KOKOSZKI

Z Encyklopedia Gdańska
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >
Dzielnica Kokoszki na tle administracyjnego podziału miasta Gdańska
Przebieg granicy dzielnicy Kokoszki według statutu dzielnicy z 2014
Gdański Kombinat Budowy Domów w Kokoszkach, lata 70. XX wieku

KOKOSZKI (1570 Kokoszka alias Burggrafin, 1682 Kokoszkowy, Kokoschken), dzielnica Gdańska ( administracyjny podział). Według statutu dzielnicy z 24 IV 2014 jej granicę „stanowi teren lotniska, wzdłuż ul. Nowatorów, ul. Przyrodników i wzdłuż granicy miasta do ulicy Kartuskiej, dalej granicą miasta do Obwodnicy. Następnie wzdłuż Obwodnicy i na wysokości ul. Szczęśliwej (bez tej ulicy) skręca w kierunku zachodnim do ul. Dojazdowej, dalej do skrzyżowania ul. Nowatorów i ul. Budowlanych, skrajem lasu do terenu lotniska”. Do dzielnicy należą: Bysewo, Karczemki, Kiełpino Górne, Smęgorzyno.

W 1342 na tym terenie funkcjowała wieś Koprzywno, granicząca z Bysewem i Chojnem ( Matarnią), zniszczona w okresie wojny trzynastoletniej, ślad po niej zachował się jeszcze w 1773 w postaci nazwy karczmy funkcjonującej na terenie Kokoszek. Wieś Kokoszki, z centrum przy dworze przy obecnej ul. Stokłosy, w 1 połowie XVI wieku pozostawała w rękach gdańskiej rodziny Werdenów, od wdowy po burmistrzu i burgrabim gdańskim Johannie Werdenie, Anny, zwana w 1570 Kokoszka alias Burggrafin (Kokoszak czyli Burgrabina). Następnie własność synów burmistrza Constantina Giesego: Tidemanna (1577–1640), rajcy (od 1612) i burgrabiego królewskiego w Gdańsku (w 1621, 1629) oraz Salomona (1590–1651), rajcy (od 1641). Właścicielem wsi był także syn tego drugiego, Constantin (1629–1691). Następnie w posiadaniu rajcy gdańskiego Gabriela Leisnitza (1594–1651). W połowie XVIII wieku właścicielem był szlachcic, asesor mirachowski Józefa Grąbczewskiego. W 1818 w posiadaniu gdańskiego kupca Johanna Gottlieba Paleske, następnie jego brata brata Wilhelma (1794–1873), właściciela Szpęgawska. Kolejnymi właścicielami byli syn ławnika I Wolnego Miasta Gdańska Johanna Wilhelma Weickhmanna, Constantin Wilhelm (1799–1866) i jego z kolei syna Bernhard von Weickhmann (1829–18 VIII 1867). Po śmierci (na cholerę) tego ostatniego majątek (2600 mórg pruskich) nabył na przełomie 1867 i 1868 Justus Heinrich Rümker. Nowy właściciel zbudował tu cegielnię, okazały dom mieszkalny, dostarczał do Gdańska produkty rolne (m.in. nabiał, ziemniaki) i – co było nowością – codziennie homogenizowane mleko w firmowych butelkach. Wobec braku wśród dzieci chętnych do kontynuowania tej pracy, w 1904 sprzedał majątek (z inwentarzem żywym oraz cegielnią) Paulowi Wannow (zm. 1941). Po 1925 zarządzał majątkiem zięć nowego właściciela, Ernst Fielbrantz (Z rodziny Wannow pochodziła Nelly Marianne Wannow, w latach 1990–1992 konsul RFN w Gdańsku, autorka książki Byłam i jestem gdańszczanką, 2005).

W latach 80. XIX wieku mieszkało tam 170 osób. W 1903 funkcjonowały dwie cegielnie. 1 V 1914 otwarto pasażersko-towarową linię kolejową ( kolej) z Wrzeszcza przez Brętowo, Kokoszki, Żukowo do stacji Stara Piła. W Kokoszkach wzniesiono dworzec (linia i dworzec zamknięte dla ruchu osobowego 15 VII 1973). Po I wojnie światowej w granicach Polski. Podczas II wojny światowej powrócono do nazwy Klein Bessa (Małe Bysewo), w rejonie obecnej ul. Budowlanych funkcjonował obóz jeniecki (Stalag XX A Burggraben; obozy jenieckie), w którego części 13 IX 1944 utworzono podobóz KL Stutthof ( obóz Stutthof, podobozy w Gdańsku).

Wieś zajęta przez Armię Czerwoną 23 III 1945. Po 1945 siedziba Państwowego Gospodarstwa Rolnego, w granicach administracyjnych Gdańska od 1 I 1973. Teren w części północno-zachodniej poddany silnej zabudowie przemysłowej, od 31 XII 1971 działał (ul. Budowlanych 2) Gdański Kombinat Budowy Domów i filie innych gdańskich zakładów (np. od 1985 zakład Unimoru; przedsiębiorstwa i zakłady przemysłowe), rozwojowi temu towarzyszyła po stronie wschodniej zabudowa mieszkaniowa dla pracowników. W 1985 powstała odrębna parafia, w latach 1986–1987 Dom Parafialny z kaplicą, w budowie od 2000 jest kościół św. Brata Alberta Chmielowskiego. W 2000 ogłoszono planowaną budowę fabryki włókien sztucznych koncernu Weyerhaeuser. Do Kokoszek należą: Bysewo, Karczemki, Kiełpino Górne, Smęgorzyno. RED

Ulice dzielnicy Kokoszki
Ulica Osiedle Początek obowiązywania nazwy Uwagi
Azaliowa Kokoszki od 27 IV 2000
Banińska Kokoszki od 26 VI 1975
Barkoczyńska Smęgorzewo od 20 II 1997
Betoniarzy Kokoszki od 26 VI 1975
Będomińska Smęgorzyno od 20 II 1997
Bieszkowicka Kiełpino Górne od 29 XI 2012 nazwa nawiązuje do Jeziora Bieszkowickiego, położonego na obszarze Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego
Biologiczna Bysewo od 19 IV 1977
Borówkowa Kiełpino Górne od 3 XI 1988
Borska Smęgorzyno od 26 X 2006
Borucińska Kokoszki od 25 VI 2020
Botaniczna Bysewo od 19 IV 1977
Brodnicka Smęgorzyno od 24 IV 2003
Budowlanych Bysewo,
Kokoszki,
Firoga
od 26 VI 1975 od nr. 1 do nr. 31, nieparzyste,
od nr. 2 do nr. 42, parzyste
Bysewska Bysewo,
Kokoszki
od 19 IV 1977
Cementowa Kokoszki od 26 VI 1975
Chabrowa Kiełpino Górne od 3 XI 1988
Charzykowska Kiełpino Górne od 20 XII 2007 nazwa nawiązuje do Jeziora Charzykowskiego
Choczewska Smęgorzyno od 13 IX 2007
Czaplewska Kokoszki od 31 V 2007
Czeremchowa Kiełpino Górne od 3 XI 1988
Czerwcowa Kiełpino Górne od 1 VIII 1996
Dojazdowa Kokoszki od 19 IV 1977
Egiertowska Kokoszki od 27 X 2005
Fabryczna Kokoszki od 26 VI 1975
Fundamentowa Kokoszki od 26 VI 1975 wcześniej Lucjana Szenwalda, upamiętniała poetę i działacza komunistycznego (1909–1944)
Geodetów Kokoszki od 26 II 2015
Geologów Kokoszki od 3 III 2022
Gołuńska Kiełpino Górne od 19 XII 1990
Goplańska Kiełpino Górne od 19 IV 1977,
od 28 VII 1992 jej przedłużenie
nazwa nawiązuje do jeziora Gopło
Gostyńska Smęgorzyno,
Kiełpino Górne
od 19 IV 1977
Grzybowa Bysewo od 19 IV 1977
Instalatorów Kokoszki od 26 VI 1975
Inżynierska Kokoszki od 26 VI 1975
Irysowa Kokoszki od 27 IV 2000
Jaśminowy Stok Kokoszki od 27 IV 2000
Kalinowa Kokoszki od 3 XI 1988
Karlikowska Kiełpino Górne od 29 I 2009 nazwa nawiązuje do Jeziora Karlikowskiego
Karsińska Kiełpino Górne od 30 I 1997
Kartuska Kokoszki od 26 VI 1975 przedłużenie istniejącej ulicy – zmiana kwalifikacji z drogi na ulicę,
od nr. 411 do nr. 565, nieparzyste,
od nr . 444 do nr. 482, parzyste
al. Kazimierza Jagiellończyka Kiełpino Górne od 27 IX 2007 Obwodnice. Zachodnia Obwodnica Trójmiasta
Kiszewska Kiełpino Górne od 28 IX 2000
Kminkowa Kiełpino Górne od 3 XI 1988
Kolbudzka Kiełpino Górne od 30 I 1997
Kortowska Kiełpino Górne od 31 V 2007 nazwa nawiązuje do Jeziora Kortowskiego
Kosmonautów Bysewo od 19 IV 1977
Kwietniowa Kiełpino Górne od 30 IX 2004
Leźnieńska Kokoszki od 31 V 2007
Lipcowa Kiełpino Górne od 27 V 1999
Lipuska Kiełpino Górne od 30 I 1997
Lubczykowa Kokoszki od 26 II 2009
Lublewska Kiełpino Górne od 19 XII 1990
Łagowska Kiełpino Górne od 31 V 2007
Łapalicka Kiełpino Górne od 28 X 2010 nazwa nawiązuje do Jeziora Łapalickiego
Łapińska Kiełpino Górne od 19 XII 1990
Maciejkowa Kokoszki od 28 IX 2000
Macierzankowa Kiełpino Górne od 3 XI 1988
Malinowa Kiełpino Górne od 3 XI 1988
Malachitowa Kokoszki od 25 VI 2020
Franciszka Mamuszki Kiełpino Górne od 25 VIII 2011
Marcowa Kiełpino Górne od 1 VIII 1996
Maszynowa Kokoszki od 26 VI 1975
Metalowców Kokoszki od 26 VI 1975
Mezowska Kiełpino Górne od 23 IV 2012
Miechucińska Smęgorzewo od 30 VIII 2007
Mirachowska Smęgorzyno od 30 VIII 2007
Montażystów Kokoszki od 26 VI 1975
Nagietkowa Kokoszki od 28 IX 2000
Niegocińska Kiełpino Górne od 31 V 2007 nazwa nawiązuje do jeziora Niegocin
Nowatorów Kokoszki od 26 VI 1975
Okólna Kokoszki od 26 VI 1975
Osiedlowa Kokoszki od 26 VI 1975
Otomińska Kiełpino Górne od 30 VI 1976 nazwa nawiązuje do Jeziora Otomińskiego
Porzeczkowa Kiełpino Górne od 3 XI 1988
Poziomkowa Kiełpino Górne od 3 XI 1988
Przyrodników Bysewo,
Rębiechowo
od 19 IV 1977
Rakietowa Bysewo od 19 IV 1977
Rokitnikowa Kiełpino Górne od 3 XI 1988
Rozwojowa Kokoszki od 26 VI 1975
Różany Stok Kokoszki od 27 V 1999
Rumiankowa Kiełpino Górne od 3 XI 1988
Sąsiedzka Kiełpino Górne od 19 IV 1977 część, przy skrzyżowaniu z al. Kazimierza Jagiellończyka
Sianowska Smęgorzyno od 13 IX 2007
Sierakowicka Smęgorzyno od 26 X 2006
Sierpniowa Kiełpino Górne od 24 VI 2004
Smęgorzyńska Smęgorzyno od 19 IV 1977
Snycerzy Kokoszki od 11 V 1995
Somińska Kiełpino Górne od 30 I 1997
Stężycka Kiełpino Górne od 30 VI 1976
Stokłosy Kokoszki od 26 VI 1975
Storczykowa Kokoszki od 27 IV 2000
Sudomska Kiełpino Górne od 17 II 2011 nazwa nawiązuje do jeziora Sudomie we Wdzydzach
Sulęczyńska Smęgorzyno od 31 I 2019 nazwa nawiązuje do wsi Sulęczyno w pow. kartuskim
Sulmińska Kiełpino Górne od 19 XII 1990
Swarzewska Smęgorzyno od 25 IX 2003
Szafranowa Kokoszki od 27 III 2008
św. Brata Alberta Kokoszki od 23 I 2003 upamiętnia franciszkanina Alberta Chmielowskiego, od 1989 świętego Kościoła katolickiego (1846–1916)
Transportowców Kokoszki od 26 VI 1975
Tuchomska Smęgorzyno,
Kiełpino Górne
od 28 VII 1992
Tymiankowa Kiełpino Górne od 3 XI 1988
Wdzydzka Kiełpino Górne od 30 I 1997
Węsierska Kiełpino Górne od 19 XII 1990
Widlińska Kiełpino Górne od 19 XII 1990
Wiecka Kiełpino Górne od 20 XII 2007
Wielewska Kiełpino Górne od 30 I 1997
Wiosenna Kiełpino Górne od 8 IX 1994
Wrześniowa Kiełpino Górne od 18 XII 2008
Zbąszyńska Smęgorzyno od 19 IV 1977
Zbieżna Kokoszki od 26 VI 1975
Żukowska Bysewo od 19 IV 1977
Rondo im. ks. ppłk. Józefa Wryczy na skrzyżowaniu ulic Św. Brata Alberta i Szafranowej od 28 XI 2024 upamiętnia kapelana Wojska Polskiego, działacza niepodległościowego (1884–1961)
Liczba ludności dzielnicy Kokoszki
Rok Liczba ludności
2010 7557
2011 7829
2012 8160
2013 8440
2014 8713
2015 8898
2016 9098
2018 9302
RED
⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania