FAC BOLESŁAW, prozaik, poeta
(Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
Linia 3: | Linia 3: | ||
[[File:Okładka książki Bolesława Faca.jpg|thumb|Okładka książki Bolesława Faca]] | [[File:Okładka książki Bolesława Faca.jpg|thumb|Okładka książki Bolesława Faca]] | ||
− | '''BOLESŁAW FAC''' (9 II 1929 Międzychód nad Wartą – 12 I 2000 Gdańsk), prozaik, poeta, tłumacz. Syn urzędnika sądowego Alojzego i Rozalii z domu Duszyńskiej. Dzieciństwo spędził w Bydgoszczy, gdzie ukończył Miejskie Gimnazjum im. Mikołaja Kopernika. W Gdańsku od 1947; absolwent (1950) [[CONRADINUM | Conradinum]], w latach 1952–1954 studiował w Wieczorowej Szkole Inżynierskiej, w 1950–1982 pracownik [[STOCZNIA GDAŃSKA | Stoczni Gdańskiej]] (m.in. inżynier przygotowania produkcji, kierownik Centralnej Rozdzielni Dokumentacji, w latach 1964–1982 kierownik Zakładowego Ośrodka Informacji Techniczno-Ekonomicznej). Pracował także w Katedrze Filologii Germańskiej [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytetu Gdańskiego]].<br/><br/> | + | '''BOLESŁAW FAC''' (właściwie: Antoni Bolesław) (9 II 1929 Międzychód nad Wartą – 12 I 2000 Gdańsk), prozaik, poeta, tłumacz. Syn urzędnika sądowego Alojzego (19 II 1896 – 14 XII 1970 Gdańsk) i Rozalii z domu Duszyńskiej (16 VIII 1900 – 25 VI 1973 Gdańsk). Dzieciństwo spędził w Bydgoszczy, gdzie ukończył Miejskie Gimnazjum im. Mikołaja Kopernika. W Gdańsku z rodzicami od 1947; absolwent (1950) [[CONRADINUM | Conradinum]], w latach 1952–1954 studiował w Wieczorowej Szkole Inżynierskiej, w 1950–1982 pracownik [[STOCZNIA GDAŃSKA | Stoczni Gdańskiej]] (m.in. inżynier przygotowania produkcji, kierownik Centralnej Rozdzielni Dokumentacji, w latach 1964–1982 kierownik Zakładowego Ośrodka Informacji Techniczno-Ekonomicznej). Pracował także w Katedrze Filologii Germańskiej [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytetu Gdańskiego]].<br/><br/> |
− | Debiutował w 1956 wierszami na łamach studenckiego dwutygodnika [[KONTRASTY | „Kontrasty”]]. W 1959 wydał pierwszą książkę poetycką ''Gotyk dźwięku''. Animator życia literackiego i kulturalnego. Współtwórca teatru studenckiego Kontrapunkt przy [[GDAŃSKI UNIWERSYTET MEDYCZNY | Akademii Medycznej w Gdańsku]], Grupy Literackiej „Seledyn” (1956–1957), literacko-artystycznej grupy studenckiej [[SZKOŁA GRAFOMANÓW | Szkoła Grafomanów]] (1957–1960), od 1959 należał do [[GDAŃSKA GRUPA MŁODYCH |Gdańskiej Grupy Młodych]]. Autor kilkunastu tomików wierszy, siedmiu powieści (m.in. ''Misja specjalna'', ''Damroka'', ''Aureola, czyli powrót do Wrzeszcza'', ''Wspólne zmartwienia''), sztuk teatralnych, przekładów z literatury niemieckiej.<br/><br/> Od 1960 członek Gdańskiego Oddziału Związku Literatów Polskich, w latach 1981–1983 jego prezes. Inicjator ustanowionego w 1991 Konkursu Literackiego Miasta Gdańska (od 10 X 2002 uchwała Rady Miasta im. Bolesława Faca, od 2020 Gdański Konkurs Literacki im. Bolesława Faca). W 1966 wiceprzewodniczący [[GDAŃSKIE TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]].<br/><br/> | + | Debiutował w 1956 wierszami na łamach studenckiego dwutygodnika [[KONTRASTY | „Kontrasty”]]. W 1959 wydał pierwszą książkę poetycką ''Gotyk dźwięku''. Animator życia literackiego i kulturalnego. Współtwórca teatru studenckiego Kontrapunkt przy [[GDAŃSKI UNIWERSYTET MEDYCZNY | Akademii Medycznej w Gdańsku]], Grupy Literackiej „Seledyn” (1956–1957), literacko-artystycznej grupy studenckiej [[SZKOŁA GRAFOMANÓW | Szkoła Grafomanów]] (1957–1960), od 1959 należał do [[GDAŃSKA GRUPA MŁODYCH |Gdańskiej Grupy Młodych]]. Autor kilkunastu tomików wierszy, siedmiu powieści (m.in. ''Misja specjalna'', ''Damroka'', ''Aureola, czyli powrót do Wrzeszcza'', ''Wspólne zmartwienia''), sztuk teatralnych, przekładów z literatury niemieckiej.<br/><br/> Od 1960 członek Gdańskiego Oddziału Związku Literatów Polskich, w latach 1981–1983 jego prezes. W 1990 z ramienia Sojuszu Na rzecz Gdańska bezskutecznie kandydował do [[RADA MIEJSKA | Rady Miasta Gdańska]] (w wyborach otrzymał 309 głosów). Inicjator ustanowionego w 1991 Konkursu Literackiego Miasta Gdańska (od 10 X 2002 uchwała Rady Miasta im. Bolesława Faca, od 2020 Gdański Konkurs Literacki im. Bolesława Faca). W 1966 wiceprzewodniczący [[GDAŃSKIE TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]].<br/><br/> |
Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, odznaką [[ZASŁUŻONYM ZIEMI GDAŃSKIEJ | „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”]]. W 1974 uhonorowany [[MEDAL STOLEMA | Medalem Stolema]]. W okresie 1959–1981 członek Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Pochowany na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU. SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]]. {{author: RED}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, odznaką [[ZASŁUŻONYM ZIEMI GDAŃSKIEJ | „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”]]. W 1974 uhonorowany [[MEDAL STOLEMA | Medalem Stolema]]. W okresie 1959–1981 członek Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Pochowany na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU. SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]]. {{author: RED}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Aktualna wersja na dzień 12:53, 19 maj 2024
BOLESŁAW FAC (właściwie: Antoni Bolesław) (9 II 1929 Międzychód nad Wartą – 12 I 2000 Gdańsk), prozaik, poeta, tłumacz. Syn urzędnika sądowego Alojzego (19 II 1896 – 14 XII 1970 Gdańsk) i Rozalii z domu Duszyńskiej (16 VIII 1900 – 25 VI 1973 Gdańsk). Dzieciństwo spędził w Bydgoszczy, gdzie ukończył Miejskie Gimnazjum im. Mikołaja Kopernika. W Gdańsku z rodzicami od 1947; absolwent (1950) ► Conradinum, w latach 1952–1954 studiował w Wieczorowej Szkole Inżynierskiej, w 1950–1982 pracownik ► Stoczni Gdańskiej (m.in. inżynier przygotowania produkcji, kierownik Centralnej Rozdzielni Dokumentacji, w latach 1964–1982 kierownik Zakładowego Ośrodka Informacji Techniczno-Ekonomicznej). Pracował także w Katedrze Filologii Germańskiej ► Uniwersytetu Gdańskiego.
Debiutował w 1956 wierszami na łamach studenckiego dwutygodnika ► „Kontrasty”. W 1959 wydał pierwszą książkę poetycką Gotyk dźwięku. Animator życia literackiego i kulturalnego. Współtwórca teatru studenckiego Kontrapunkt przy ► Akademii Medycznej w Gdańsku, Grupy Literackiej „Seledyn” (1956–1957), literacko-artystycznej grupy studenckiej ► Szkoła Grafomanów (1957–1960), od 1959 należał do ►Gdańskiej Grupy Młodych. Autor kilkunastu tomików wierszy, siedmiu powieści (m.in. Misja specjalna, Damroka, Aureola, czyli powrót do Wrzeszcza, Wspólne zmartwienia), sztuk teatralnych, przekładów z literatury niemieckiej.
Od 1960 członek Gdańskiego Oddziału Związku Literatów Polskich, w latach 1981–1983 jego prezes. W 1990 z ramienia Sojuszu Na rzecz Gdańska bezskutecznie kandydował do ► Rady Miasta Gdańska (w wyborach otrzymał 309 głosów). Inicjator ustanowionego w 1991 Konkursu Literackiego Miasta Gdańska (od 10 X 2002 uchwała Rady Miasta im. Bolesława Faca, od 2020 Gdański Konkurs Literacki im. Bolesława Faca). W 1966 wiceprzewodniczący ► Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki.
Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, odznaką ► „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”. W 1974 uhonorowany ► Medalem Stolema. W okresie 1959–1981 członek Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Pochowany na ► cmentarzu Srebrzysko.