ZAROŚLAK

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
 
(Nie pokazano 14 wersji utworzonych przez 6 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
 
{{paper}}
 
{{paper}}
 +
[[File: 1_Zaroślak.jpg |thumb| Zaroślak Za Bramą, według [[DEISCH MATTHAEUS, rytownik| Matthaeusa Deischa]], 1761–1765]]
 +
[[File:Widok_miasta_z_Zaroślakiem_na_pierwszym_planie,_anonim,_1838-1842.jpg|thumb|Widok miasta z Zaroślakiem na pierwszym planie, 1838-1842]]
 +
[[File:Widok_miasta_z_Zaroślakiem_na_pierwszym_planie,_Droesse,_około_1850_(2).jpg|thumb|Widok miasta z Zaroślakiem na pierwszym planie, Droesse, 1850]]
 +
[[File:Widok_miasta_z_Zaroślakiem_na_pierwszym_planie,_F._Sala_&_Co.,_około_1850.jpg|thumb|Widok miasta z Zaroślakiem, F. Sala & Co., około 1850]]
 
[[File:Widok Gdańska z Biskupiej Górki, na pierwszym planie zabudowania Zaroślaka, 1855.JPG|thumb|Widok Gdańska z Biskupiej Górki, na pierwszym planie zabudowania Zaroślaka, 1855]]
 
[[File:Widok Gdańska z Biskupiej Górki, na pierwszym planie zabudowania Zaroślaka, 1855.JPG|thumb|Widok Gdańska z Biskupiej Górki, na pierwszym planie zabudowania Zaroślaka, 1855]]
'''ZAROŚLAK''' (w XIV wieku Petershagen, w XIX wieku Peterszawa, od 1949 Zaroślak), rejon od ul. Salwador do ul. Zaroślak. W niezachowanym przywileju wielkiego mistrza zakonu krzyżackiego Ludolfa Königa z około 1342 roku (znanego z potwierdzenia wielkiego mistrza Winricha von Kniprode 5 VII 1378) dla Głównego Miasta Gdańska wspomniano o oddaniu do wyłącznego użytku mieszczan obszaru między Głównym Miastem (od północy), Motławą (od wschodu) i dobrami biskupów włocławskich ([[BISKUPIA GÓRKA | Biskupia Górka]] i [[CHEŁM | Chełm]]). Na wschodniej części tego obszaru powstało [[STARE PRZEDMIEŚCIE | Stare Przedmieście]], na zachodniej Krzyżacy zarezerwowali sobie [[KANAŁ RADUNI | Kanał Raduni]], położony nad nim łan (około 16–17,5 ha = 30 mórg) ziemi z myślą o utrzymaniu drogi krajowej (obecny północny odcinek Traktu św. Wojciecha), nadto kolejny łan między dobrami biskupa i miasta. 2 II 1365 komtur gdański nadał sołtysowi Henrykowi Steinhagenowi z tego drugiego łanu 28 mórg, po wschodniej stronie Kanału Raduni, do osadzenia wsi zagrodniczej na prawie chełmińskim. Na pozostałym obszarze założono cegielnię. W początku XV wieku wieś składała się z 24 zagród-ogrodów o powierzchni morgi (dodatkowy mórg posiadał sołtys, 3 morgi stanowiły wspólne pastwisko). Istniały także 2 karczmy zwane Hoppenbruch, sprzedające głównie piwo produkowane w dobrach biskupów włocławskich ([[CHMIELNIKI PELPLIŃSKIE | Chmielniki]]). Po zniszczeniu przez husytów w 1433 roku, do 1438 zdołano ponownie zasiedlić tylko 13 zagród-ogrodów. Od roku 1454 posiadłość Głównego Miasta Gdańska, w XI tego roku spalona przez Krzyżaków ([[WOJNA TRZYNASTOLETNIA | wojna trzynastoletnia]]). Korzystne położenie przy głównym trakcie pozwoliło na szybkie odbudowywanie po kolejnych wojennych zniszczeniach. W 1582 roku przeniesiono tu szpital św. Gertrudy, przy którym powstała [[KAPLICA ŚW. GERTRUDY | kaplica św. Gertrudy]]. Po powstaniu [[BRAMA ORUŃSKA | Bramy Oruńskiej]] (Petershagener Tor, 1626) zaczęto rozróżniać Zaroślak Przed Bramą i Za Bramą. W 1635 roku w części Za Bramą, po drodze do Biskupiej Doliny (obecna ul. Stoczniowców), powstał [[KOŚCIÓŁ ZBAWICIELA (I) | kościół Zbawiciela]] (który zastąpił kaplicę św. Gertrudy), oraz [[CMENTARZE NA TERENIE ŚRÓDMIEŚCIA. ZAROŚLAK | cmentarz Nowy Salwator]]. W 1655, podczas potopu szwedzkiego, dzielnicę Za Bramą spalono, kościół Zbawiciela rozebrano.
+
[[File:Widok_miasta_z_Biskupiej_Górki,_na_pierwszym_planie_Zaroślak,_anonim,_około_1890.jpg|thumb|Widok miasta z [[BISKUPIA GÓRKA | Biskupiej Górki]], na pierwszym planie Zaroślak, około 1890]]
Po wzniesieniu w roku 1656 obwarowań Biskupiej Górki z Bramą Peterszawską zaczęto rozróżniać Zaroślak Przed Bramą (wewnętrzny) i Za Bramą (zewnętrzny).
+
 
