ANGERMÜNDE OTTO, rajca
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Angermunde Johann.JPG|thumb|Herb rodziny Angermünde]] | [[File:Angermunde Johann.JPG|thumb|Herb rodziny Angermünde]] | ||
| − | '''OTTO ANGERMÜNDE''' (około 1435 – 1495), kupiec. Syn Ottona, przybyłego do Gdańska z Angermünde w Marchii Wkrzańskiej w 1418 lub 1435. Jego matką była Gertrud Grevelset, ewentualnie Gertrud von Rhigen. Miał siostrę Katherinę, żonę Johanna Mehlmanna, [[ŁAWA MIEJSKA | ławnika]] (od 1434) i [[RADA MIEJSKA | rajcy]] (od 1441) [[GŁÓWNE MIASTO | Głównego Miasta]], następnie [[FELDSTETE RUDOLF | Rudolfa Feldstetego]], ławnika (od 1455), rajcy (od 1456) Głównego Miasta, [[BURGRABIOWIE | burgrabiego]] królewskiego w Gdańsku (w 1485, 1486 i 1487), oraz brata [[ANGERMÜNDE JOHANN, burmistrz Gdańska | Johanna Angermünde]].<br/><br/> | + | '''OTTO ANGERMÜNDE''' (około 1435 – 1495), kupiec. Syn Ottona, przybyłego do Gdańska z Angermünde w Marchii Wkrzańskiej w 1418 lub 1435. Jego matką była Gertrud Grevelset, ewentualnie Gertrud von Rhigen. Miał siostrę Katherinę, żonę Johanna Mehlmanna, [[ŁAWA MIEJSKA | ławnika]] (od 1434) i [[RADA MIEJSKA | rajcy]] (od 1441) [[GŁÓWNE MIASTO | Głównego Miasta]], następnie [[FELDSTETE RUDOLF, rajca, burgrabia | Rudolfa Feldstetego]], ławnika (od 1455), rajcy (od 1456) Głównego Miasta, [[BURGRABIOWIE | burgrabiego]] królewskiego w Gdańsku (w 1485, 1486 i 1487), oraz brata [[ANGERMÜNDE JOHANN, burmistrz Gdańska | Johanna Angermünde]].<br/><br/> |
W 1462 [[ŁAWA MIEJSKA | ławnik]], w 1494 [[RADA MIEJSKA | rajca]], w 1495 [[SĘDZIA | sędzia]], w 1463 przedstawiciel gildii św. Olafa. Jeden z najbardziej wpływowych i najbogatszych gdańszczan XV wieku. Jego majątek szacowano na 30 000 grzywien. Mieszkał na [[STARE MIASTO | Starym Mieście]], handlował statkami i częściami okrętowymi, pożyczał pieniądze na procent, reprezentował w Gdańsku interesy między innymi kupców z Torunia, miał przedstawicieli w Stralsundzie. Prowadził operacje lichwiarskie rentami z ul. Długiej oraz ze spichrzów. Właściciel browaru przy obecnej ul. Garbary, rzeźni i trzech spichrzów (jeden na [[SPICHLERZE | Spichlerzach]]), parceli przy obecnych ul. Ogarnej i Mariackiej, posiadłości na Helu.<br/><br/> | W 1462 [[ŁAWA MIEJSKA | ławnik]], w 1494 [[RADA MIEJSKA | rajca]], w 1495 [[SĘDZIA | sędzia]], w 1463 przedstawiciel gildii św. Olafa. Jeden z najbardziej wpływowych i najbogatszych gdańszczan XV wieku. Jego majątek szacowano na 30 000 grzywien. Mieszkał na [[STARE MIASTO | Starym Mieście]], handlował statkami i częściami okrętowymi, pożyczał pieniądze na procent, reprezentował w Gdańsku interesy między innymi kupców z Torunia, miał przedstawicieli w Stralsundzie. Prowadził operacje lichwiarskie rentami z ul. Długiej oraz ze spichrzów. Właściciel browaru przy obecnej ul. Garbary, rzeźni i trzech spichrzów (jeden na [[SPICHLERZE | Spichlerzach]]), parceli przy obecnych ul. Ogarnej i Mariackiej, posiadłości na Helu.<br/><br/> | ||
Trzy lata przed śmiercią, w 1492, sporządzi testament, w którym oprócz legatów rodzinnych, dokonał szeregu zapisów na rzecz instytucji kościelnych. Klasztor [[BRYGIDKI | brygidek]] otrzymał czynsze z parcel przy Ogarnej i Mariackiej i 20 grzywien, klasztorowi cysterek w Żarnowcu (gdzie mniszką była jedna z jego córek) przeznaczył 100 grzywien oraz czarne i białe sukno, klasztor w Kartuzach otrzymał kolejne 100 grzywien, po 10 grzywien zapisał norbertankom z Żukowa i benedyktynkom z Chełmna, 20 grzywien benedyktynkom z Torunia, kartuzom ze Świdwina i franciszkanom z Lęborka. Po pięć grzywien otrzymać miały gdańskie szpitale [[SZPITAL WSZYSTKICH BOŻYCH ANIOŁÓW | Wszystkich Bożych Aniołów]], [[SZPITAL BOŻEGO CIAŁA | Bożego Ciała]] i [[SZPITAL ŚW. ELŻBIETY | św. Elżbiety]], [[DOMINIKANIE | dominikanom]] i [[KLASZTOR CYSTERSÓW W OLIWIE | klasztorowi cystersów w Oliwie]] zapisał po 30, [[FRANCISZKANIE | franciszkanom]] 20. Na potrzeby budowlane zapisał 100 grzywien [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościołowi Najświętszej Marii Panny]], 10 grzywien [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARTŁOMIEJA I OPIEKI NAJŚWIĘTSZEJ BOGURODZICY | kościołowi św. Bartłomieja]], [[KOŚCIÓŁ ŚW. JAKUBA (Stare Miasto) | kościołowi św. Jakuba]], [[SZPITAL ŚW. GERTRUDY | szpitalowi św. Gertrudy]], pięć dla [[SZPITAL ŚW. BARBARY | szpitala św. Barbary]], kościołów [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | św. Jana]], [[KOŚCIÓŁ ŚW. PIOTRA I PAWŁA | św. Piotra i Pawła]] i dla [[KOŚCIÓŁ ŚW. KATARZYNY ALEKSANDRYJSKIEJ | św. Katarzyny]], w tym wypadku także zapisał dodatkowo tyle samo na potrzeby ubogich pozostających pod opieką tej placówki. Zapisał też kwoty potrzebne na nabycie 100 par butów i 100 koszul dla gdańskich biednych oraz 300 grzywien dla ubogich kobiet przez zamążpójściem. <br/><br/> | Trzy lata przed śmiercią, w 1492, sporządzi testament, w którym oprócz legatów rodzinnych, dokonał szeregu zapisów na rzecz instytucji kościelnych. Klasztor [[BRYGIDKI | brygidek]] otrzymał czynsze z parcel przy Ogarnej i Mariackiej i 20 grzywien, klasztorowi cysterek w Żarnowcu (gdzie mniszką była jedna z jego córek) przeznaczył 100 grzywien oraz czarne i białe sukno, klasztor w Kartuzach otrzymał kolejne 100 grzywien, po 10 grzywien zapisał norbertankom z Żukowa i benedyktynkom z Chełmna, 20 grzywien benedyktynkom z Torunia, kartuzom ze Świdwina i franciszkanom z Lęborka. Po pięć grzywien otrzymać miały gdańskie szpitale [[SZPITAL WSZYSTKICH BOŻYCH ANIOŁÓW | Wszystkich Bożych Aniołów]], [[SZPITAL BOŻEGO CIAŁA | Bożego Ciała]] i [[SZPITAL ŚW. ELŻBIETY | św. Elżbiety]], [[DOMINIKANIE | dominikanom]] i [[KLASZTOR CYSTERSÓW W OLIWIE | klasztorowi cystersów w Oliwie]] zapisał po 30, [[FRANCISZKANIE | franciszkanom]] 20. Na potrzeby budowlane zapisał 100 grzywien [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościołowi Najświętszej Marii Panny]], 10 grzywien [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARTŁOMIEJA I OPIEKI NAJŚWIĘTSZEJ BOGURODZICY | kościołowi św. Bartłomieja]], [[KOŚCIÓŁ ŚW. JAKUBA (Stare Miasto) | kościołowi św. Jakuba]], [[SZPITAL ŚW. GERTRUDY | szpitalowi św. Gertrudy]], pięć dla [[SZPITAL ŚW. BARBARY | szpitala św. Barbary]], kościołów [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | św. Jana]], [[KOŚCIÓŁ ŚW. PIOTRA I PAWŁA | św. Piotra i Pawła]] i dla [[KOŚCIÓŁ ŚW. KATARZYNY ALEKSANDRYJSKIEJ | św. Katarzyny]], w tym wypadku także zapisał dodatkowo tyle samo na potrzeby ubogich pozostających pod opieką tej placówki. Zapisał też kwoty potrzebne na nabycie 100 par butów i 100 koszul dla gdańskich biednych oraz 300 grzywien dla ubogich kobiet przez zamążpójściem. <br/><br/> | ||
| − | Od 1455 żonaty był z Barbarą (zm. 1475), córką Hermanna Buddinga, od 1478 z Barbarą, córką Johanna Overmana, po 1496 ponownie zamężną za Eduarda Mohra. Ojciec Ottona (1458–1495), Johanna (ur. 1482), Barbary, żony burmistrza [[SUCHTEN HEINRICH | Heinricha Suchtena]] i Gertrudy. {{author:BM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | Od 1455 żonaty był z Barbarą (zm. 1475), córką Hermanna Buddinga, od 1478 z Barbarą, córką Johanna Overmana, po 1496 ponownie zamężną za Eduarda Mohra. Ojciec Ottona (1458–1495), Johanna (ur. 1482), Barbary, żony burmistrza [[SUCHTEN HEINRICH, burmistrz Gdańska | Heinricha Suchtena]] i Gertrudy. {{author:BM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 18:41, 1 lis 2022
OTTO ANGERMÜNDE (około 1435 – 1495), kupiec. Syn Ottona, przybyłego do Gdańska z Angermünde w Marchii Wkrzańskiej w 1418 lub 1435. Jego matką była Gertrud Grevelset, ewentualnie Gertrud von Rhigen. Miał siostrę Katherinę, żonę Johanna Mehlmanna, ławnika (od 1434) i rajcy (od 1441) Głównego Miasta, następnie Rudolfa Feldstetego, ławnika (od 1455), rajcy (od 1456) Głównego Miasta, burgrabiego królewskiego w Gdańsku (w 1485, 1486 i 1487), oraz brata Johanna Angermünde.
W 1462 ławnik, w 1494 rajca, w 1495 sędzia, w 1463 przedstawiciel gildii św. Olafa. Jeden z najbardziej wpływowych i najbogatszych gdańszczan XV wieku. Jego majątek szacowano na 30 000 grzywien. Mieszkał na Starym Mieście, handlował statkami i częściami okrętowymi, pożyczał pieniądze na procent, reprezentował w Gdańsku interesy między innymi kupców z Torunia, miał przedstawicieli w Stralsundzie. Prowadził operacje lichwiarskie rentami z ul. Długiej oraz ze spichrzów. Właściciel browaru przy obecnej ul. Garbary, rzeźni i trzech spichrzów (jeden na Spichlerzach), parceli przy obecnych ul. Ogarnej i Mariackiej, posiadłości na Helu.
Trzy lata przed śmiercią, w 1492, sporządzi testament, w którym oprócz legatów rodzinnych, dokonał szeregu zapisów na rzecz instytucji kościelnych. Klasztor brygidek otrzymał czynsze z parcel przy Ogarnej i Mariackiej i 20 grzywien, klasztorowi cysterek w Żarnowcu (gdzie mniszką była jedna z jego córek) przeznaczył 100 grzywien oraz czarne i białe sukno, klasztor w Kartuzach otrzymał kolejne 100 grzywien, po 10 grzywien zapisał norbertankom z Żukowa i benedyktynkom z Chełmna, 20 grzywien benedyktynkom z Torunia, kartuzom ze Świdwina i franciszkanom z Lęborka. Po pięć grzywien otrzymać miały gdańskie szpitale Wszystkich Bożych Aniołów, Bożego Ciała i św. Elżbiety, dominikanom i klasztorowi cystersów w Oliwie zapisał po 30, franciszkanom 20. Na potrzeby budowlane zapisał 100 grzywien kościołowi Najświętszej Marii Panny, 10 grzywien kościołowi św. Bartłomieja, kościołowi św. Jakuba, szpitalowi św. Gertrudy, pięć dla szpitala św. Barbary, kościołów św. Jana, św. Piotra i Pawła i dla św. Katarzyny, w tym wypadku także zapisał dodatkowo tyle samo na potrzeby ubogich pozostających pod opieką tej placówki. Zapisał też kwoty potrzebne na nabycie 100 par butów i 100 koszul dla gdańskich biednych oraz 300 grzywien dla ubogich kobiet przez zamążpójściem.
Od 1455 żonaty był z Barbarą (zm. 1475), córką Hermanna Buddinga, od 1478 z Barbarą, córką Johanna Overmana, po 1496 ponownie zamężną za Eduarda Mohra. Ojciec Ottona (1458–1495), Johanna (ur. 1482), Barbary, żony burmistrza Heinricha Suchtena i Gertrudy.
