ZAROŚLAK
| Linia 7: | Linia 7: | ||
[[File:Domy nad Kanałem Raduni, Zaroślak Zewnętrzny, lata 30. XX wieku.JPG|thumb|Domy nad Kanałem Raduni, Zaroślak Zewnętrzny, lata 30. XX wieku]] | [[File:Domy nad Kanałem Raduni, Zaroślak Zewnętrzny, lata 30. XX wieku.JPG|thumb|Domy nad Kanałem Raduni, Zaroślak Zewnętrzny, lata 30. XX wieku]] | ||
| − | '''ZAROŚLAK''' (w XIV wieku Petershagen, w XIX wieku Peterszawa, od 1949 Zaroślak), rejon od ul. Salwador do ul. Zaroślak. W niezachowanym przywileju wielkiego mistrza zakonu krzyżackiego Ludolfa Königa z około 1342 roku (znanego z potwierdzenia wielkiego mistrza [[WINRICH von KNIPRODE | Winricha von Kniprode]] 5 VII 1378) dla Głównego Miasta Gdańska wspomniano o oddaniu do wyłącznego użytku mieszczan obszaru między Głównym Miastem (od północy), Motławą (od wschodu) i dobrami biskupów włocławskich ([[BISKUPIA GÓRKA | Biskupia Górka]] i [[CHEŁM | Chełm]]). Na wschodniej części tego obszaru powstało [[STARE PRZEDMIEŚCIE | Stare Przedmieście]], na zachodniej Krzyżacy zarezerwowali sobie [[KANAŁ RADUNI | Kanał Raduni]], położony nad nim łan (około 16–17,5 ha = 30 mórg) ziemi z myślą o utrzymaniu drogi krajowej (obecny północny odcinek Traktu św. Wojciecha), nadto kolejny łan między dobrami biskupa i miasta. 2 II 1365 komtur gdański nadał sołtysowi Henrykowi Steinhagenowi z tego drugiego łanu 28 mórg, po wschodniej stronie Kanału Raduni, do osadzenia wsi zagrodniczej na [[PRAWO CHEŁMIŃSKIE | prawie chełmińskim]]. Na pozostałym obszarze założono cegielnię. W początku XV wieku wieś składała się z 24 zagród-ogrodów o powierzchni morgi (dodatkowy mórg posiadał sołtys, 3 morgi stanowiły wspólne pastwisko). Istniały także | + | '''ZAROŚLAK''' (w XIV wieku Petershagen, w XIX wieku Peterszawa, od 1949 Zaroślak), część dzielnicy [[ŚRÓDMIEŚCIE | Śródmieście]] (tam wykaz historycznych i współczesnych ulic), rejon od ul. Salwador do ul. Zaroślak.<br/><br/> |
| + | W niezachowanym przywileju wielkiego mistrza zakonu krzyżackiego Ludolfa Königa z około 1342 roku (znanego z potwierdzenia wielkiego mistrza [[WINRICH von KNIPRODE | Winricha von Kniprode]] 5 VII 1378) dla [[GŁÓWNE MIASTO | Głównego Miasta]] Gdańska wspomniano o oddaniu do wyłącznego użytku mieszczan obszaru między Głównym Miastem (od północy), Motławą (od wschodu) i dobrami biskupów włocławskich ([[BISKUPIA GÓRKA | Biskupia Górka]] i [[CHEŁM | Chełm]]). Na wschodniej części tego obszaru powstało [[STARE PRZEDMIEŚCIE | Stare Przedmieście]], na zachodniej Krzyżacy zarezerwowali sobie [[KANAŁ RADUNI | Kanał Raduni]], położony nad nim łan (około 16–17,5 ha = 30 mórg) ziemi z myślą o utrzymaniu drogi krajowej (obecny północny odcinek Traktu św. Wojciecha), nadto kolejny łan między dobrami biskupa i miasta. 2 II 1365 komtur gdański nadał sołtysowi Henrykowi Steinhagenowi z tego drugiego łanu 28 mórg, po wschodniej stronie Kanału Raduni, do osadzenia wsi zagrodniczej na [[PRAWO CHEŁMIŃSKIE | prawie chełmińskim]]. Na pozostałym obszarze założono cegielnię.<br/><br/> | ||
| + | W początku XV wieku wieś składała się z 24 zagród-ogrodów o powierzchni morgi (dodatkowy mórg posiadał sołtys, 3 morgi stanowiły wspólne pastwisko). Istniały także dwie karczmy zwane Hoppenbruch, sprzedające głównie piwo produkowane w dobrach biskupów włocławskich ([[CHMIELNIKI PELPLIŃSKIE | Chmielniki]]). Po zniszczeniu przez husytów w 1433 roku, do 1438 zdołano ponownie zasiedlić tylko 13 zagród-ogrodów. Od roku 1454 posiadłość Głównego Miasta Gdańska, w listopadzie tego roku spalona przez Krzyżaków ([[WOJNA TRZYNASTOLETNIA | wojna trzynastoletnia]]). Korzystne położenie przy głównym trakcie pozwoliło na szybkie odbudowywanie po kolejnych wojennych zniszczeniach. W 1582 roku przeniesiono tu [[SZPITAL ŚW. GERTRUDY | szpital św. Gertrudy]], przy którym powstała [[KAPLICA ŚW. GERTRUDY | kaplica św. Gertrudy]].<br/><br/> | ||
| + | Po powstaniu [[BRAMA ORUŃSKA | Bramy Oruńskiej]] (Petershagener Tor, 1626) zaczęto rozróżniać Zaroślak Przed Bramą i Za Bramą. W 1635 roku w części Za Bramą, po drodze do Biskupiej Doliny (obecna ul. Stoczniowców), powstał [[KOŚCIÓŁ ZBAWICIELA (I) | kościół Zbawiciela]] (który zastąpił kaplicę św. Gertrudy), oraz [[CMENTARZE NA TERENIE ŚRÓDMIEŚCIA. ZAROŚLAK | cmentarz Nowy Salwator]]. W 1655, podczas potopu szwedzkiego, dzielnicę Za Bramą spalono, kościół Zbawiciela rozebrano. <br/><br/> | ||
Po wzniesieniu w roku 1656 obwarowań Biskupiej Górki z Bramą Peterszawską zaczęto rozróżniać Zaroślak Przed Bramą (wewnętrzny) i Za Bramą (zewnętrzny). | Po wzniesieniu w roku 1656 obwarowań Biskupiej Górki z Bramą Peterszawską zaczęto rozróżniać Zaroślak Przed Bramą (wewnętrzny) i Za Bramą (zewnętrzny). | ||
| − | + | Zaroślak wewnętrzny znalazł się w obrębie miasta, zewnętrzny zachował status wsi. Po wzniesieniu w 1695 nowego kościoła Zbawiciela na wewnętrznym Zaroślaku, podzielono go na Zaroślak Za Kościołem (rejon ul. Na Stoku) i Nad Radunią (ul. Zaroślak). W 1774 roku wzmiankowany był Leopold Wollenberg, ostatni sołtys Zaroślaka zewnętrznego, przyłączonego w 1807 do Gdańska.<br/><br/> | |
[[File:Dom modlitw menonitów, przed 1945.JPG|thumb|Dom modlitw menonitów na Zaroślaku, przed 1945]] | [[File:Dom modlitw menonitów, przed 1945.JPG|thumb|Dom modlitw menonitów na Zaroślaku, przed 1945]] | ||
W roku 1819 powstał kościół [[MENONICI | menonitów]] (obecnie Zielonoświątkowców) z plebanią i cmentarzem. W 1854 Zaroślak wraz z Biskupią Górką liczył 209 posesji, w 1914 stały tu 374 budynki, liczba mieszkańców wynosiła 6600. Okolica należała do najbiedniejszych w Gdańsku. W 1945 zniszczono kościół Zbawiciela, w latach 60. XX wieku na zapleczu powstało osiedle Gdańskiej Spółdzielni Mieszkaniowej. {{author: AJ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]] | W roku 1819 powstał kościół [[MENONICI | menonitów]] (obecnie Zielonoświątkowców) z plebanią i cmentarzem. W 1854 Zaroślak wraz z Biskupią Górką liczył 209 posesji, w 1914 stały tu 374 budynki, liczba mieszkańców wynosiła 6600. Okolica należała do najbiedniejszych w Gdańsku. W 1945 zniszczono kościół Zbawiciela, w latach 60. XX wieku na zapleczu powstało osiedle Gdańskiej Spółdzielni Mieszkaniowej. {{author: AJ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]] | ||
Wersja z 09:01, 27 wrz 2019
.jpg)
ZAROŚLAK (w XIV wieku Petershagen, w XIX wieku Peterszawa, od 1949 Zaroślak), część dzielnicy Śródmieście (tam wykaz historycznych i współczesnych ulic), rejon od ul. Salwador do ul. Zaroślak.
W niezachowanym przywileju wielkiego mistrza zakonu krzyżackiego Ludolfa Königa z około 1342 roku (znanego z potwierdzenia wielkiego mistrza Winricha von Kniprode 5 VII 1378) dla Głównego Miasta Gdańska wspomniano o oddaniu do wyłącznego użytku mieszczan obszaru między Głównym Miastem (od północy), Motławą (od wschodu) i dobrami biskupów włocławskich ( Biskupia Górka i Chełm). Na wschodniej części tego obszaru powstało Stare Przedmieście, na zachodniej Krzyżacy zarezerwowali sobie Kanał Raduni, położony nad nim łan (około 16–17,5 ha = 30 mórg) ziemi z myślą o utrzymaniu drogi krajowej (obecny północny odcinek Traktu św. Wojciecha), nadto kolejny łan między dobrami biskupa i miasta. 2 II 1365 komtur gdański nadał sołtysowi Henrykowi Steinhagenowi z tego drugiego łanu 28 mórg, po wschodniej stronie Kanału Raduni, do osadzenia wsi zagrodniczej na prawie chełmińskim. Na pozostałym obszarze założono cegielnię.
W początku XV wieku wieś składała się z 24 zagród-ogrodów o powierzchni morgi (dodatkowy mórg posiadał sołtys, 3 morgi stanowiły wspólne pastwisko). Istniały także dwie karczmy zwane Hoppenbruch, sprzedające głównie piwo produkowane w dobrach biskupów włocławskich ( Chmielniki). Po zniszczeniu przez husytów w 1433 roku, do 1438 zdołano ponownie zasiedlić tylko 13 zagród-ogrodów. Od roku 1454 posiadłość Głównego Miasta Gdańska, w listopadzie tego roku spalona przez Krzyżaków ( wojna trzynastoletnia). Korzystne położenie przy głównym trakcie pozwoliło na szybkie odbudowywanie po kolejnych wojennych zniszczeniach. W 1582 roku przeniesiono tu szpital św. Gertrudy, przy którym powstała kaplica św. Gertrudy.
Po powstaniu Bramy Oruńskiej (Petershagener Tor, 1626) zaczęto rozróżniać Zaroślak Przed Bramą i Za Bramą. W 1635 roku w części Za Bramą, po drodze do Biskupiej Doliny (obecna ul. Stoczniowców), powstał kościół Zbawiciela (który zastąpił kaplicę św. Gertrudy), oraz cmentarz Nowy Salwator. W 1655, podczas potopu szwedzkiego, dzielnicę Za Bramą spalono, kościół Zbawiciela rozebrano.
Po wzniesieniu w roku 1656 obwarowań Biskupiej Górki z Bramą Peterszawską zaczęto rozróżniać Zaroślak Przed Bramą (wewnętrzny) i Za Bramą (zewnętrzny).
Zaroślak wewnętrzny znalazł się w obrębie miasta, zewnętrzny zachował status wsi. Po wzniesieniu w 1695 nowego kościoła Zbawiciela na wewnętrznym Zaroślaku, podzielono go na Zaroślak Za Kościołem (rejon ul. Na Stoku) i Nad Radunią (ul. Zaroślak). W 1774 roku wzmiankowany był Leopold Wollenberg, ostatni sołtys Zaroślaka zewnętrznego, przyłączonego w 1807 do Gdańska.
W roku 1819 powstał kościół menonitów (obecnie Zielonoświątkowców) z plebanią i cmentarzem. W 1854 Zaroślak wraz z Biskupią Górką liczył 209 posesji, w 1914 stały tu 374 budynki, liczba mieszkańców wynosiła 6600. Okolica należała do najbiedniejszych w Gdańsku. W 1945 zniszczono kościół Zbawiciela, w latach 60. XX wieku na zapleczu powstało osiedle Gdańskiej Spółdzielni Mieszkaniowej.