[[File:Domy nad Kanałem Raduni, Zaroślak Zewnętrzny, lata 30. XX wieku.JPG|thumb|Domy nad Kanałem Raduni, Zaroślak Zewnętrzny, lata 30. XX wieku]]
 
[[File:Domy nad Kanałem Raduni, Zaroślak Zewnętrzny, lata 30. XX wieku.JPG|thumb|Domy nad Kanałem Raduni, Zaroślak Zewnętrzny, lata 30. XX wieku]]
Z. wewnętrzny znalazł się w obrębie miasta, zewnętrzny zachował status wsi. Po wzniesieniu w 1695 nowego kościoła Zbawiciela na wewnętrznym Zaroślaku, podzielono go na Zaroślak Za Kościołem (rejon ul. Na Stoku) i Nad Radunią (ul. Zaroślak). W 1774 roku wzmiankowany był Leopold Wollenberg, ostatni sołtys Zaroślaka zewnętrznego, przyłączonego w 1807 do Gdańska.  
+
 
[[File:Dom modlitw menonitów, przed 1945.JPG|thumb|Dom modlitw menonitów na Zaroślaku, przed 1945]]
+
'''ZAROŚLAK''' (w XIV wieku Petershagen, w XIX wieku Peterszawa, od 1949 Zaroślak), część dzielnicy [[ŚRÓDMIEŚCIE | Śródmieście]] (tam wykaz historycznych i współczesnych ulic), rejon od ul. Salwator do ul. Zaroślak. Początkowo wieś należąca do biskupstwa włocławskiego w kompleksie [[BISKUPIA GÓRKA | Biskupiej Górki]] i [[CHEŁM | Chełma]], drogą wymiany przejeta przez Krzyżaków. <br/><br/>
W roku 1819 powstał kościół [[MENONICI | menonitów]] (obecnie Zielonoświątkowców) z plebanią i cmentarzem. W 1854 Zaroślak wraz z Biskupią Górką liczył 209 posesji, w 1914 stały tu 374 budynki, liczba mieszkańców wynosiła 6600. Okolica należała do najbiedniejszych w Gdańsku. W 1945 zniszczono kościół Zbawiciela, w latach 60. XX wieku na zapleczu powstało osiedle Gdańskiej Spółdzielni Mieszkaniowej. {{author: AJ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]]
+
W niezachowanym przywileju wielkiego mistrza zakonu krzyżackiego Ludolfa Königa z około 1342 (znanego z potwierdzenia wielkiego mistrza [[WINRICH von KNIPRODE, komtur gdański, wielki mistrz krzyżacki | Winricha von Kniprode]] 5 VII 1378) dla [[GŁÓWNE MIASTO | Głównego Miasta]] Gdańska wspomniano o oddaniu do wyłącznego użytku mieszczan obszaru między Głównym Miastem (od północy), Motławą (od wschodu) i dobrami biskupów włocławskich (Biskupia Górka). Na wschodniej części tego obszaru powstało [[STARE PRZEDMIEŚCIE | Stare Przedmieście]], na zachodniej Krzyżacy zarezerwowali sobie [[KANAŁ RADUNI | Kanał Raduni]], położony nad nim łan (około 16–17,5 ha = 30 mórg) ziemi z myślą o utrzymaniu drogi krajowej (obecny północny odcinek Traktu św. Wojciecha), nadto kolejny łan między dobrami biskupa i miasta. 2 II 1365 komtur gdański nadał sołtysowi Henrykowi Steinhagenowi z tego drugiego łanu 28 mórg, po wschodniej stronie Kanału Raduni, do osadzenia wsi zagrodniczej na [[PRAWO CHEŁMIŃSKIE | prawie chełmińskim]]. Na pozostałym obszarze założono cegielnię.<br/><br/>
 +
W początku XV wieku wieś składała się z 24 zagród-ogrodów o powierzchni morgi (dodatkową morgę posiadał sołtys, trzy morgi stanowiły wspólne pastwisko). Istniały także dwie karczmy zwane Hoppenbruch, sprzedające głównie piwo produkowane w dobrach biskupów włocławskich ([[CHMIELNIKI PELPLIŃSKIE | Chmielniki]]). Po zniszczeniu przez husytów w 1433, do 1438 zdołano ponownie zasiedlić tylko 13 zagród-ogrodów. Od 1454 posiadłość Głównego Miasta Gdańska, w listopadzie tego roku spalona przez Krzyżaków ([[WOJNA TRZYNASTOLETNIA | wojna trzynastoletnia]]). Korzystne położenie przy głównym trakcie pozwoliło na szybkie odbudowywanie po kolejnych wojennych zniszczeniach. W 1582 przeniesiono tu [[SZPITAL ŚW. GERTRUDY | szpital św. Gertrudy]], przy którym powstała [[KAPLICA ŚW. GERTRUDY | kaplica św. Gertrudy]].<br/><br/>
 +
Po powstaniu [[BRAMA ORUŃSKA | Bramy Oruńskiej]] (Petershagener Tor, 1626) zaczęto rozróżniać Zaroślak Przed Bramą i Za Bramą. W 1635 w części Za Bramą, po drodze do Biskupiej Doliny (obecna ul. Stoczniowców), powstał [[KOŚCIÓŁ ZBAWICIELA (I) | kościół Zbawiciela]] (który zastąpił kaplicę św. Gertrudy), oraz [[CMENTARZE NA TERENIE ŚRÓDMIEŚCIA. ZAROŚLAK | cmentarz Nowy Salwator]]. W 1655, podczas potopu szwedzkiego, dzielnicę Za Bramą spalono, kościół Zbawiciela rozebrano. <br/><br/>
 +
Po wzniesieniu w 1656 obwarowań Biskupiej Górki z Bramą Peterszawską zaczęto rozróżniać Zaroślak Przed Bramą (wewnętrzny) i Za Bramą (zewnętrzny).
 +
Zaroślak wewnętrzny znalazł się w obrębie miasta, zewnętrzny zachował status wsi. Po wzniesieniu w 1695 nowego kościoła Zbawiciela na wewnętrznym Zaroślaku, podzielono go na Zaroślak Za Kościołem (rejon ul. Na Stoku) i Nad Radunią (ul. Zaroślak). W 1774 wzmiankowany był Johann Leopold Wollenberg, ostatni sołtys Zaroślaka zewnętrznego, który rok wcześniej nabył grób nr 18 w kościele Zbawiciela. Zaroślak zewnętrzny przyłączono w 1807 do Gdańska.<br/><br/>
 +
[[File:Dom modlitw menonitów, przed 1945.JPG|thumb|Dom modlitw [[MENONICI| menonitów]] na Zaroślaku, przed 1945]]
 +
W 1819 powstał kościół [[MENONICI | menonitów]] (obecnie Zielonoświątkowców) z plebanią i cmentarzem. W 1854 Zaroślak wraz z Biskupią Górką liczył 209 posesji, w 1914 stały tu 374 budynki, liczba mieszkańców wynosiła 6600. Okolica należała do najbiedniejszych w Gdańsku, m.in. według oceny z 1869 lekarza [[LIÉVIN ALBERT KARL LUDWIG, lekarz, radny | Alberta Karla Liévina]] korzystała z najbardziej zanieczyszczonej wody w całym mieście (zabrudzona woda często pozyskiwana z Kanału Raduni, deszczówka spływająca z miejscowych cmentarzy).<br/><br/>
 +
W 1945 zniszczono kościół Zbawiciela (ocalała tylko podstawa wieży, w 1965 zabezpieczona jako trwała ruina), w latach 60. XX wieku na zapleczu powstało osiedle Gdańskiej Spółdzielni Mieszkaniowej. {{author: AJ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]]

Aktualna wersja na dzień 19:37, 28 lip 2024

Zaroślak Za Bramą, według Matthaeusa Deischa, 1761–1765
Widok miasta z Zaroślakiem na pierwszym planie, 1838-1842
Widok miasta z Zaroślakiem na pierwszym planie, Droesse, 1850
Widok miasta z Zaroślakiem, F. Sala & Co., około 1850
Widok Gdańska z Biskupiej Górki, na pierwszym planie zabudowania Zaroślaka, 1855
Widok miasta z Biskupiej Górki, na pierwszym planie Zaroślak, około 1890
Domy nad Kanałem Raduni, Zaroślak Zewnętrzny, lata 30. XX wieku

ZAROŚLAK (w XIV wieku Petershagen, w XIX wieku Peterszawa, od 1949 Zaroślak), część dzielnicy Śródmieście (tam wykaz historycznych i współczesnych ulic), rejon od ul. Salwator do ul. Zaroślak. Początkowo wieś należąca do biskupstwa włocławskiego w kompleksie Biskupiej Górki i Chełma, drogą wymiany przejeta przez Krzyżaków.

W niezachowanym przywileju wielkiego mistrza zakonu krzyżackiego Ludolfa Königa z około 1342 (znanego z potwierdzenia wielkiego mistrza Winricha von Kniprode 5 VII 1378) dla Głównego Miasta Gdańska wspomniano o oddaniu do wyłącznego użytku mieszczan obszaru między Głównym Miastem (od północy), Motławą (od wschodu) i dobrami biskupów włocławskich (Biskupia Górka). Na wschodniej części tego obszaru powstało Stare Przedmieście, na zachodniej Krzyżacy zarezerwowali sobie Kanał Raduni, położony nad nim łan (około 16–17,5 ha = 30 mórg) ziemi z myślą o utrzymaniu drogi krajowej (obecny północny odcinek Traktu św. Wojciecha), nadto kolejny łan między dobrami biskupa i miasta. 2 II 1365 komtur gdański nadał sołtysowi Henrykowi Steinhagenowi z tego drugiego łanu 28 mórg, po wschodniej stronie Kanału Raduni, do osadzenia wsi zagrodniczej na prawie chełmińskim. Na pozostałym obszarze założono cegielnię.

W początku XV wieku wieś składała się z 24 zagród-ogrodów o powierzchni morgi (dodatkową morgę posiadał sołtys, trzy morgi stanowiły wspólne pastwisko). Istniały także dwie karczmy zwane Hoppenbruch, sprzedające głównie piwo produkowane w dobrach biskupów włocławskich ( Chmielniki). Po zniszczeniu przez husytów w 1433, do 1438 zdołano ponownie zasiedlić tylko 13 zagród-ogrodów. Od 1454 posiadłość Głównego Miasta Gdańska, w listopadzie tego roku spalona przez Krzyżaków ( wojna trzynastoletnia). Korzystne położenie przy głównym trakcie pozwoliło na szybkie odbudowywanie po kolejnych wojennych zniszczeniach. W 1582 przeniesiono tu szpital św. Gertrudy, przy którym powstała kaplica św. Gertrudy.

Po powstaniu Bramy Oruńskiej (Petershagener Tor, 1626) zaczęto rozróżniać Zaroślak Przed Bramą i Za Bramą. W 1635 w części Za Bramą, po drodze do Biskupiej Doliny (obecna ul. Stoczniowców), powstał kościół Zbawiciela (który zastąpił kaplicę św. Gertrudy), oraz cmentarz Nowy Salwator. W 1655, podczas potopu szwedzkiego, dzielnicę Za Bramą spalono, kościół Zbawiciela rozebrano.

Po wzniesieniu w 1656 obwarowań Biskupiej Górki z Bramą Peterszawską zaczęto rozróżniać Zaroślak Przed Bramą (wewnętrzny) i Za Bramą (zewnętrzny). Zaroślak wewnętrzny znalazł się w obrębie miasta, zewnętrzny zachował status wsi. Po wzniesieniu w 1695 nowego kościoła Zbawiciela na wewnętrznym Zaroślaku, podzielono go na Zaroślak Za Kościołem (rejon ul. Na Stoku) i Nad Radunią (ul. Zaroślak). W 1774 wzmiankowany był Johann Leopold Wollenberg, ostatni sołtys Zaroślaka zewnętrznego, który rok wcześniej nabył grób nr 18 w kościele Zbawiciela. Zaroślak zewnętrzny przyłączono w 1807 do Gdańska.

Dom modlitw menonitów na Zaroślaku, przed 1945

W 1819 powstał kościół menonitów (obecnie Zielonoświątkowców) z plebanią i cmentarzem. W 1854 Zaroślak wraz z Biskupią Górką liczył 209 posesji, w 1914 stały tu 374 budynki, liczba mieszkańców wynosiła 6600. Okolica należała do najbiedniejszych w Gdańsku, m.in. według oceny z 1869 lekarza Alberta Karla Liévina korzystała z najbardziej zanieczyszczonej wody w całym mieście (zabrudzona woda często pozyskiwana z Kanału Raduni, deszczówka spływająca z miejscowych cmentarzy).

W 1945 zniszczono kościół Zbawiciela (ocalała tylko podstawa wieży, w 1965 zabezpieczona jako trwała ruina), w latach 60. XX wieku na zapleczu powstało osiedle Gdańskiej Spółdzielni Mieszkaniowej. AJ

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania