KRÓLEWSKIE WZGÓRZE
| < Poprzednie | Następne > |
w Parku Jaśkowej Doliny
we Wrzeszczu, 1842
KRÓLEWSKIE WZGÓRZE (Königshöhe, 98 m. n.p.m.), obecnie Ślimak, w dawnym Parku Jaśkowej Doliny (przy Świętej Studzience), na Johannisbergu (Góra Jana, obecnie Sobótka), nazwane ku czci króla pruskiego Fryderyka Wilhelma III (1770–1840). Przed powstaniem parku na północnym stoku funkcjonował od XVIII wieku cmentarz żydowski ( cmentarze we Wrzeszczu. Przy ul. Traugutta). Ze wzgórza roztaczał się najpiękniejszy i najrozleglejszy panoramiczny widok na Gdańsk.
Ze względu na trudną dostępność, wejście na szczyt w połowie XIX wieku urządzono w formie umocnionej kamiennymi murkami ślimacznicy. Na zboczach zasadzono czerwonolistne buki, odcinające się od otoczenia układały się w napis DANZIG (po 1945 część drzew wycięto, zamazując napis). W 1930 ustawiono tu poziomą, mosiężną tarczę z oznaczeniem kątowym dokładnych kierunków i odległości widocznych stamtąd budowli gdańskich oraz dalej położonych miejscowości (zniszczona w 1945). Na zachodnich stokach wzgórza wybudowano tor saneczkowy, czynny do lat 70. XX wieku.
W 1925 na stoku, przy nowo wytyczonej (w śladzie dawnej ścieżki biegnącej do Górzyny) An der Königshöhe (ul. Na Wzgórzu), gdańska spółdzielnia mieszkaniowa (Gemeinnützige Danziger Heimstätten-Baugenossenschaft Daheim) rozpoczęła budowę osiedla 36 domów jednorodzinnych i czterech wielorodzinnych według projektu architekta Ottona Schrödera (wykonawstwo firmy Pattet i Hoffman junior), przeznaczone dla inteligencji, głównie nauczycieli. Dom pod nr 28 był własnością Ottona Schrödera.
Od 2006 nazwę Królewskie Wzgórze nosi osiedle przy ul. Myśliwskiej w Migowie.
