PIECKI
| Linia 12: | Linia 12: | ||
Początki wsi Piecki błędnie identyfikowane są z [[BIESIEKIERZ, wieś (zaginiona) | Biesiekierzem]]. W 1439 wieś została nadana przez Krzyżaków rycerzom Maciejowi z [[ŁOSTOWICE | Łostowic]] i Jakubowi Czanowi, na około 200 ha istniało tu 36 ogrodów. W 1445 nabyta przez [[SZPITAL ŚW. ELŻBIETY | szpital św. Elżbiety]], w 1546 z chwilą połączenia szpitala św. Elżbiety ze [[SZPITAL ŚW. DUCHA | szpitalem św. Ducha]], potwierdzona jako ich własność.<br/><br/> | Początki wsi Piecki błędnie identyfikowane są z [[BIESIEKIERZ, wieś (zaginiona) | Biesiekierzem]]. W 1439 wieś została nadana przez Krzyżaków rycerzom Maciejowi z [[ŁOSTOWICE | Łostowic]] i Jakubowi Czanowi, na około 200 ha istniało tu 36 ogrodów. W 1445 nabyta przez [[SZPITAL ŚW. ELŻBIETY | szpital św. Elżbiety]], w 1546 z chwilą połączenia szpitala św. Elżbiety ze [[SZPITAL ŚW. DUCHA | szpitalem św. Ducha]], potwierdzona jako ich własność.<br/><br/> | ||
Centrum wsi znajdowało się wzdłuż obecnej ul. Piecewskiej. W 1577 zniszczona w czasie [[WOJNA GDAŃSKA Z KRÓLEM POLSKIM STEFANEM BATORYM | wojny Gdańska z królem polskim Stefanem Batorym]]. W celu dostarczania dochodów wypuszczana w dzierżawę. W 1589 częściowo pozostawała własnością rajcy Georga Liesemana; w 1604 miał tu dwór Erhard Vestenstein, po nim Winhold Speymann (około 1553 – pochowany 17 VIII 1582 w rodzinnej krypcie w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]]), stryjeczny brat burmistrza [[SPEIMANN JOHANN, burmistrz Gdańska | Johanna Speimanna]]. W 1616 wdowa po tym ostatnim sprzedała [[KÖHNE-JASKI ANDREAS, kupiec | Andreasowi Köhne-Jaskiemu]] swoją dzierżawę w Pieckach: grunty i dwór z ogrodem oraz – również trzymane w dzierżawie, ale od [[CYSTERSI | cystersów oliwskich]] – stawy i młyn nad [[STRZYŻA, potok | Strzyżą]] (mniej więcej w miejscu dawnego Biesiekierza). Część posiadłości nad Strzyżą nosiła później nazwę od nowych właścicieli [[JAŚKOWY MŁYN | Jaśkowy Młyn]], od ich imienia wzięła nazwę także [[JAŚKOWA DOLINA | Jaśkowa Dolina]], należąca do Piecek.<br/><br/> | Centrum wsi znajdowało się wzdłuż obecnej ul. Piecewskiej. W 1577 zniszczona w czasie [[WOJNA GDAŃSKA Z KRÓLEM POLSKIM STEFANEM BATORYM | wojny Gdańska z królem polskim Stefanem Batorym]]. W celu dostarczania dochodów wypuszczana w dzierżawę. W 1589 częściowo pozostawała własnością rajcy Georga Liesemana; w 1604 miał tu dwór Erhard Vestenstein, po nim Winhold Speymann (około 1553 – pochowany 17 VIII 1582 w rodzinnej krypcie w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]]), stryjeczny brat burmistrza [[SPEIMANN JOHANN, burmistrz Gdańska | Johanna Speimanna]]. W 1616 wdowa po tym ostatnim sprzedała [[KÖHNE-JASKI ANDREAS, kupiec | Andreasowi Köhne-Jaskiemu]] swoją dzierżawę w Pieckach: grunty i dwór z ogrodem oraz – również trzymane w dzierżawie, ale od [[CYSTERSI | cystersów oliwskich]] – stawy i młyn nad [[STRZYŻA, potok | Strzyżą]] (mniej więcej w miejscu dawnego Biesiekierza). Część posiadłości nad Strzyżą nosiła później nazwę od nowych właścicieli [[JAŚKOWY MŁYN | Jaśkowy Młyn]], od ich imienia wzięła nazwę także [[JAŚKOWA DOLINA | Jaśkowa Dolina]], należąca do Piecek.<br/><br/> | ||
| − | W 1698 przełożonym połączonych szpitali św. Elżbiety i św. Ducha został [[UPHAGEN JOHANN (Hans), złotnik, kupiec | Johann Uphagen]] (1620–1701), który wziął w dzierżawę centrum Piecek. Za sprawą tej rodziny, przy Miggauschen Weges (drogi do Migowa, ul. Bulońska), powstał w w 2. połowie XVIII wieku rokokowy dwór ( | + | W 1698 przełożonym połączonych szpitali św. Elżbiety i św. Ducha został [[UPHAGEN JOHANN (Hans), złotnik, kupiec | Johann Uphagen]] (1620–1701), który wziął w dzierżawę centrum Piecek. Za sprawą tej rodziny, przy Miggauschen Weges (drogi do Migowa, ul. Bulońska), powstał w w 2. połowie XVIII wieku rokokowy dwór (obecnie przy ul. Piecewska 27), który w 1770 Elisabeth Forret-Uphagen, żona Petera Uphagena (1704–1775), wydzierżawiła Martinowi Behnkemu. Po nim w 1799 dzierżawcą był [[ALMONDE CORNELIUS van, kupiec | Cornelius van Almonde]]. W lipcu 1800 egzekutorzy testamentu Johanna Wilhelma Uphagena ostatecznie sprzedali pałac z ogrodem i nieużytkowane grunty na zboczach wzgórz. Za czasów Uphagenów, na należącej do nich dzierżawie, posadzono dąb, zachowany (bliżej ul. Rakoczego), stanowiący obecnie pomnik przyrody (Dąb Uphagenów). Inne części Piecek trzymali w charakterze letnich rezydencji w 1774 Johanna van Beuningena, w XIX wieku m.in. rodziny Duisburgów i Muhlów, z sprawa jednej z nich przy skrzyżowaniu obecnych ul. Piecewskiej i Amundsena wzniesiono nieistniejący już (znany ze zdjęć) kolejny dworek (Gutshaus). W 1793, oprócz letnich rezydencji, istniały tu trzy chłopskie gospodarstwa, przy Jaśkowej Dolinie dwie karczmy.<br/><br/> |
W 1807 w dworze stacjonował sztab marszałka [[LEFEBVRE FRANÇOIS JOSEPH, marszałek napoleoński, książę Gdańska | François Josepha Lefebvre’a]]. W 1820 istniało 10 zabudowań, stałych mieszkańców było 87. W 1864 w 48 domach mieszkało 276 osób, w 1923 w 70 domach – 294 osoby. Od przełomu XIX i XX wieku funkcjonowały we wsi, wykorzystując jej letniskowy charakter, restauracje „Café Zum Kronprinzen” i „Café Pietzkendorf” (ul. Piecewska 33), ze sklepikiem, zakupiona między 1904 a 1906 od Maxa Arendta przez Brunona Nipkowa (zabudowa rozebrana w latach 80. XX wieku, w jej miejscu blok mieszkalny). <br/><br/> | W 1807 w dworze stacjonował sztab marszałka [[LEFEBVRE FRANÇOIS JOSEPH, marszałek napoleoński, książę Gdańska | François Josepha Lefebvre’a]]. W 1820 istniało 10 zabudowań, stałych mieszkańców było 87. W 1864 w 48 domach mieszkało 276 osób, w 1923 w 70 domach – 294 osoby. Od przełomu XIX i XX wieku funkcjonowały we wsi, wykorzystując jej letniskowy charakter, restauracje „Café Zum Kronprinzen” i „Café Pietzkendorf” (ul. Piecewska 33), ze sklepikiem, zakupiona między 1904 a 1906 od Maxa Arendta przez Brunona Nipkowa (zabudowa rozebrana w latach 80. XX wieku, w jej miejscu blok mieszkalny). <br/><br/> | ||
W 1945 nazwę spolszczono na Piecewo (stąd i obecnie ul. Piecewska), od 1948 przyjęto urzędowo obecną nazwę. Od 1954 w granicach administracyjnych miasta Gdańska. W maju 1971, po interwencjach sołtysa A. Chojnackiego, wybudowano pierwszą placówkę handlową, kiosk spożywczy. W październiku 1971 oddział gdański Stowarzyszenia Architektów Polskich rozpisał konkurs na projekt zagospodarowania Piecek i Migowa, najwyżej w Trójmieście położonego osiedla mieszkaniowego (85–115 m n.p.m.). Wybrano projekt gdańskiego Kombinatu Budowy Domów w [[KOKOSZKI | Kokoszkach]]. Inwestorem bezpośrednim była Wojewódzka Spółdzielnia Mieszkaniowa w Gdańsku, użytkownikiem bezpośrednim powstała w 1975 Lokatorsko-Własnościowa Spółdzielnia Mieszkaniowa „Morena”. 11 XII 1975 wmurowano kamień węgielny pod budowę pierwszego budynku. Pierwsi lokatorzy wprowadzili się 15 IX 1976 do bloków w tzw. jednostce „A”, ukończonej w 1978, w rejonie ul. Wileńskiej (początkowo planowano nadać jej nazwę Nowowileńskiej), ul. Jaśkowa Dolina do skrzyżowania z ul. Piecewską (jej południowy odcinek). 8 III 1977 otwarto przy ul. Gojawiczyńskiej 1 pierwszy w dzielnicy sklep „Super-SAM”. Jednostka „B” obejmowała mniej więcej rejon ul. Kruczkowskiego, ul. Jaśkowa Dolina do jej skrzyżowania z ul. Piecewską (jej północny odcinek), jednostka „C” mniej więcej obecny obszar ul. Bulońskiej (po jej stronie południowo-wschodniej) do ul. Myśliwskiej, jednostka „D” mniej więcej obecny obszar ul. Bulońskiej (po jej stronie południowo-zachodniej) do ul. Myśliwskiej. W początku 1981 w jednostkach tych zamieszkiwało już około 16 000 ludzi; zabudowę w 55% stanowiły bloki jedenastokondygnacyjne i w 45% bloki pięciokondygnacyjne (przeważały mieszkania typu M–4 – 41,2%).<br/><br/> | W 1945 nazwę spolszczono na Piecewo (stąd i obecnie ul. Piecewska), od 1948 przyjęto urzędowo obecną nazwę. Od 1954 w granicach administracyjnych miasta Gdańska. W maju 1971, po interwencjach sołtysa A. Chojnackiego, wybudowano pierwszą placówkę handlową, kiosk spożywczy. W październiku 1971 oddział gdański Stowarzyszenia Architektów Polskich rozpisał konkurs na projekt zagospodarowania Piecek i Migowa, najwyżej w Trójmieście położonego osiedla mieszkaniowego (85–115 m n.p.m.). Wybrano projekt gdańskiego Kombinatu Budowy Domów w [[KOKOSZKI | Kokoszkach]]. Inwestorem bezpośrednim była Wojewódzka Spółdzielnia Mieszkaniowa w Gdańsku, użytkownikiem bezpośrednim powstała w 1975 Lokatorsko-Własnościowa Spółdzielnia Mieszkaniowa „Morena”. 11 XII 1975 wmurowano kamień węgielny pod budowę pierwszego budynku. Pierwsi lokatorzy wprowadzili się 15 IX 1976 do bloków w tzw. jednostce „A”, ukończonej w 1978, w rejonie ul. Wileńskiej (początkowo planowano nadać jej nazwę Nowowileńskiej), ul. Jaśkowa Dolina do skrzyżowania z ul. Piecewską (jej południowy odcinek). 8 III 1977 otwarto przy ul. Gojawiczyńskiej 1 pierwszy w dzielnicy sklep „Super-SAM”. Jednostka „B” obejmowała mniej więcej rejon ul. Kruczkowskiego, ul. Jaśkowa Dolina do jej skrzyżowania z ul. Piecewską (jej północny odcinek), jednostka „C” mniej więcej obecny obszar ul. Bulońskiej (po jej stronie południowo-wschodniej) do ul. Myśliwskiej, jednostka „D” mniej więcej obecny obszar ul. Bulońskiej (po jej stronie południowo-zachodniej) do ul. Myśliwskiej. W początku 1981 w jednostkach tych zamieszkiwało już około 16 000 ludzi; zabudowę w 55% stanowiły bloki jedenastokondygnacyjne i w 45% bloki pięciokondygnacyjne (przeważały mieszkania typu M–4 – 41,2%).<br/><br/> | ||
| − | W 1977 | + | W 1977 dawny dwór (po zakończeniu II wojny światowej w rękach prywatnych) przeszedł na Skarb Państwa, do 1982 pozostawał w gestii |
| + | [[WOJEWÓDZKA I MIEJSKA BIBLIOTEKA PUBLICZNA IM. JOSEPHA CONRADA-KORZENIOWSKIEGO W GDAŃSKU | Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej]], z braku środków nierementowany, w 1984 przekazany spółdzielni „Ośrodek Analiz Wartości Inżynierskiej” na cele biurowo-projektowe, od 1990 własność spółki „Dwór Uphagena”, odrestaurowany. 22 IX 1980 w jednostce „A” otwarto [[SZKOŁA PODSTAWOWA NR 1 | Szkołę Podstawową nr 1]], przy ul. Gojawiczyńskiej 10 (od 12 V 1990 im. Mariusza Zaruskiego, początkowo tylko klasy I–V, od 1 IX 1999 Zespół Kształcenia Podstawowego i Gimnazjalnego nr 20, składający się z SP nr 1 i [[GIMNAZJUM NR 27 | Gimnazjum nr 27]]), 1984 [[SZKOŁA PODSTAWOWA NR 2 | Szkołę Podstawową nr 2]] przy Marusarzówny 10 (obecnie Zespół Kształcenia Podstawowego i Gimnazjalnego nr 21 im. Armii Krajowej). Przed otwarciem szkół dzieci dowożono do placówek we Wrzeszczu i w Śródmieściu. 16 III 1984 przy ul. Nałkowskiej otwarto Spółdzielczy Dom Kultury im. [[PRZYBYSZEWSKA STANISŁAWA, dramatopisarka | Stanisławy Przybyszewskiej]] (zob. [[CENTRUM KULTURY IM. JANA PAWŁA II | Centrum Kultury im. Jana Pawła II]]). W lutym 1989 oddano do użytku zimowy wyciąg narciarski, 23 X 1993 otwarto Centrum Narciarstwa z możliwością zjazdu po sztucznym stoku z polietylenowego tworzywa (długości 100 m, różnica wysokości 28 m). Od 1978 rozpoczęto budowę [[KOŚCIÓŁ BOŻEGO CIAŁA (Piecki) | kościoła Bożego Ciała]] przy ul. Piecewskiej 9. Od 1998 w domu katechetycznym przy kościele działa I Gdańskie Liceum Katolickie im. św. Wojciecha; przy ul. Dobrowolskiego 6 funkcjonuje [[LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, XX | XX Liceum Ogólnokształcące]]. {{author: RED}} <br/><br/> | ||
{| class="tableGda" | {| class="tableGda" | ||
Aktualna wersja na dzień 10:26, 4 sie 2024
PIECKI (Pietzkendorf), wraz z Migowem dzielnica Gdańska ( administracyjny podział), popularnie zwana Moreną. Według statutu dzielnicy z 2014 jej granice stanowią: „linia kolejowa od ul. Rakoczego do zbiornika Wróbla Staw, następnie Potokiem Siedlickim na wschód do ogródków działkowych i dalej ogródkami działkowymi przecina ul. Myśliwską między ul. Piekarniczą i Hausbrandta. Dalej granica w kierunku wschodnim przecina ul. Rakoczego i biegnie do ul. Trzy Lipy oraz Potoku Królewskiego. Następnie Potokiem Królewskim do ogródków działkowych przy ul. Sobieskiego, następnie na północny zachód do lasu i przed ul. Migowską skręca na południe do ul. Wileńskiej. Dalej granica biegnie na północny-wschód do lasu i lasem do ul. Rakoczego”. Za umowną granice między Pieckami a Migowem uznano ul. Rakoczego.
Początki wsi Piecki błędnie identyfikowane są z Biesiekierzem. W 1439 wieś została nadana przez Krzyżaków rycerzom Maciejowi z Łostowic i Jakubowi Czanowi, na około 200 ha istniało tu 36 ogrodów. W 1445 nabyta przez szpital św. Elżbiety, w 1546 z chwilą połączenia szpitala św. Elżbiety ze szpitalem św. Ducha, potwierdzona jako ich własność.
Centrum wsi znajdowało się wzdłuż obecnej ul. Piecewskiej. W 1577 zniszczona w czasie wojny Gdańska z królem polskim Stefanem Batorym. W celu dostarczania dochodów wypuszczana w dzierżawę. W 1589 częściowo pozostawała własnością rajcy Georga Liesemana; w 1604 miał tu dwór Erhard Vestenstein, po nim Winhold Speymann (około 1553 – pochowany 17 VIII 1582 w rodzinnej krypcie w kościele Najświętszej Marii Panny), stryjeczny brat burmistrza Johanna Speimanna. W 1616 wdowa po tym ostatnim sprzedała Andreasowi Köhne-Jaskiemu swoją dzierżawę w Pieckach: grunty i dwór z ogrodem oraz – również trzymane w dzierżawie, ale od cystersów oliwskich – stawy i młyn nad Strzyżą (mniej więcej w miejscu dawnego Biesiekierza). Część posiadłości nad Strzyżą nosiła później nazwę od nowych właścicieli Jaśkowy Młyn, od ich imienia wzięła nazwę także Jaśkowa Dolina, należąca do Piecek.
W 1698 przełożonym połączonych szpitali św. Elżbiety i św. Ducha został Johann Uphagen (1620–1701), który wziął w dzierżawę centrum Piecek. Za sprawą tej rodziny, przy Miggauschen Weges (drogi do Migowa, ul. Bulońska), powstał w w 2. połowie XVIII wieku rokokowy dwór (obecnie przy ul. Piecewska 27), który w 1770 Elisabeth Forret-Uphagen, żona Petera Uphagena (1704–1775), wydzierżawiła Martinowi Behnkemu. Po nim w 1799 dzierżawcą był Cornelius van Almonde. W lipcu 1800 egzekutorzy testamentu Johanna Wilhelma Uphagena ostatecznie sprzedali pałac z ogrodem i nieużytkowane grunty na zboczach wzgórz. Za czasów Uphagenów, na należącej do nich dzierżawie, posadzono dąb, zachowany (bliżej ul. Rakoczego), stanowiący obecnie pomnik przyrody (Dąb Uphagenów). Inne części Piecek trzymali w charakterze letnich rezydencji w 1774 Johanna van Beuningena, w XIX wieku m.in. rodziny Duisburgów i Muhlów, z sprawa jednej z nich przy skrzyżowaniu obecnych ul. Piecewskiej i Amundsena wzniesiono nieistniejący już (znany ze zdjęć) kolejny dworek (Gutshaus). W 1793, oprócz letnich rezydencji, istniały tu trzy chłopskie gospodarstwa, przy Jaśkowej Dolinie dwie karczmy.
W 1807 w dworze stacjonował sztab marszałka François Josepha Lefebvre’a. W 1820 istniało 10 zabudowań, stałych mieszkańców było 87. W 1864 w 48 domach mieszkało 276 osób, w 1923 w 70 domach – 294 osoby. Od przełomu XIX i XX wieku funkcjonowały we wsi, wykorzystując jej letniskowy charakter, restauracje „Café Zum Kronprinzen” i „Café Pietzkendorf” (ul. Piecewska 33), ze sklepikiem, zakupiona między 1904 a 1906 od Maxa Arendta przez Brunona Nipkowa (zabudowa rozebrana w latach 80. XX wieku, w jej miejscu blok mieszkalny).
W 1945 nazwę spolszczono na Piecewo (stąd i obecnie ul. Piecewska), od 1948 przyjęto urzędowo obecną nazwę. Od 1954 w granicach administracyjnych miasta Gdańska. W maju 1971, po interwencjach sołtysa A. Chojnackiego, wybudowano pierwszą placówkę handlową, kiosk spożywczy. W październiku 1971 oddział gdański Stowarzyszenia Architektów Polskich rozpisał konkurs na projekt zagospodarowania Piecek i Migowa, najwyżej w Trójmieście położonego osiedla mieszkaniowego (85–115 m n.p.m.). Wybrano projekt gdańskiego Kombinatu Budowy Domów w Kokoszkach. Inwestorem bezpośrednim była Wojewódzka Spółdzielnia Mieszkaniowa w Gdańsku, użytkownikiem bezpośrednim powstała w 1975 Lokatorsko-Własnościowa Spółdzielnia Mieszkaniowa „Morena”. 11 XII 1975 wmurowano kamień węgielny pod budowę pierwszego budynku. Pierwsi lokatorzy wprowadzili się 15 IX 1976 do bloków w tzw. jednostce „A”, ukończonej w 1978, w rejonie ul. Wileńskiej (początkowo planowano nadać jej nazwę Nowowileńskiej), ul. Jaśkowa Dolina do skrzyżowania z ul. Piecewską (jej południowy odcinek). 8 III 1977 otwarto przy ul. Gojawiczyńskiej 1 pierwszy w dzielnicy sklep „Super-SAM”. Jednostka „B” obejmowała mniej więcej rejon ul. Kruczkowskiego, ul. Jaśkowa Dolina do jej skrzyżowania z ul. Piecewską (jej północny odcinek), jednostka „C” mniej więcej obecny obszar ul. Bulońskiej (po jej stronie południowo-wschodniej) do ul. Myśliwskiej, jednostka „D” mniej więcej obecny obszar ul. Bulońskiej (po jej stronie południowo-zachodniej) do ul. Myśliwskiej. W początku 1981 w jednostkach tych zamieszkiwało już około 16 000 ludzi; zabudowę w 55% stanowiły bloki jedenastokondygnacyjne i w 45% bloki pięciokondygnacyjne (przeważały mieszkania typu M–4 – 41,2%).
W 1977 dawny dwór (po zakończeniu II wojny światowej w rękach prywatnych) przeszedł na Skarb Państwa, do 1982 pozostawał w gestii
Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej, z braku środków nierementowany, w 1984 przekazany spółdzielni „Ośrodek Analiz Wartości Inżynierskiej” na cele biurowo-projektowe, od 1990 własność spółki „Dwór Uphagena”, odrestaurowany. 22 IX 1980 w jednostce „A” otwarto Szkołę Podstawową nr 1, przy ul. Gojawiczyńskiej 10 (od 12 V 1990 im. Mariusza Zaruskiego, początkowo tylko klasy I–V, od 1 IX 1999 Zespół Kształcenia Podstawowego i Gimnazjalnego nr 20, składający się z SP nr 1 i Gimnazjum nr 27), 1984 Szkołę Podstawową nr 2 przy Marusarzówny 10 (obecnie Zespół Kształcenia Podstawowego i Gimnazjalnego nr 21 im. Armii Krajowej). Przed otwarciem szkół dzieci dowożono do placówek we Wrzeszczu i w Śródmieściu. 16 III 1984 przy ul. Nałkowskiej otwarto Spółdzielczy Dom Kultury im. Stanisławy Przybyszewskiej (zob. Centrum Kultury im. Jana Pawła II). W lutym 1989 oddano do użytku zimowy wyciąg narciarski, 23 X 1993 otwarto Centrum Narciarstwa z możliwością zjazdu po sztucznym stoku z polietylenowego tworzywa (długości 100 m, różnica wysokości 28 m). Od 1978 rozpoczęto budowę kościoła Bożego Ciała przy ul. Piecewskiej 9. Od 1998 w domu katechetycznym przy kościele działa I Gdańskie Liceum Katolickie im. św. Wojciecha; przy ul. Dobrowolskiego 6 funkcjonuje XX Liceum Ogólnokształcące.
| Ulica | Nazwa historyczna | Informacje o nazwie współczesnej | Uwagi | |
|---|---|---|---|---|
| Roalda Amundsena | nazwa od 23 XI 1977 | upamiętnia norweskiego polarnika, zdobywcę bieguna południowego (1872-1928) | ||
| Henryka Arctowskiego | nazwa od 23 XI 1977 | upamiętnia polskiego polarnika (1871–1958) | ||
| Belgradzka | nazwa od 19 XII 1985 | |||
| Budapesztańska | od 5 XI 1979 Budapeszteńska | obecna nazwa od 23 IV 2012 | ||
| Bulońska | nazwa od 5 XII 1987 | |||
| Burgaska | nazwa od 5 XI 1979 | |||
| Cietrzewia | nazwa od 28 XI 2013 | |||
| Bronisława Czecha | nazwa od 8 XII 1980 | upamiętnia polskiego narciarza, olimpijczyka (1908-1940) | ||
| prof. Zygmunta Czubińskiego | nazwa od 19 XII 1985 | upamiętnia polskiego botanika (1912-1967) | ||
| Antoniego Dobrowolskiego | nazwa od 23 XI 1977 | upamiętnia polskiego geofizyka i polarnika (1872-1954) | ||
| Tomasza Edisona | nazwa od 19 IV 1977 | upamiętnia wynalazcę z USA (1847-1931) | ||
| Roberta Fultona | nazwa od 19 IV 1977 | upamiętnia wynalazcę z USA (1765–1815) | ||
| Poli Gojawiczyńskiej | nazwa od 26 X 1976 | upamiętnia polską pisarkę (1896–1963) | ||
| Głuszca | nazwa od 28 XI 2013 | |||
| Jaśkowa Dolina | Jäschkentaler Weg | nazwa od 1945 | nr. 105 i 130 | |
| Krzysztofa Kolumba | nazwa od 23 XI 1977 | upamiętnia żeglarza, odkrywcę Ameryki (1451-1506) | ||
| Królewskie Wzgórze | nazwa od 31 I 2009 | zob. Królewskie Wzgórze | ||
| Janusza Kusocińskiego | nazwa od 8 XII 1980 | upamiętnia polskiego sportowca, olimpijczyka (1907–1940) | ||
| Stanisława Lema | nazwa od 26 XI 2009 | od nr. 1 do nr. 29; upamiętnia polskiego pisarza (1821-2006) | ||
| Ferdynanda Magellana | nazwa od 23 XI 1977 | upamiętnia portugalskiego żeglarza i odkrywcę (1480–1521) | ||
| Heleny Marusarzówny | nazwa od 8 XII 1980 | upamiętnia polską narciarkę, kurierkę ruchu oporu (1918–1941) | ||
| Ignacego Matuszewskiego | od 26 X 1976 Leona Kruczkowskiego, upamiętniała polskiego pisarza (1900–1962) | nazwa od 13 XII 2017 decyzją wojewody gdańskiego, za zgodną z prawem uznaną przez Naczelny Sąd Administracyjny 13 XI 2018 | upamiętnia polskiego dyplomatę, ministra, podpułkownika (1891–1946) | |
| Morenowa | nazwa od 19 IV 1977 | |||
| Morenowe Wzgórze | nazwa od 29 IX 2005 | |||
| prof. Stefana Myczkowskiego | nazwa od 19 XII 1985 | upamiętnia polskiego biologa i ekologa (1923–1977) | ||
| Myśliwska | nazwa od 20 XI 1975 | od nr. 20 do końca | ||
| Myśliwskie Wzgórze | nazwa od 28 VIII 2008 | |||
| Zofii Nałkowskiej | nazwa od 26 X 1976 | upamiętnia polską pisarkę (1884–1954) | ||
| Alfreda Nobla | nazwa od 19 IV 1977 | upamiętnia szwedzkiego naukowca (1833–1896) | ||
| Orańska | nazwa od 5 XI 1979 | |||
| Blaise’a Pascala | nazwa od 19 IV 1977 | upamiętnia francuskiego matematyka i fizyka (1623–1662) | ||
| Ludwika Pasteura | nazwa od 19 IV 1977 | upamiętnia francuskiego chemika (1822–1895) | ||
| Piecewska | Pietzkendorfer Weg | nazwa od 1946 | ||
| Piekarnicza | nazwa od 28 III 1983 | nazwa od funkcjonującej tu i zamkniętej po 1995 dużej piekarni mechanicznej | ||
| Powstania Kościuszkowskiego | nazwa od 19 XII 1985 | |||
| Powstania Listopadowego | nazwa od 19 XII 1985 | |||
| Powstania Styczniowego | nazwa od 19 XII 1985 | |||
| prof. Mariana Raciborskiego | nazwa od 19 XII 1985 | upamiętnia polskiego botanika, pioniera obrony przyrody (1863–1917) | ||
| Franciszka Rakoczego | nazwa od 26 X 1976 | upamiętnia księcia Siedmiogrodu, narodowego bohatera Węgier (1676–1735) | ||
| rondo Andrzeja Hakenbergera (ul. Schuberta, Trzy Lipy i Beethowena) | nazwa od 30 IX 2004 | |||
| rondo Pana Cogito (ul. Jaśkowa Dolina i Wileńska) | nazwa od 25 X 2012 | upamiętnia postać z wierszy Zbigniewa Herberta | ||
| rondo Praw Kobiet (ul. Wołkowyska i ul. Myśliwska) | nazwa od 3 III 2022 | |||
| Szczodra | nazwa od 17 XII 1998 | |||
| Trzy Lipy | Dreilindener Weg; część, pierwotnie obejmowała także obecne ulice Nowolipie, Siedlce (zob. Trzy Lipy) | nazwa od 1946 | ||
| Aleksandra Volty | nazwa od 19 IV 077 | upamiętnia włoskiego fizyka (1745–1827) | ||
| Warneńska | nazwa od 5 XII 1978 | |||
| Widok | nazwa od 12 I 1995 | |||
| Wileńska | Robert-Ley-Weg, na pamiątkę zwierzchnika Niemieckiego Frontu Pracy/ Arbeitsfrontu (1890–1945), który wybudował osiedle w Diabełkowie | nazwa od 1945, od 3 VI 1981 Alberta Einsteina, od 28 III 1983 pod dawna i obecną nazwą | od nr. 37 do nr. 63 nieparzyste i od nr. 56 do nr. 62 parzyste | |
| Wołkowyska | nazwa od 24 IV 1997 | do 24 IV 1997 nazwę tę nosiła ulica w Brętowie, obecnie Górzysta | ||
| Romana Wyrobka | nazwa od 8 XII 1980 | |||
| Franciszka Zabłockiego | nazwa od 26 X 1976 | upamiętnia polskiego księdza katolickiego, pisarza, publicystę (1752–1821) | ||
| Zacna | nazwa od 11 V 1995 | |||
| Związku Jaszczurczego | nazwa od 19 XII 1985 | upamiętnia powstałą w 1397 tajną, antykrzyżacką organizację rycerzy ziemi chełmińskiej | ||
| Józefa Żylewicza | nazwa od 8 XII 1980 | |||
| Rok | Liczba ludności |
|---|---|
| 2010 | 23 116 |
| 2011 | 23 508 |
| 2012 | 24 035 |
| 2013 | 24 712 |
| 2014 | 25 167 |
| 2015 | 25 515 |
| 2016 | 25 939 |
| 2018 | 26 403 |
