JASIEŃ

Z Encyklopedia Gdańska
Wersja Blazejsliwinski (dyskusja | edycje) z dnia 17:41, 23 wrz 2024

(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >
Dzielnica Jasień na tle administracyjnego podziału miasta Gdańska
Przebieg granicy dzielnicy Jasień według statutu dzielnicy z 2014

JASIEŃ (1284 Gnanowo – identyfikacja niepewna, 1400 Nynnekow, 1402 Nynykaw, 1438 Nynnekow, 1509 Nynkow, Nynkowo, następnie między innymi 1615 Nenkaw, 1665 Nenkowy, 1765 Jasień jako oboczna nazwa na oznaczenie wsi Nynkowy, po niemiecku od XV wieku Nenkau, od 1954 Jasień), dzielnica Gdańska ( administracyjny podział). Według Statutu Rady Dzielnicy z 24 IV 2014 granicę dzielnicy: „stanowi Potok Kozacki od granicy administracyjnej miasta do zbiornika retencyjnego. Za zbiornikiem na północ do skrzyżowania ul. Jabłoniowej z Warszawską, następnie z Kartuską i dalej na północ przez ogródki działkowe Zabornia do Potoku Siedleckiego. Potokiem Siedlickim dochodzi do południowego skraju Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego i tam, przez las, w kierunku północno-zachodnim zmierza do Potoku Strzyży. Dalej granicę stanowi Potok Strzyża aż do Zachodniej Obwodnicy Trójmiasta, która stanowi granicę aż do ul. Stężyckiej. Następnie biegnie granicą administracyjną miasta do Potoku Kozackiego”.

Wieś w 1284 nadana przez Mściwoja II rycerzowi Piotrowi, synowi cześnika gdańskiego Glabuny (zob. wojewoda gdański Wajsyl) z rodziny emigrantów pruskich uchodzących na Pomorze Wschodnie przed Krzyżakami. Po 1308 wieś krzyżacka, w latach 1400–1438 liczyła około 480 ha, miała karczmę. Po wojnie trzynastoletniej królewszczyzna. W 1472, za pożyczone królowi 100 węgierskich złotych, wieś i jezioro Ninkow otrzymał w dzierżawę Tilman Hein. W 1475 osiem łanów ziemi nabyły pokutnice, utraciły je przed 1570, kiedy wieś liczyła około 540 ha. Inne grunta puszczane były w dzierżawę, do 1509 dziewięć łanów trzymał tu późniejszy burmistrz Peter Behme, który za zgodą króla ustąpił je kasztelanowi elbląskiemu Janowi Wulkowskiemu.

Wieś z folwarkiem od około 1570 była w rękach Tomasza Sokołowskiego. W 1588 pozostawała w dzierżawie u kupca gdańskiego Daniela Falckego (zm. 1606), ojca gdańskiego burmistrza tego samego imienia. W 1600 pozostawała własnością podkomorzego chełmińskiego Macieja Konopackiego, który w tym samym roku wystawił przywilej potwierdzający własność położonej tu karczmy Marcinowi Molerowi. Po nim karczmę trzymali Balcer Prus i Hanus Szach-Dembowski. W 1615 wieś po ojcu przejął Jan Konopacki, w 1624 trzymał ją już Georg Hein (ur. 1577, syn gdańskiego rajcy Salomona) z małżonką Brigidą ze Schwartzwaldów, wywodzący swoje prawa od wspominanego Tilmana Heina. Od 1648 wieś należała do dóbr królewskich Kielno. W 1664 majątek, obejmujący dwór, folwark, stodołę i cztery chałupy, dzierżawiony był przez chorążego chełmińskiego Samsona Garczyńskiego i Barbarę, córkę podkomorzego pruskiego Jana Werdy z gdańskiego rodu von Werden.

W 1704 dobra przejął późniejszy ławnik ziemi tczewskiej i sędzia ziemi puckiej Franciszek Jan Jasieński (Jasiński). W 1740 dzierżawcą majątku był Jan Teofil Sikorski. W 1744 od jego spadkobierców wykupił dzierżawę Ignacy Łebiński. W 1772 odziedziczył ją jego syn Feliks, który założył okazały kompleks dworsko-parkowy. Od 1758 właścicielem tutejszego popielnika i cegielni był gdański kupiec Johann Philipp (1731 – 1793 Gdańsk), syn pastora Johanna Daniela Unselta. W latach 1792–1794 właścicielem wsi był Ksawery Łoziński. Od lipca 1807 w granicach I Wolnego Miasta Gdańska. Od 1798 własność Nathanaela Berendta, następnie rodziny Fischerów (córka Abrahama Jakoba Fischera, Wilhelmina Mathilda w 1829 została żoną Heinricha Wilhelma Zernecke), 1834 majątek przeszedł w posiadanie Stanislausa Karla Gralatha, od 1835 własność kapitana Gustawa Pustara, następnie ponownie w rękach Gralathów. W 1869 zamieszkiwało go 270 osób (211 katolików, 55 ewangelików i czterech menonitów). W 1871 istniał folwark oraz 23 zagrody, mieszkało 261 osób (218 katolików, 35 ewangelików oraz ośmiu menonitów; 121 mężczyzn).

Od 1874 Nenkau wchodziło w obręb powiatu gdańskiego jako obszar dworski w okręgu urzędowym Kiełpino. W 1880 w obrębie Nenkau znajdowały się karczma, cegielnia, 20 zagród, mieszkało 270 osób (211 katolików, 55 ewangelików oraz czterech menonitów). W 1891 grunty majątku, którego właścicielem był Edward Maquet, liczyły 440 ha, funkcjonowała cegielnia. Właścicielem cegielni był mistrz murarski Theodor Wilhelm Willers (1814–1883), który przed 1854 nabył w Gdańsku kamienicę przy Hundegasse 23 (ul. Ogarna) i przed 1874 dokupił sąsiednią, pod nr 22. Po nim właścicielką była wdowa, Sophie Donner–Willers, około 1900 spadkobiercy wyzbyli się tych nieruchomości. W 1912 Nenkau zamieszkiwały 234 osoby (148 Kaszubów wyznania katolickiego, 86 Niemców, w tym 52 ewangelików). Po I wojnie światowej obszar dworski należał do II Wolnego Miasta Gdańska, mieszkało tu 199 (1923) i 210 (1924) osób, istniał folwark z dworkiem i parkiem, funkcjonowały kuźnia, szkoła i rzeźnia.

Wieś zajęta przez Armię Czerwoną 24 III 1945. Po wojnie zmieniono nazwę na Nenkowo, wieś zasiedlili napływowi Kaszubi i górale z Podhala, z Lubomierza, Mszany Dolnej i Słopnic, zajmujący gospodarstwa przy ulic Kartuskiej i Zwierzynieckiej. W 1951 wieś gromadzka gminy Łostowice w powiecie gdańskim, w 1954 wieś gromadzka powiatu gdańskiego, włączona w granice administracyjne Gdańska 1 I 1973. 15 VI 1979 bp Lech Kaczmarek erygował nową parafię pod wezwaniem bł. Doroty z Mątów ( kościół bł. Doroty z Mątów). W latach 1991–1998 na wykupionych gruntach rolniczych rozpoczęto budowę osiedla mieszkaniowego Jasień, następnie osiedla Kryształowe. Niektóre ulice noszą imiona wywodzące się z legend kaszubskich: rycerza Blizbora, Pólnicy, księżniczki Damroki, Kraśniąt, Stolema. Od 1996 wydawany jest miesięcznik osiedlowy „Dzwonek Jasieński”. W 2000 przeprowadzono rewaloryzację parku przy ul. Zwierzynieckiej. Od 2001 funkcjonuje Szkoła Podstawowa nr 85 im. Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego, funkcjonowało także Gimnazjum nr 48 im. Lecha Bądkowskiego.

Zespół dworsko-pałacowy przy ul. Zwierzynieckiej obecnie zajmuje powierzchnię około 2 ha. Zachowany budynek dworu jest murowany z cegły, pochodzi z 1. połowy XIX wieku. 30 IV 2015 park u zbiegu ul. Zwierzynieckiej i Jasieńskiej otrzymał imię ks. Bronisława Kabata, proboszcza kościoła bł. Doroty z Mątów. Do Jasienia zalicza się dawne przysiółki Nynkowska Góra (Nenkauerberg) w okolicy ul. Żołędziowej oraz Nynkowska Cegielnia (Nenkauer Ziegelei) w pobliżu ul. Leszczynowej i Jeziorowej. Na potrzeby powstającego od 1980 osiedla Karczemki (w dzielnicy Kokoszki) przekazano obszar na zachodzie zwany Karczemki Nynkowskie. Od 1992 osiedle w dzielnicy Chełm (i Gdańsk Południe), od 11 I 2011 samodzielna jednostka pomocnicza w administracyjnym podziale Gdańska (o statusie osiedla), od 2013 w randze dzielnicy.

1 IX 2018 przy ul. Lawendowe Wzgórze 1 otwarto publiczne przedszkole nr 68 (dziesięć oddziałów, 250 miejsc dla dzieci w wieku 3-6 lat). Od 30 VI 2020 do końcowego przystanku przy ul. Lawendowe Wzgórze dojeżdża tramwaj (linii 12), dzięki czemu dzielnica uzyskała dodatkowe połączenie komunikacyjne. AJJH

Ulice Jasienia
Ulica Początek obowiązywania nazwy Uwagi
Władysława Andersa od 22 XI 2019 upamiętnia generał, dowódcę Armii Polskiej w ZSRR, 2 Korpusu Polskiego, prezydenta RP na uchodźstwie
Borsucza od 30 III 1976
Brzoskwiniowa od 30 III 1976
Cyprysowa od 30 III 1976
Władysława Czermińskiego od 26 VIII 2004 upamiętnia porucznika Armii Krajowej, dowódcę oddziału partyzanckiego na Wołyniu (1910 – 31 VIII 1995), po wojnie na emigraci, od 1993 mieszkającego w Gdańsku, pochowanego na cmentarzu Srebrzysko; z wnioskiem o nadanie nazwy wystąpił Światowy Związek Żołnierzy Armii Krajowej Okręg Wołyński.
Damroki od 24 XI 1992
Alfonsa Flisykowskiego od 25 III 2004 z wnioskiem o nadanie nazwy wystąpiło Muzeum Poczty, oddział Muzeum Historycznego Miasta Gdańska
Aleksandry Gabrysiak od 22 II 2001 upamiętnia lekarkę i społeczniczkę (1942–1993, zmarła tragicznie),
wcześniej, od 28 XII 2000 do 25 I 2001, jej imię nosiła ul. Wronia w Aniołkach
Garczyńska od 30 VI 1976
Goska od 22 XII 2011 nazwa nawiązuje do kaszubskiego odpowiednika Neptuna
Goszyńska od 30 VI 1976
Gronostajowa od 30 III 1976
Stanisława Kaima od 24 XI 2022 upamiętnia Stanisława Kaimia (29 IV 1932 Słopnice (Małopolska) – 21 VI 2004 Gdańsk), sołtysa wsi Jasień
al. Kazimierza Jagiellończyka od 27 IX 2007 Obwodnice. Zachodnia Obwodnica Trójmiasta
Konrada Guderskiego od 25 III 2004 od nr. 60 do końca; z wnioskiem o nadanie nazwy wystąpiło Muzeum Poczty, oddział Muzeum Historycznego Miasta Gdańska
Jabłoniowa od 30 III 1976
Jasieńska od 20 XI 1975
Jaworowa od 12 I 1995
Tadeusza Jasińskiego od 27 VIII 2009 upamiętnia chłopca, który zginął podczas obrony Grodna przed Armią Czerwoną w 1939 roku (1926–1939)
Jeziorowa od 30 III 1976
Kartuska od nr. 330 do 434 C, parzyste,
od nr. 325 do 395, nieparzyste
Kraśnięta od 24 XI 1992 nazwa nawiązuje do regionalnego określenia krasnoludka, gnoma
Krzysztofa Komedy od 28 IX 2017 na pamiątkę polskiego kompozytora i pianista jazzowy, twórca muzyki filmowej (27 IV 1931 Poznań – 23 IV 1969 Warszawa)
Kuszników od 30 III 1976
Kazimierza Leskiego od 25 III 2004 upamiętnia inżyniera-mechanika, wynalazcę, żołnierza AK i powstańca warszawskiego (1912–2000), w 1945 dyrektora Stoczni Gdańskiej nr 2; z wnioskiem o nadanie nazwy wystąpiło Koło Gdańskie Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej
Wojciecha Kiedrowskiego od 24 XI 2022
Lawendowe Wzgórze od 24 V 2014
Leszczynowa od 30 III 1976
Limbowa od 12 I 1995
Lubowidzka od 30 VI 1976
Łosia od 30 III 1976
Łowców od 30 III 1976
Marzeń od 29 V 2003
Miłosna od 19 VI 1977
Morelowa od 27 V 2010
Oliwkowa od 29 V 2003
Orzechowa od 30 III 1976
Mariana Osińskiego od 28 VI 2018 upamiętnia profesora architektury Politechniki Gdańskiej (1883–1974)
Ostrzycka od 30 VI 1976
płk Jana Pałubickiego od 23 V 2013 upamiętnia działacza konspiracji niepodległościowej, komendanta Okręgu Pomorze AK (1897–1983)
Mariana Pelczara od 28 X 2010
Połczyńska od 22 IV 2013
Pomyślna od 24 VI 1999
Potęgowska od 30 VI 1976
Pólnicy od 24 XI 1992 nazwa nawiązuje do określenia, które wywodzi się z mitologii kaszubskiej,
oznacza dziewczynę objeżdżającą pola i rozkochującą w sobie mężczyzn
Przyjazna od 24 VI 1999
Przytulna od 19 IV 1977
Przywidzka od 30 VI 1976
Rekowska od 30 VI 1976
Remusa od 24 XI 1992
rondo 77 Pułku Armii Krajowej od 30 IV 2015 w ciągu ul. Guderskiego i ul. Czermińskiego
rondo Jacka Kuronia od 29 XI 2007 upamiętnia polityka, działacza opozycji demokratycznej i współzałożyciela KOR (1934–2004), w ciągu ul. Brzoskwiniowej i ul. Źródlanej
rondo Pamięci Męczeństwa Kresowian od 30 IV 2015 w ciągu ul. Guderskiego i ul. Flisykowskiego
rondo Związku Podhalan od 14 XII 2023, oficjalne otwarcie 11 V 2024 u zbiegu ulic Kartuskiej, Gronostajowej i Armii Krajowej, upamiętnia osadnictwo górali podhalańskich po II wojnie światowej na terenie Jasienia
Rycerza Blizbora od 26 X 1993 wcześniej, od 24 XI 1992, Prutka,
nazwa nawiązuje do postaci z legend kaszubskich
Rysia od 30 III 1976
Krzysztofa Skóry od 25 XI 2021 upamiętnia profesora Uniwersytetu Gdańskiego, kierownika Morskiego Laboratorium Terenowego w Helu
Jerzego Stankiewicza od 28 X 2021
Serdeczna od 19 VI 1997
Stężycka od 30 VI 1976
Stolema od 24 XI 1992 od nr. 20 do końca,
w mitologii kaszubskiej stolem to określenie olbrzyma
Sympatyczna od 19 VI 1997
Szczęśliwa od 19 IV 1977
Szczytników od 30 III 1976
Szynszylowa od 30 I 1997
Świstaka od 17 XII 2012
Taneczna od 19 VI 1997
Turzycowa od 30 VI 1976
Eugeniusza Węgrzyna od 28 X 2010 upamiętnia zmarłego w 2003 polityka i wiceprzewodniczącego klubu SLD, radnego Miasta Gdańska
Włóczników od 30 III 1976
Zwierzyniecka od 30 III 1976
Źródlana od 30 III 1976
Żołędziowa od 30 III 1976 skreślona z listy ulic Gdańska 24 XI 1992,
łączyła ul. Jasieńską z ul. Jeziorową
Życzliwa od 25 VI 2009
Liczba ludności dzielnicy Jasień
Rok Liczba ludności
2010 8283
2011 8939
2012 9775
2013 11 083
2014 12 270
2015 13 640
2016 14 968
RED
⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania