FALCKE DANIEL, burmistrz Gdańska
| < Poprzednie | Następne > |
DANIEL FALCKE (7 VI 1582 Gdańsk – 26 XII 1646 Gdańsk), burmistrz Gdańska. Rodzina Falcke już w XV wieku doszła w Gdańsku do dużego znaczenia, jednak gałąź, z której pochodził, w początku XVI stulecia przeżywała okres regresu. Zarówno jego dziadek, Johann, jak i ojciec, również Daniel (pochowany 8 XI 1606 w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny (NMP)), byli kupcami, ojciec w 1588 także dzierżawcą Jasienia, nie zasiadali jednak we władzach miasta. Matką była Dorothea, córka kupca Jacoba Kerstena (pochowana 18 VIII 1597 przy mężu). Miał dwie starsze siostry: Dorothea (Ortke) (1570 – 24 VIII 1652) od 4 II 1590 była żoną rajcy (od 1631) Heinricha Kämerera (1565–1638); Kordula (pochowana 6 V 1627 w wieku 49 lat) 28 IV 1597 poślubiła w kościele NMP wdowca, Gabriela Olhafa (zm. 1613). Młodszy brat Johann (chrzest 8 III 1585 – 1625) był kupcem, żonatym od 22 VIII 1611 z Marią von Dorne, która jako wdowa poślubiła później Salomona Schumanna.
Od 1614 był ławnikiem Głównego Miasta, od 1630 rajcą i w tym roku sędzią, w 1645, już u schyłku życia, został wybrany do kolegium burmistrzów, czego gratulował mu wierszem m.in. Johann Kankel. W 1645 pełnił funkcję drugiego burmistrza, w 1646 – pierwszego. Nieznany jest tok jego edukacji ani bliżej preferencje i dokonania polityczne. W gronie Ławy i Rady zaliczał się do zwolenników luteranizmu, co po 1612 zapewne ułatwiało mu karierę urzędniczą w mieście. Od 1624 był właścicielem kamienicy przy Langer Markt 38 (Długi Targ, na rogu obecnej ul. Kuśnierskiej).
20 VI 1605 ożenił się z Anną (zm. 3 III 1657), córką kupca Marcina Dassowa (Derschow), żegnaną wierszem żałobnym przez rektora szkoły mariackiej Jakoba Zetzkiusa. Wśród ich siedmiorga dzieci były urodzone około 1610 bliźnięta, noszące podobne imię: Constantin (zm. 4 VII 1659), który poślubił 15 III 1650 Adelgundę, córkę Martina Kriega i którego żegnał pośmiertnym poematem Peter Voget, oraz Constantia (zm. 1682), która poślubiła 26 II 1630 Heinricha Nimsgardta, a po jego śmierci w 1647 wyszła za mąż 21 I 1651 za późniejszego burmistrza Gabriela Krumhausena. Za mąż wyszły także dwie inne siostry: Dorothea (zm. 14 VI 1683, w wieku 75 lat) od 5 I 1626 była żoną Friedricha Tanta, oraz Elisabeth (1612–1645), która od 18 IX 1635 była żoną Daniela Olhaffa, syna profesora Joachima Oelhafa. Trzej synowie: Dirk (pochowany 9 VIII 1624, w wieku 19 lat), Johann (17 X 1618 – 5 X 1649 w Krakowie, pochowany 4 marca tego roku w Gdańsku) oraz Daniel (chrzest 7 III 1621 – pochowany 2 XI 1649) umarli młodo, w stanie bezżennym, ostatniego (Daniela) żegnał utworem żałobnym konrektor szkoły św. Jana Georg Culmann.
Pochowany 2 I 1647 w krypcie kościoła NMP.
