miasta na wybrzeżu na trasie szlaków wędrówkowych oraz łagodnego klimatu morskiego ([[KLIMAT I BIOKLIMAT | klimat i bioklimat]]), który sprzyja zimowaniu licznych i wielogatunkowych stad ptaków. <br/><br/> W latach 1980–2010 w Gdańsku gniazdowało 159 gatunków. Najcenniejsze gatunki lęgną się na wybrzeżu, przy ujściu [[WISŁA | Wisły]] ([[PRZEKOP WISŁY | Przekop Wisły]]), gdzie w kolonii lęgowej rybitw gniazduje rzadka i zagrożona rybitwa czubata (300–570 par), dla której jest to obecnie jedyne lęgowisko w kraju i kluczowa ostoja nad Morzem Bałtyckim; rybitwa rzeczna ma tu jedną z największych krajowych kolonii (do 360 par) i podobnie rybitwa białoczelna (do 50 par). Plaże nadmorskie między [[STOGI | Stogami]] a Przekopem Wisły zasiedla kilka par sieweczki obrożnej. W Gdańsku gniazdują 3 gatunki mew, w tym mewa srebrzysta, która do lat 90. XX wieku występowała w kolonii przy ujściu Wisły (maksymalnie do 200 par), następnie na falochronie [[PORT PÓŁNOCNY | Portu Północnego]], a obecnie coraz liczniej zasiedla zabudowania Gdańska. Bardzo rzadka mewa pospolita gniazduje koło [[PRZEGALINA | Przegaliny]] i na [[PRZERÓBKA | Przeróbce]] (2–3 pary). W rejonie [[WYSPA SOBIESZEWSKA | Wyspy Sobieszewskiej]] jeszcze niedawno spotykano lęgnącego się w norach ohara. Od kilkunastu lat gniazduje tu w dziuplach starych drzew tracz nurogęś (do 8 par). Siedliska wodne otoczone szuwarami mają istotne znaczenie dla lęgowego łabędzia niemego (30–40 par), który w Gdańsku ma największą krajową populację miejską. W strefie peryferyjnej miasta, w siedliskach podmokłych, występuje drapieżny błotniak stawowy (11–13 par) oraz bąk (do 5 samców), m.in. w rezerwacie Ptasi Raj ([[REZERWATY PRZYRODY | rezerwaty przyrody]]), na [[ZIELONE WYSPY | Zielonych Wyspach]] i na moczarze koło osiedla Cztery Pory Roku ([[CHEŁM | Chełm]]). Spokrewniony z nim bączek (najmniejsza krajowa czapla) gniazduje w Gdańsku bardzo rzadko (pojedyncze pary). Żuraw (3–4 pary) występuje w Ptasim Raju, w [[GÓRKI ZACHODNIE | Górkach Zachodnich]] i na peryferiach południowo-zachodnich Gdańska. W ogrodzie zoologicznym w Oliwie gniazduje 50 par czapli siwej, tworząc nietypową kolonię miejską. Bardzo rzadko gniazduje na Pomorzu Gdańskim perkoz rdzawoszyi, którego 2–3 pary zasiedlają zbiornik w pobliżu Jasienia. Na potokach Lasów Oliwskich występuje pliszka górska (6–8 par), np. na [[STRZYŻA | Strzyży]], [[POTOK OLIWSKI | Potoku Oliwskim]] i niewielkich strumykach w ZOO. W podobnych miejscach występuje rzadki zimorodek (pojedyncze pary). Bocian biały gniazduje najliczniej na peryferiach miasta – z 18 par aż 9 na Wyspie Sobieszewskiej. Sokół pustułka gniazduje (10–20 par) w śródmieściu i na nowych osiedlach mieszkaniowych, na starych kościołach i blokach mieszkalnych; żeruje zwykle na peryferiach miasta. Ważne dla ptaków są Lasy Oliwskie i nawet niewielkie enklawy leśne na terenie Gdańska. Stare buczyny zasiedla muchołówka mała i gołąb siniak (do około 20 par), zajmujący dziuple wykute przez dzięcioła czarnego. W ostatnich latach do awifauny miasta przybyło kilka gatunków lęgowych, np. pochodząca z południa kląskawka (20–30 par) zasiedla najliczniej ugory południowo-zachodniej części miasta. W dwóch miejscach odnotowano rzadką pliszkę cytrynową (np. 3–4 pary lęgowe na Zielonych Wyspach). W ostatnich latach w Gdańsku zaczęły się gnieździć nieliczne w kraju gatunki, np. gęgawa, gągoł, nurogęś oraz żuraw i, niespodziewanie, para lęgowa bielika. Wiele gatunków także znika z awifauny lęgowej Gdańska, co jest związane głównie ze zmianami siedliskowymi. Część gatunków związanych z siedliskami wodno-błotnymi przestało gniazdować w Gdańsku już dawno, np. biegus zmienny i łęczak. Od kilku lat nie potwierdzono lęgów ohara, a jedna para ostrygojada gniazduje nieregularnie na Wyspie Sobieszewskiej. Zdecydowanie zmniejszyła się populacja lęgowa sieweczki obrożnej, a krwawodziób gniazduje nieregularnie, np. 2 pary w 2009 roku na Zielonych Wyspach, a wcześniej na Wyspie Sobieszewskiej oraz na łąkach [[RUDNIKI | Rudnik]]. Kolejnym gatunkiem, który prawdopodobnie już nie gniazduje w Gdańsku, jest dzierlatka – krewna pospolitego skowronka. W Gdańsku w ostatnich latach wykazano gniazdowanie 20 taksonów z Załącznika I Dyrektywy Ptasiej Unii Europejskiej i 10 gatunków z ''Polskiej czerwonej księgi zwierząt''. <br/><br/> W okresie nielęgowym istotne znaczenie dla ptaków mają wody Zatoki Gdańskiej oraz tereny przymorskie odcinka przyujściowego Wisły. W okolicy Wyspy Sobieszewskiej wiele gatunków występuje w wielotysięcznych stadach, niejednokrotnie największych w kraju. Jesienią przy ujściu Wisły Przekopu spotyka się wyjątkowo liczne w skali kontynentu stada mewy małej, w których również występuje rybitwa czarna. W okresie wędrówki jesiennej licznie pojawiają się siewkowce pochodzące z lęgowisk oddalonych nawet o kilka tysięcy km ze strefy tundry w Rosji, które po uzupełnieniu zapasów na bogatych żerowiskach podejmują dalszą wędrówkę na zimowiska w Europie i w Afryce. Równie efektowna jest wędrówka ptaków wróblowych, które w szczycie przelotu mogą tworzyć nieprzerwany ciąg wędrowców. Na zimę przylatują tu licznie lodówki (kaczka morska) oraz gągoły, w stadach od kilku do 30 tysięcy ptaków. <br/><br/> Zatoka Gdańska oraz tereny przymorskie odcinka przyujściowego Wisły na Wyspie Sobieszewskiej znane są od dawna jako ostoje ptaków. W rezerwacie Ptasi Raj, położonym na prawym brzegu Wisły Śmiałej koło [[GÓRKI WSCHODNIE | Górek Wschodnich]], głównym celem ochrony jest zachowanie ostoi ptaków wodno-błotnych. Rezerwat przyrody Mewia Łacha ([[REZERWATY PRZYRODY | rezerwaty przyrody]]), zlokalizowany po obu stronach Przekopu Wisły, chroni kolonie lęgowe rybitw oraz miejsca bytowania ptaków siewkowatych, blaszkodziobych i rybitw w okresach ich wędrówek. Obszary o ponadregionalnym znaczeniu dla ptaków (Obszary Specjalnej Ochrony) zostały wpisane do ogólnoeuropejskiej sieci Natura 2000: przylegająca do miasta „Zatoka Pucka” (62 430 ha) i „Ujście Wisły” (2352 ha). Na obszarach tych spotykane są wyjątkowe koncentracje ptaków wodno-błotnych: Zatoka Pucka – do 100 tysięcy ptaków, i przy Ujściu Wisły – do 30 tysięcy. Istotne znaczenie dla ochrony przyrody Gdańska, w tym również ptaków leśnych, mają Lasy Trójmiejskie, na których terenie w granicach Gdańska znajdują się trzy [[REZERWATY PRZYRODY | rezerwaty przyrody]]: Lasy w Dolinie Strzyży, Źródliska w Dolinie Ewy i Wąwóz Huzarów. Obecna ochrona terenów ważnych dla ptaków w Gdańsku jest niewystarczająca, wymaga bardzo ostrożnego planowania inwestycji oraz wyznaczenia i ochrony kolejnych obiektów, w tym np.: Zielonych Wysp oraz bagna koło osiedla Cztery Pory Roku. Dla zachowania cennych składników przyrody kluczowa jest ochrona siedlisk, w tym lasów niszczonych w wyniku wyrębu, oraz zachowanie zadrzewień i zakrzaczeń, które zbyt często się usuwa w miejscach planowanych inwestycji. Zasypywane i osuszane niewielkie zbiorniki wodne i mokradła są również bardzo ważne dla ptaków. Szkodliwa jest intensywna penetracja siedlisk przez ludzi w miejscach ważnych dla ptaków, np. przy ujściach Wisły. Istotne znaczenie dla ochrony ptaków mają zagrożenia związane z zanieczyszczeniem wód morskich przez substancje ropopochodne. Negatywny wpływ mogą mieć również in. zanieczyszczenia, np. pochodzące ze składowisk siarki czy fosfogipsów. Niekorzystne zmiany siedliskowe dotyczą rezerwatu Ptasi Raj, w którym wypłycenie [[JEZIORO PTASI RAJ | jeziora Ptasi Raj]] i [[JEZIORO KARAŚ | jeziora Karaś]] oraz szybkie zarastanie mogą doprowadzić do ich zaniku w obecnym stuleciu. Ptaki Gdańska badane były już od XIX wieku; w 1. połowie XX wieku wiele informacji o ptakach zebrano dla Wyspy Sobieszewskiej. Od około 50 lat prowadzą tu badania ornitolodzy ze [[STACJA ORNITOLOGICZNA | Stacji Ornitologicznej Muzeum i Instytutu Zoologii Polskiej Akademii Nauk]] w Górkach Wschodnich (siedziba Krajowej Centrali Obrączkowania Ptaków) oraz z Katedry Zoologii i Ekologii Kręgowców [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytetu Gdańskiego]]. Badaniami, ochroną ptaków i edukacją zajmuje się Grupa Badawcza Ptaków Wodnych Kuling oraz [[TRÓJMIEJSKI PARK KRAJOBRAZOWY | Trójmiejski Park Krajobrazowy]] i Ogólnopolskie Towarzystwo Ochrony Ptaków. Obserwowanie ptaków staje się powszechnym zainteresowaniem mieszkańców Gdańska i licznych osób przyjezdnych. {{author: AS}} <br /><br /> | |
+ | {| class="tableGda" | ||
|- | |- | ||
− | | Największe zgrupowania ptaków wodno-błotnych przy ujściach Wisły i na Wyspie Sobieszewskiej w latach 1980–2010 | + | |+ style="width: 350px" | Największe zgrupowania ptaków wodno-błotnych <br /> przy ujściach Wisły i na Wyspie Sobieszewskiej <br /> w latach 1980–2010 |
|- | |- | ||
− | + | ! Gatunek | |
− | + | ! Liczba osobników | |
|- | |- | ||
| Łabędź krzykliwy | | Łabędź krzykliwy | ||
Linia 105: | Linia 106: | ||
| Rybitwa czarna | | Rybitwa czarna | ||
| 5000 | | 5000 | ||
− | | | + | |- |
− | + | | class="authorEgTab" | {{author:AS}} | |
− | + | |} | |
+ | {| class="tableGda" | ||
|- | |- | ||
− | | Rzadkie i nieliczne gatunki ptaków lęgowych na terenie Gdańska i ich status ochronny | + | |+ style="width: 350px" | Rzadkie i nieliczne gatunki ptaków lęgowych <br /> na terenie Gdańska i ich status ochronny |
|- | |- | ||
− | + | ! Gatunek | |
− | + | ! Status ochronny* | |
|- | |- | ||
| Ohar | | Ohar | ||
Linia 185: | Linia 187: | ||
| Gąsiorek | | Gąsiorek | ||
| + | | + | ||
− | | | + | |- |
+ | | class="authorEgTab" | *Oznaczenia: + Załącznik I Dyrektywy Ptasiej Unii Europejskiej <br/> • Polska czerwona księga zwierząt <br /> {{author: AS}} | ||
+ | |} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Środowisko i przyroda]] |
Aktualna wersja na dzień 19:28, 7 cze 2021
PTAKI. W latach 1800–2010 w Gdańsku stwierdzono występowanie 339 gatunków ptaków (75% gatunków ptaków stwierdzonych dotąd w Polsce). Połowę z nich stanowią ptaki związane z siedliskami wodnymi, 30% zamieszkuje lasy, pozostałe gatunki – tereny otwarte i zurbanizowane. Zespół ptaków w Gdańsku jest bardziej różnorodny niż w innych miastach europejskich, co wynika ze zróżnicowania siedlisk, położenia miasta na wybrzeżu na trasie szlaków wędrówkowych oraz łagodnego klimatu morskiego ( klimat i bioklimat), który sprzyja zimowaniu licznych i wielogatunkowych stad ptaków.
W latach 1980–2010 w Gdańsku gniazdowało 159 gatunków. Najcenniejsze gatunki lęgną się na wybrzeżu, przy ujściu Wisły ( Przekop Wisły), gdzie w kolonii lęgowej rybitw gniazduje rzadka i zagrożona rybitwa czubata (300–570 par), dla której jest to obecnie jedyne lęgowisko w kraju i kluczowa ostoja nad Morzem Bałtyckim; rybitwa rzeczna ma tu jedną z największych krajowych kolonii (do 360 par) i podobnie rybitwa białoczelna (do 50 par). Plaże nadmorskie między Stogami a Przekopem Wisły zasiedla kilka par sieweczki obrożnej. W Gdańsku gniazdują 3 gatunki mew, w tym mewa srebrzysta, która do lat 90. XX wieku występowała w kolonii przy ujściu Wisły (maksymalnie do 200 par), następnie na falochronie Portu Północnego, a obecnie coraz liczniej zasiedla zabudowania Gdańska. Bardzo rzadka mewa pospolita gniazduje koło Przegaliny i na Przeróbce (2–3 pary). W rejonie Wyspy Sobieszewskiej jeszcze niedawno spotykano lęgnącego się w norach ohara. Od kilkunastu lat gniazduje tu w dziuplach starych drzew tracz nurogęś (do 8 par). Siedliska wodne otoczone szuwarami mają istotne znaczenie dla lęgowego łabędzia niemego (30–40 par), który w Gdańsku ma największą krajową populację miejską. W strefie peryferyjnej miasta, w siedliskach podmokłych, występuje drapieżny błotniak stawowy (11–13 par) oraz bąk (do 5 samców), m.in. w rezerwacie Ptasi Raj ( rezerwaty przyrody), na Zielonych Wyspach i na moczarze koło osiedla Cztery Pory Roku ( Chełm). Spokrewniony z nim bączek (najmniejsza krajowa czapla) gniazduje w Gdańsku bardzo rzadko (pojedyncze pary). Żuraw (3–4 pary) występuje w Ptasim Raju, w Górkach Zachodnich i na peryferiach południowo-zachodnich Gdańska. W ogrodzie zoologicznym w Oliwie gniazduje 50 par czapli siwej, tworząc nietypową kolonię miejską. Bardzo rzadko gniazduje na Pomorzu Gdańskim perkoz rdzawoszyi, którego 2–3 pary zasiedlają zbiornik w pobliżu Jasienia. Na potokach Lasów Oliwskich występuje pliszka górska (6–8 par), np. na Strzyży, Potoku Oliwskim i niewielkich strumykach w ZOO. W podobnych miejscach występuje rzadki zimorodek (pojedyncze pary). Bocian biały gniazduje najliczniej na peryferiach miasta – z 18 par aż 9 na Wyspie Sobieszewskiej. Sokół pustułka gniazduje (10–20 par) w śródmieściu i na nowych osiedlach mieszkaniowych, na starych kościołach i blokach mieszkalnych; żeruje zwykle na peryferiach miasta. Ważne dla ptaków są Lasy Oliwskie i nawet niewielkie enklawy leśne na terenie Gdańska. Stare buczyny zasiedla muchołówka mała i gołąb siniak (do około 20 par), zajmujący dziuple wykute przez dzięcioła czarnego. W ostatnich latach do awifauny miasta przybyło kilka gatunków lęgowych, np. pochodząca z południa kląskawka (20–30 par) zasiedla najliczniej ugory południowo-zachodniej części miasta. W dwóch miejscach odnotowano rzadką pliszkę cytrynową (np. 3–4 pary lęgowe na Zielonych Wyspach). W ostatnich latach w Gdańsku zaczęły się gnieździć nieliczne w kraju gatunki, np. gęgawa, gągoł, nurogęś oraz żuraw i, niespodziewanie, para lęgowa bielika. Wiele gatunków także znika z awifauny lęgowej Gdańska, co jest związane głównie ze zmianami siedliskowymi. Część gatunków związanych z siedliskami wodno-błotnymi przestało gniazdować w Gdańsku już dawno, np. biegus zmienny i łęczak. Od kilku lat nie potwierdzono lęgów ohara, a jedna para ostrygojada gniazduje nieregularnie na Wyspie Sobieszewskiej. Zdecydowanie zmniejszyła się populacja lęgowa sieweczki obrożnej, a krwawodziób gniazduje nieregularnie, np. 2 pary w 2009 roku na Zielonych Wyspach, a wcześniej na Wyspie Sobieszewskiej oraz na łąkach Rudnik. Kolejnym gatunkiem, który prawdopodobnie już nie gniazduje w Gdańsku, jest dzierlatka – krewna pospolitego skowronka. W Gdańsku w ostatnich latach wykazano gniazdowanie 20 taksonów z Załącznika I Dyrektywy Ptasiej Unii Europejskiej i 10 gatunków z Polskiej czerwonej księgi zwierząt.
W okresie nielęgowym istotne znaczenie dla ptaków mają wody Zatoki Gdańskiej oraz tereny przymorskie odcinka przyujściowego Wisły. W okolicy Wyspy Sobieszewskiej wiele gatunków występuje w wielotysięcznych stadach, niejednokrotnie największych w kraju. Jesienią przy ujściu Wisły Przekopu spotyka się wyjątkowo liczne w skali kontynentu stada mewy małej, w których również występuje rybitwa czarna. W okresie wędrówki jesiennej licznie pojawiają się siewkowce pochodzące z lęgowisk oddalonych nawet o kilka tysięcy km ze strefy tundry w Rosji, które po uzupełnieniu zapasów na bogatych żerowiskach podejmują dalszą wędrówkę na zimowiska w Europie i w Afryce. Równie efektowna jest wędrówka ptaków wróblowych, które w szczycie przelotu mogą tworzyć nieprzerwany ciąg wędrowców. Na zimę przylatują tu licznie lodówki (kaczka morska) oraz gągoły, w stadach od kilku do 30 tysięcy ptaków.
Zatoka Gdańska oraz tereny przymorskie odcinka przyujściowego Wisły na Wyspie Sobieszewskiej znane są od dawna jako ostoje ptaków. W rezerwacie Ptasi Raj, położonym na prawym brzegu Wisły Śmiałej koło Górek Wschodnich, głównym celem ochrony jest zachowanie ostoi ptaków wodno-błotnych. Rezerwat przyrody Mewia Łacha ( rezerwaty przyrody), zlokalizowany po obu stronach Przekopu Wisły, chroni kolonie lęgowe rybitw oraz miejsca bytowania ptaków siewkowatych, blaszkodziobych i rybitw w okresach ich wędrówek. Obszary o ponadregionalnym znaczeniu dla ptaków (Obszary Specjalnej Ochrony) zostały wpisane do ogólnoeuropejskiej sieci Natura 2000: przylegająca do miasta „Zatoka Pucka” (62 430 ha) i „Ujście Wisły” (2352 ha). Na obszarach tych spotykane są wyjątkowe koncentracje ptaków wodno-błotnych: Zatoka Pucka – do 100 tysięcy ptaków, i przy Ujściu Wisły – do 30 tysięcy. Istotne znaczenie dla ochrony przyrody Gdańska, w tym również ptaków leśnych, mają Lasy Trójmiejskie, na których terenie w granicach Gdańska znajdują się trzy rezerwaty przyrody: Lasy w Dolinie Strzyży, Źródliska w Dolinie Ewy i Wąwóz Huzarów. Obecna ochrona terenów ważnych dla ptaków w Gdańsku jest niewystarczająca, wymaga bardzo ostrożnego planowania inwestycji oraz wyznaczenia i ochrony kolejnych obiektów, w tym np.: Zielonych Wysp oraz bagna koło osiedla Cztery Pory Roku. Dla zachowania cennych składników przyrody kluczowa jest ochrona siedlisk, w tym lasów niszczonych w wyniku wyrębu, oraz zachowanie zadrzewień i zakrzaczeń, które zbyt często się usuwa w miejscach planowanych inwestycji. Zasypywane i osuszane niewielkie zbiorniki wodne i mokradła są również bardzo ważne dla ptaków. Szkodliwa jest intensywna penetracja siedlisk przez ludzi w miejscach ważnych dla ptaków, np. przy ujściach Wisły. Istotne znaczenie dla ochrony ptaków mają zagrożenia związane z zanieczyszczeniem wód morskich przez substancje ropopochodne. Negatywny wpływ mogą mieć również in. zanieczyszczenia, np. pochodzące ze składowisk siarki czy fosfogipsów. Niekorzystne zmiany siedliskowe dotyczą rezerwatu Ptasi Raj, w którym wypłycenie jeziora Ptasi Raj i jeziora Karaś oraz szybkie zarastanie mogą doprowadzić do ich zaniku w obecnym stuleciu. Ptaki Gdańska badane były już od XIX wieku; w 1. połowie XX wieku wiele informacji o ptakach zebrano dla Wyspy Sobieszewskiej. Od około 50 lat prowadzą tu badania ornitolodzy ze Stacji Ornitologicznej Muzeum i Instytutu Zoologii Polskiej Akademii Nauk w Górkach Wschodnich (siedziba Krajowej Centrali Obrączkowania Ptaków) oraz z Katedry Zoologii i Ekologii Kręgowców Uniwersytetu Gdańskiego. Badaniami, ochroną ptaków i edukacją zajmuje się Grupa Badawcza Ptaków Wodnych Kuling oraz Trójmiejski Park Krajobrazowy i Ogólnopolskie Towarzystwo Ochrony Ptaków. Obserwowanie ptaków staje się powszechnym zainteresowaniem mieszkańców Gdańska i licznych osób przyjezdnych.
Gatunek | Liczba osobników |
---|---|
Łabędź krzykliwy | 300 |
Łabędź czarnodzioby | 120 |
Gęś białoczelna | 4500 |
Rożeniec | 350 |
Ogorzałka | 3000 |
Gągoł | 22 700 |
Nurogęś | 6500 |
Lodówka | 30 000 |
Nur rdzawoszyi i czarnoszyi | 475 |
Perkoz rogaty | 300 |
Kormoran | 4000 |
Ostrygojad | 120 |
Sieweczka obrożna | 150 |
Siewka złota | 1000 |
Siewnica | 450 |
Biegus rdzawy | 100 |
Czajka | 2350 |
Piaskowiec | 340 |
Biegus malutki | 150 |
Biegus zmienny | 1500 |
Batalion | 800 |
Kszyk | 1560 |
Kulik wielki | 100 |
Łęczak | 2200 |
Płatkonóg szydłodzioby | 150 |
Mewa mała | 40 000 |
Śmieszka | 6500 |
Mewa pospolita | 100 000 |
Rybitwa wielkodzioba | 130 |
Rybitwa czubata | 2000 |
Rybitwa rzeczna | 3000 |
Rybitwa czarna | 5000 |
Gatunek | Status ochronny* |
---|---|
Ohar | • |
Bąk | + • |
Bączek | + • |
Bocian biały | + |
Bielik | + • |
Błotniak stawowy | + |
Kropiatka | + |
Zielonka | + • |
Derkacz | + |
Żuraw | + |
Ostrygojad | • |
Sieweczka obrożna | • |
Rybitwa czubata | + • |
Rybitwa rzeczna | + |
Rybitwa białoczelna | + • |
Zimorodek | + |
Dzięcioł czarny | + |
Dzięcioł średni | + |
Lerka | + |
Świergotek polny | + |
Jarzębatka | + |
Muchołówka mała | + |
Wąsatka | • |
Gąsiorek | + |
*Oznaczenia: + Załącznik I Dyrektywy Ptasiej Unii Europejskiej • Polska czerwona księga zwierząt |