PŁAŻYŃSKI MACIEJ, polityk
(Utworzył nową stronę „{{paper}} Maciej PłażyńskiPŁAŻYŃSKI MACIEJ (10 II 1958 Młynary – 10 IV 2010 pod Smoleńskiem, katastrofa samolotowa m...”) |
|||
| (Nie pokazano 44 wersji utworzonych przez 7 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | [[File:Maciej_Płażyński. | + | [[File:Maciej_Płażyński.jpg|thumb|Maciej Płażyński]] |
| + | [[File: Maciej_Płażyński_pomnik.JPG |thumb| Pomnik Macieja Płażyńskiego na kampusie Uniwersytetu Gdańskiego w Gdańsku-Oliwie]] | ||
| + | [[File:Tablica_Macieja_Płażyńskiego_przy_ul._Szerokiej.JPG |thumb| Tablica pamiątkowa umieszczona na budynku przy ul. Szerokiej, w którym mieściło się biuro poselskie i senatorskie Macieja Płażyńskiego]] | ||
| + | [[File: Grób_Macieja_Płażyńskiego.JPG |thumb| Grób Macieja Płażyńskiego w gdańskim [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]]]] | ||
| + | |||
| + | |||
| + | '''MACIEJ PŁAŻYŃSKI''' (10 II 1958 Młynary – 10 IV 2010 Smoleńsk, katastrofa samolotu Tu-154M), polityk. Syn Wojciecha (ur. 1924 Lublin), w czasie II wojny światowej działającego w Lotnym Oddziale Partyzanckim Obwodu AK Lublin (8. Pułku Piechoty Armii Krajowej), weterynarza, kierownika lecznicy w Młynarach, i poślubionej w 1956 Danuty z domu Kościańskiej, również weterynarza. Młodszy brat Wojciecha (ur. 1956), weterynarza.<br/><br/> | ||
| + | W 1972 ukończył szkołę podstawową w Młynarach, w 1976 Liceum Ogólnokształcące im. Bohaterów Grunwaldu w Pasłęku, następnie przez rok pracował jako robotnik fizyczny przy budowie Huty Katowice. W latach 1977–1981 studiował prawo na [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytecie Gdańskim]] (UG), gdzie związał się z [[RUCH MŁODEJ POLSKI | Ruchem Młodej Polski]]. We wrześniu 1980 współzałożyciel Niezależnego Zrzeszenia Studentów, jego przewodniczący.<br/><br/> | ||
| + | Jesienią 1981 kierował strajkiem okupacyjnym na UG. W 1983 współtwórca i do 1990 prezes Spółdzielni Pracy Usług Wysokościowych „Gdańsk”, będącej ostoją gdańskiej opozycji. Za pomoc i działalność w [[SOLIDARNOŚĆ | Solidarności]] otrzymał w 1986 tytuł honorowego członka Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” Portu Gdańskiego. W 1987 roku prezes konserwatywnego Klubu Myśli Politycznej im. [[BĄDKOWSKI LECH, pisarz, dziennikarz, honorowy obywatel Gdańska | Lecha Bądkowskiego]], skupiającego środowiska gdańskich konserwatystów i liberałów.<br/><br/> | ||
| + | W 1989 współzałożyciel stowarzyszenia gospodarczego Kongres Liberałów. Od 1990 członek konserwatywnego ugrupowania Koalicja Republikańska, w 1992 przekształconego w Partię Konserwatywną. W 1990, z listy Sojuszu Na Rzecz Gdańska bezskutecznie kandydował do [[RADA MIEJSKA | Rady Miasta Gdańska]] (w wyborach otrzymał 317 głosów). Od sierpnia 1990 do lipca 1996 pierwszy niekomunistyczny [[WOJEWÓDZTWO GDAŃSKIE | wojewoda gdański]]. Od 1997 poseł na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej (RP) z listy Akcji Wyborczej Solidarność (uzyskał najlepszy wynik w Polsce: 125 000 głosów), marszałek Sejmu III kadencji (1997–2001). 19 I 2001 (z Andrzejem Olechowskim i [[TUSK DONALD FRANCISZEK, premier | Donaldem Tuskiem]]) powołał partię Platforma Obywatelska (wybrany na przewodniczącego partii i Klubu Parlamentarnego PO). W 2002 był inicjatorem porozumienia PO i Prawa i Sprawiedliwości, tworzącego koalicję PO-PiS na wybory samorządowe w 2002. <br/><br/> | ||
| + | Z ramienia PO poseł na Sejm IV kadencji (2001–2005), w wyborach w okręg gdańskim uzyskał 66 290 głosów. W czerwcu 2003 odszedł z PO, do końca kadencji poseł niezależny. W Senacie VI kadencji (2005–2007) senator niezrzeszony (w wyborach uzyskał 151 018 głosów, najlepszy wynik w kraju), wicemarszałek Senatu RP. W Sejmie V kadencji (2005–2007) niezależny członek Senatu RP, jego wicemarszałek. Do Sejmu VI kadencji (od 2007) startował z listy PiS, pozostał posłem niezrzeszonym. <br/><br/> | ||
| + | Od 11 V 2008 prezes Stowarzyszenia „Wspólnota Polska”, organizacji pozarządowej, sprawującej opiekę nad Polonią i Polakami zamieszkałymi poza granicami kraju. Honorowy obywatel miast: Młynary, Puck, Pionki i Lidzbark Warmiński. Fundator Fundacji Pomorskiej, propagującej postawy obywatelskie (szczególnie wśród ludzi młodych z najuboższych rodzin). Współfundator Fundacji „Nuta Nadziei”, wspierającej utalentowane muzycznie dzieci niepełnosprawne. Członek założyciel Stowarzyszenia Odbudowy [[ŚWIĘTY WOJCIECH | Świętego Wojciecha]] powstałego w celu organizowania pomocy mieszkańcom tej dzielnicy Gdańska, poszkodowanym w powodzi w 2001, podobnie Stowarzyszenia „Żuławy Gdańskie” w gminie Cedry Wielkie, powołanego w celu ochrony dziedzictwa kulturowego i środowiska przyrodniczego Żuław. Inicjator powstania przyznawanej od 1994 najlepszym organizacjom pozarządowym [[NAGRODA BURSZTYNOWEGO MIECZYKA IM. MACIEJA PŁAŻYŃSKIEGO | Nagrody Bursztynowego Mieczyka]], która od 2010 nosi jego imię. <br/><br/> | ||
| + | Pochowany 21 IV 2010 w kaplicy Matki Boskiej Ostrobramskiej w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]]. Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski i Złotym Medalem Zasłużony Kulturze – Gloria Artis (2010), a w 2015 odznaką honorową „Za Zasługi dla Samorządu Terytorialnego". 10 IV 2011 przy ul. Szerokiej 80-81 (w miejscu jego biura poselskiego) odsłonięto tablicę pamiątkową (autorstwa Sławoja Ostrowskiego). Od 4 XI 2011 jego imię nosi gdański tramwaj Pesa Swing 120NaG nr 1041. Patron [[SZPITAL DZIECIĘCY POLANKI | Szpitala Dziecięcego Polanki]]. 5 VI 2012 ustanowiono nagrodę jego imienia dla dziennikarzy i mediów służących Polonii. 29 IX 2016 [[RADA MIEJSKA | Rada Miasta]] przyjęła uchwałę o nadaniu jego imienia alei w [[BRZEŹNO | Brzeźnie]] i [[LETNICA | Letnicy]], na odcinku od al. Hallera do ronda Tadeusza Mazowieckiego [[TUNEL POD MARTWĄ WISŁĄ | przy tunelu pod Martwą Wisłą]]. 27 IV 2017 decyzją Senatu UG na terenie oliwskiego kampusu jego imię otrzymał EkoPark (oficjalne nadania imienia 7 VI 2018), w 2020 ustawiono w nim poświęcony mu [[POMNIK MACIEJA PŁAŻYŃSKIEGO | pomnik]]. Od 2010 patron ulicy także w Gdyni. <br/><br/> | ||
| + | Żonaty był z Elżbietą z domu Kopeć, sędzią [[SĄDOWNICTWO W GDAŃSKU | Sądu Okręgowego w Gdańsku]]. Ojciec adwokata Jakuba (ur. 1984), Katarzyny (ur. 1986) i [[PŁAŻYŃSKI KACPER, prawnik, polityk| Kacpra]]. {{author: MK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 19:05, 16 cze 2024
MACIEJ PŁAŻYŃSKI (10 II 1958 Młynary – 10 IV 2010 Smoleńsk, katastrofa samolotu Tu-154M), polityk. Syn Wojciecha (ur. 1924 Lublin), w czasie II wojny światowej działającego w Lotnym Oddziale Partyzanckim Obwodu AK Lublin (8. Pułku Piechoty Armii Krajowej), weterynarza, kierownika lecznicy w Młynarach, i poślubionej w 1956 Danuty z domu Kościańskiej, również weterynarza. Młodszy brat Wojciecha (ur. 1956), weterynarza.
W 1972 ukończył szkołę podstawową w Młynarach, w 1976 Liceum Ogólnokształcące im. Bohaterów Grunwaldu w Pasłęku, następnie przez rok pracował jako robotnik fizyczny przy budowie Huty Katowice. W latach 1977–1981 studiował prawo na Uniwersytecie Gdańskim (UG), gdzie związał się z Ruchem Młodej Polski. We wrześniu 1980 współzałożyciel Niezależnego Zrzeszenia Studentów, jego przewodniczący.
Jesienią 1981 kierował strajkiem okupacyjnym na UG. W 1983 współtwórca i do 1990 prezes Spółdzielni Pracy Usług Wysokościowych „Gdańsk”, będącej ostoją gdańskiej opozycji. Za pomoc i działalność w Solidarności otrzymał w 1986 tytuł honorowego członka Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” Portu Gdańskiego. W 1987 roku prezes konserwatywnego Klubu Myśli Politycznej im. Lecha Bądkowskiego, skupiającego środowiska gdańskich konserwatystów i liberałów.
W 1989 współzałożyciel stowarzyszenia gospodarczego Kongres Liberałów. Od 1990 członek konserwatywnego ugrupowania Koalicja Republikańska, w 1992 przekształconego w Partię Konserwatywną. W 1990, z listy Sojuszu Na Rzecz Gdańska bezskutecznie kandydował do Rady Miasta Gdańska (w wyborach otrzymał 317 głosów). Od sierpnia 1990 do lipca 1996 pierwszy niekomunistyczny wojewoda gdański. Od 1997 poseł na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej (RP) z listy Akcji Wyborczej Solidarność (uzyskał najlepszy wynik w Polsce: 125 000 głosów), marszałek Sejmu III kadencji (1997–2001). 19 I 2001 (z Andrzejem Olechowskim i Donaldem Tuskiem) powołał partię Platforma Obywatelska (wybrany na przewodniczącego partii i Klubu Parlamentarnego PO). W 2002 był inicjatorem porozumienia PO i Prawa i Sprawiedliwości, tworzącego koalicję PO-PiS na wybory samorządowe w 2002.
Z ramienia PO poseł na Sejm IV kadencji (2001–2005), w wyborach w okręg gdańskim uzyskał 66 290 głosów. W czerwcu 2003 odszedł z PO, do końca kadencji poseł niezależny. W Senacie VI kadencji (2005–2007) senator niezrzeszony (w wyborach uzyskał 151 018 głosów, najlepszy wynik w kraju), wicemarszałek Senatu RP. W Sejmie V kadencji (2005–2007) niezależny członek Senatu RP, jego wicemarszałek. Do Sejmu VI kadencji (od 2007) startował z listy PiS, pozostał posłem niezrzeszonym.
Od 11 V 2008 prezes Stowarzyszenia „Wspólnota Polska”, organizacji pozarządowej, sprawującej opiekę nad Polonią i Polakami zamieszkałymi poza granicami kraju. Honorowy obywatel miast: Młynary, Puck, Pionki i Lidzbark Warmiński. Fundator Fundacji Pomorskiej, propagującej postawy obywatelskie (szczególnie wśród ludzi młodych z najuboższych rodzin). Współfundator Fundacji „Nuta Nadziei”, wspierającej utalentowane muzycznie dzieci niepełnosprawne. Członek założyciel Stowarzyszenia Odbudowy Świętego Wojciecha powstałego w celu organizowania pomocy mieszkańcom tej dzielnicy Gdańska, poszkodowanym w powodzi w 2001, podobnie Stowarzyszenia „Żuławy Gdańskie” w gminie Cedry Wielkie, powołanego w celu ochrony dziedzictwa kulturowego i środowiska przyrodniczego Żuław. Inicjator powstania przyznawanej od 1994 najlepszym organizacjom pozarządowym Nagrody Bursztynowego Mieczyka, która od 2010 nosi jego imię.
Pochowany 21 IV 2010 w kaplicy Matki Boskiej Ostrobramskiej w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski i Złotym Medalem Zasłużony Kulturze – Gloria Artis (2010), a w 2015 odznaką honorową „Za Zasługi dla Samorządu Terytorialnego". 10 IV 2011 przy ul. Szerokiej 80-81 (w miejscu jego biura poselskiego) odsłonięto tablicę pamiątkową (autorstwa Sławoja Ostrowskiego). Od 4 XI 2011 jego imię nosi gdański tramwaj Pesa Swing 120NaG nr 1041. Patron Szpitala Dziecięcego Polanki. 5 VI 2012 ustanowiono nagrodę jego imienia dla dziennikarzy i mediów służących Polonii. 29 IX 2016 Rada Miasta przyjęła uchwałę o nadaniu jego imienia alei w Brzeźnie i Letnicy, na odcinku od al. Hallera do ronda Tadeusza Mazowieckiego przy tunelu pod Martwą Wisłą. 27 IV 2017 decyzją Senatu UG na terenie oliwskiego kampusu jego imię otrzymał EkoPark (oficjalne nadania imienia 7 VI 2018), w 2020 ustawiono w nim poświęcony mu pomnik. Od 2010 patron ulicy także w Gdyni.
Żonaty był z Elżbietą z domu Kopeć, sędzią Sądu Okręgowego w Gdańsku. Ojciec adwokata Jakuba (ur. 1984), Katarzyny (ur. 1986) i Kacpra.
