OBRACHT-PRONDZYŃSKI CEZARY, profesor Uniwersytetu Gdańskiego

Z Encyklopedia Gdańska
Wersja Blazejsliwinski (dyskusja | edycje) z dnia 08:04, 22 lis 2023

(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >
Cezary Obracht-Prondzyński, 2015
Ceary Obracht-Prondzyński, 2019
Hasło powstało dzięki Miastu Gdańsk

Partner redakcji

CEZARY OBRACHT-PRONDZYŃSKI (ur. 27 XII 1966 Bytów), historyk, socjolog, antropolog, naukowiec. Syn Feliksa (1936–1991), pracownika umysłowego, i Teresy (ur. 1937), nauczycielki. W 1985 ukończył I Liceum Ogólnokształcące w Bytowie, w latach 1985–1990 studiował w Instytucie Historii Uniwersytetu Gdańskiego (UG) pod kierunkiem Józefa Borzyszkowskiego. Od października 1989 do czerwca 1990 nauczał historii i wiedzy o społeczeństwie w Zespole Szkół Ekonomiczno-Rolniczych w Bytowie, jednocześnie od 1 X 1989 odbywając staż asystencki w Zakładzie Socjologii Kultury Instytutu Filozofii i Socjologii UG (IFiS UG; od 2006 Instytut Filozofii, Socjologii i Dziennikarstwa). Od 1 X 1990 pracował tamże jako asystent, od 1 I 1991 w Zakładzie Historii Myśli Społecznej IFiS UG. W latach 1994–1997 był słuchaczem Studium Doktoranckiego Instytutu Historii UG. W 1997 uzyskał tytuł doktora w IFiS UG, w 2003 habilitował się w zakresie socjologii na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, od 2004 profesor nadzwyczajny UG, od 2012 profesor tytularny, od 2014 profesor zwyczajny. W latach 2005–2012 był dyrektorem Instytutu, a od 2005 kierownikiem Zakładu Antropologii Społecznej. W 2003 został zatrudniony na stanowisku profesora uczelnianego w Elbląskiej Uczelni Humanistyczno-Ekonomicznej, od 2004 jej prorektor do spraw kształcenia i nauki. Od stycznia do czerwca 1992 przebywał na stażu w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego. Wybrany do Rady Doskonałości Naukowej w dziedzinie nauk nauk społecznych (nauki socjologiczne) w kadencji 2024–2027.

Od lipca 1991 do grudnia 1996 pełnił funkcję asystenta wicewojewody – odpowiadał za kontakty z samorządami oraz współpracę regionalną (między innymi prowadził sekretariat Rady Regionalnej Pomorza Nadwiślańskiego). W listopadzie 1993 odbył miesięczny staż w Parlamencie Europejskim w Brukseli (europejska polityka regionalna oraz ochrona praw mniejszości narodowych i etnicznych). W latach 1993–2000 brał udział w spotkaniach stypendystów Europejskiej Fundacji im. Roberta Schumanna i je organizował. Współpracował (1993–1999) z Landeszentrale für politische Bildung kraju Meklemburgia-Pomorze Przednie, współorganizując seminaria i spotkania (samorządowców, animatorów kultury, nauczycieli) w Polsce i w Niemczech. W latach 1997–1998 był członkiem Zespołu do spraw Kształcenia Kadr dla Administracji, działającego w ramach Rady do spraw Reform Ustrojowych Państwa przy premierze RP Jerzym Buzku.

Specjalista z zakresu socjologii etniczności (mniejszości narodowe i etniczne we współczesnej Polsce i Europie; stosunki etniczne na Pomorzu; stosunki polsko-niemieckie ze szczególnym uwzględnieniem sytuacji pomorskiej), wielokulturowości, socjologii kultury, socjologii pogranicza, samorządności (idea samorządności, demokracja lokalna, małe społeczności), historii i kultury Pomorza XIX i XX wieku, a także badaczem Kaszubów (tożsamość, kultura, historia). Zajmuje się też andragogiką i animacją kultury. Napisał m.in. monografie: Jan Karnowski (1886–1939) – pisarz, polityk i kaszubsko-pomorski działacz regionalny (1999), Pomorski ruch regionalny. Szkic do portretu (1999), Kaszubi – między dyskryminacją a regionalną podmiotowością (2002), Ku samorządnemu Pomorzu. Szkice o kształtowaniu się ładu demokratycznego (2002), W kręgu problematyki kaszubsko-pomorskiej. Studia i szkice (2003), Bibliografia do studiowania spraw kaszubsko-pomorskich (2004), Dziesięć lat pracy Instytutu Kaszubskiego 1996–2006 (2006), Zjednoczeni w idei. Pięćdziesiąt lat działalności Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego (1956–2006) (2006), Kaszubskich pamiątek skarbnice. O muzeach na Kaszubach – ich dziejach, twórcach i funkcjach społecznych (2008), Ksiądz Ignacy Cyra (1856–1914). Prezes Towarzystwa Młodokaszubów (2012).

Od sierpnia 1992 do lutego 1993 był dyrektorem biura senatorskiego Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego. Od października 1994 do stycznia 2000 pełnił funkcję redaktora naczelnego miesięcznika społeczno-kulturalnego „Pomerania”. Był pomysłodawcą i współorganizatorem Pomorskiego Forum Animatorów Kultury (I – 1999, II – 2000, III – 2001) oraz Bytowskiego Forum Animatorów Kultury (I – 2013, II – 2014, III – 2015), współorganizatorem I Metropolitarnego Forum Edukacji Kulturalnej (2014) oraz inicjatorem i organizatorem dwóch cykli spotkań w ramach Pomorskiej Debaty o Kulturze (2013 i 2014).

Od 2008 jest ekspertem Komisji Wspólnej Rządu oraz Mniejszości Narodowych i Etnicznych, od 2014 członkiem Pomorskiego Forum Terytorialnego (ustawowo powołane ciało doradcze marszałka województwa pomorskiego w zakresie polityki regionalnej), w latach 2009–2013 brał udział w opracowywaniu wizji rozwoju regionalnego „Pomorze 2030 – scenariusze rozwoju i kluczowe technologie” (tzw. foresight regionalny), w latach 2011–2014 strategii rozwoju województwa „Pomorskie 2020” oraz w pracach Pomorskiej Sieci Dialogu (w ramach projektu Wzorcowy System Regionalny Monitoringu Jakości Usług Publicznych i Jakości Życia), a w latach 2013–2015 Pomorskiej Sieci Tematycznej do spraw wysokiego poziomu zatrudnienia.

Członek rad muzealnych: Muzeum Historyczno-Etnograficznego w Chojnicach (przewodniczący w latach 2006–2010), Muzeum Piśmiennictwa i Muzyki Kaszubsko-Pomorskiej w Wejherowie (od 2008), Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku (od 2007), Muzeum Zachodniokaszubskiego w Bytowie (od 1996, nieprzerwanie wiceprzewodniczący); członek Rady Konsultacyjnej Muzeum Kultury Ludowej w Węgorzewie (od 2013). Ponadto członek Rady Programowej Nadbałtyckiego Centrum Kultury (1992–1995 i od 2010), Rady Programowej Fundacji „Pogranicze – Sztuk, Kultur, Narodów” w Sejnach (1992–2002), przewodniczący Rady Fundacji Kaszubskiego Uniwersytetu Ludowego (od 2011) oraz Rady Fundacji „Ośrodek Badań i Analiz Społecznych” w Gdańsku (od 2011), członek Rady Fundacji Wspólnota Gdańska (od 2014), Rady Kultury Gdańskiej (od 2014), Rady Programowej Obszaru Metropolitarnego (od 2015), Kolegium Historyczno-Programowego Europejskiego Centrum Solidarności w kadencjach 2017–2021 i 2021–2025, Rady Społecznej Rzecznika Praw Obywatelskich w Gdańsku (od 2019), w kadencji 2018–2021 członek, w kadencji 2022–2026 przewodniczący Rady Muzeum Gdańska. W latach 2018–2021 członek Pomorskiej Rady Kultury. Od 2019 członek kapituły Medalu św. Wojciecha i Medalu Księcia Mściwoja II.

Uczestnik prac Zespołu Negocjacyjnego Miejskiego Obszaru Funkcjonalnego Bytów (2013–2015); w ośrodku tym pełnił funkcję przewodniczącego (2012–2014) Kapituły Konkursu im. Jana Bauera na Społecznika Roku i Organizacji Pozarządowej Roku, w 2013 był przewodniczącym Społecznego Komitetu Upamiętnienia Społeczności Żydowskiej Ziemi Bytowskiej.

Współzałożyciel Instytutu Kaszubskiego (1996–2009 sekretarz, od 2009 wiceprezes, od 2015 prezes), członek Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego (od 1986), Gdańskiego Towarzystwa Naukowego (od 1997), Towarzystwa Naukowego w Toruniu (od 1999), Polskiego Towarzystwa Socjologicznego (od 2007, w Zarządzie Głównym od 2012), Komisji Kaszubskiej przy Stacji Polskiej Akademii Umiejętności w Gdańsku od 2014.

W 1997 otrzymał nagrodę Niezależnej Fundacji Popierania Kultury Polskiej „POLCUL” za pracę społeczną i kulturalną na Pomorzu, w 2004 – III Nagrodę i Medal im. Zygmunta Glogera za szczególne zasługi w badaniu, ochronie i rozwoju kultury, w 2009 – odznakę honorową Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Zasłużony dla Kultury Polskiej”. W 2017 otrzymał Nagrodę Naukową Miasta Gdańska im. Jana Heweliusza ( Nagrody miasta Gdańska), w 2023 Nagrodę Miasta Krakowa im. Stanisława Vincenza.

Żonaty z Jolantą, nauczycielką, ojciec Hanny, urbanistki i architektki, absolwentki Politechniki Gdańskiej (w 2020 doktorat: Rozwój przestrzenny małych miast województwa pomorskiego w kontekście procesu metropolizacji), Politechniki Warszawskiej oraz Technische Universität Wien, adiunktki w Katedrze Urbanistyki i Planowania Regionalnego Wydziału Architektury PG oraz w Zakładzie Gospodarki Przestrzennej Instytutu Geografii Społeczno-Ekonomicznej i Gospodarki Przestrzennej UG.

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania