SZLAKI TURYSTYCZNE
| < Poprzednie | Następne > |
SZLAKI TURYSTYCZNE. Znakowane szlaki turystyki pieszej na terenie Gdańska liczą ponad 90 km (około 4% całkowitej długości szlaków w województwie pomorskim). Na 10 km² powierzchni miasta przypada około 3,5 km szlaków, co jest jednym z wyższych wskaźników w regionie, świadczącym o dużej atrakcyjności Gdańska dla turystyki pieszej. W granicach administracyjnych Gdańska znajduje się (w całości lub w znaczącej części) 6 znakowanych szlaków turystyki pieszej Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego. Cztery szlaki w zachodniej części miasta tworzą wzajemne powiązania umożliwiające odbywanie wycieczek okrężnych, kombinowanych z wykorzystaniem kilku szlaków (szczególnie dogodne przy własnym środku lokomocji). Dwa, leżące na wschodnich skrajach Gdańska, nie mają połączeń z innymi szlakami na terenie miasta.
Szlak Trójmiejski, opracowany w 1956, żółty, od dworca PKS (ul. 3 Maja) do Gdyni (dworzec Polskich Kolei Państwowych, wyjście zachodnie), cały 45,9 km, odcinek gdański 23,7 km. Najpopularniejszy, pozwalający poznać tereny zurbanizowane i leśne. Na terenie Gdańska prowadzi przez tereny zabudowane na tzw. górnym tarasie (Wysoczyźnie Gdańskiej) i obszary leśne, wchodzące w skład ► Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego. Od dworca PKS wiedzie przez ► Grodzisko, następnie za skrajem ► Suchanina wspina się na Wronią Górę i na ► Cygańską Górę, skąd schodzi do ► Królewskiej Doliny (ul. Sobieskiego). Dociera do doliny Sobótki i ► Jaśkowej Doliny, skąd przez Jaśkowy Las i najwyższą tu ► Górę Strzyską kieruje się na ► Brętowo i obrzeżem ► Piecek (ul. Magellana) dochodzi – wykorzystując stare torowisko kolei – do dolnego ► Migowa. Zahacza o ► Nowiec (ul. Potokowa). Wkracza tam całkowicie na tereny leśne (las matemblewski / brętowski, lasy oliwskie), przerwane tylko przez dojście (tuż za doliną Strzyży, gdzie przecina Szlak Skarszewski i Kartuski) do leśnego ► Sanktuarium Matki Bożej Brzemiennej i leśniczówki w ► Matemblewie, następnie wiedzie przez ► Złotą Karczmę (ul. Słowackiego, przecinając tu Szlak Wzgórz Szymbarskich). Biegnąc przez tereny leśne Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego (najbliższe obwodnicy), przecina początkowe partie dolin: ► Radości, Zgniłych Mostów, Ewy (Świeżej Wody), ► Potoku Rynarzewskiego i odgałęzienia – Kamieniska, wspina się na Wzniesienie Marii (tu krzyżując ze Szlakiem Wzgórz Szymbarskich) oraz zahacza o polanę ► Owczarni. Gdańska część szlaku kończy się na obrzeżach ► Wysokiej, przy centrum handlowym Osowa.
Szlak Wzgórz Szymbarskich, czarny, z Sopotu (początek: ul. 1 Maja) do Sierakowic, długość – 120,3 km, odcinek gdański – 17,7 km. Na terytorium Gdańska wkracza w dolinie Potoku Rynarzewskiego (ul. Spacerowa), w rejonie Królewskiego Źródła, na zachód od leśniczówki Renuszewo ► Rynarzewo, po 6 km części sopockiej. Dalej prowadzi przez środkową część lasów Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego. Na terenie Parku, po odcinku biegnącym Długą Doliną, szlak przecina Dolinę Ewy (Świeżej Wody), przez rezerwat Źródliska w Dolinie Ewy wchodzi na Wzniesienie Marii, gdzie spotyka szlak żółty, Trójmiejski. Następnie przez wzgórze Ela i obok starej skoczni schodzi na Drogę Młyńską w Dolinie Radości, po jej przecięciu zahacza o boczne odgałęzienie Doliny Wężów (równoległej do Doliny Radości, dużo od niej mniejszej), gdzie spotyka się ze Szlakiem Kartuskim. Przez Kleszy Las (przecinając Kleszą Drogę), a następnie Drogą Pionierów i Trawiastą Drogą wychodzi z lasu (a tym samym z Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego) przy ul. Słowackiego w Złotej Karczmie (gdzie ponowne spotyka się ze Szlakiem Trójmiejskim). Skręcając na zachód, przekracza obwodnicę zachodnią (zob. ► obwodnice) i przez ► Matarnię (ul. Agrarna) oraz ► Kokoszki (ul. Fabryczna, gdzie ponownie spotyka się ze Szlakiem Kartuskim) wkracza w las otomiński. Minąwszy gajówkę Sulmin (zaraz za drogą z ► Kiełpina Górnego do Sulmina), wychodzi z granic administracyjnych Gdańska.
Szlak Kartuski, niebieski, z Sopotu (Kamienny Potok, przystanek ► Szybkiej Kolei Miejskiej, po zachodniej stronie) do Kartuz, długość – 67,6 km, odcinek gdański – 20,45 km. Przebiega w najbardziej odludnych zakątkach gdańskiej części Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego. W granice administracyjne Gdańska wkracza Drogą Nadleśniczych, wiedzie w rejon ► Góry Kościuszki i ► Pachołka (przecinając Szlak Skarszewski), przecina ul. Spacerową, dochodząc do ► Doliny Schwabego, gdzie za kuźnią wodną na ► Potoku Oliwskim przechodzi do Doliny Wężów (spotykając tu Szlak Wzgórz Szymbarskich), następnie, przecinając Szwedzką Groblę, Drogę Lipnicką, początkowy fragment Kociego Rowu i trasę Husarskich Manowców za ul. Słowackiego w Brętowie, odcinkiem drogi asfaltowej dociera do Matemblewa (okolice leśniczówki, przecina Szlak Trójmiejski i Szlak Skarszewski). Stąd doliną Strzyży, już za obwodnicą, dochodzi do Kokoszek (ul. Fabryczna, przecięcie ze Szlakiem Wzgórz Szymbarskich) i Smęgorzyna. Tam wkracza w lasy otomińskie i po minięciu drogi z Kiełpina Górnego do Sulmina, opuszcza granice administracyjne Gdańska.
Szlak Skarszewski, zielony, z Sopotu (Kamienny Potok, przystanek Szybkiej Kolei Miejskiej, po zachodniej stronie) do Skarszew, długość – 80,3 km, odcinek gdański – 16,3 km. Najbardziej leśny i w charakterze najbardziej górski. Na odcinek gdański przypada 1/5 jego długości. Na granicy Gdańska z Sopotem przecina Drogę Ludolfińską (► Ludolfina), za Górą Kościuszki (gdzie przecina Szlak Kartuski) wspina się na Pachołek i na krótko wkracza na tereny zabudowane, okrążając staw młyński nad Potokiem Oliwskim w Oliwie; następnie przez ul. Kwietną skrajem Zaklęsów wspina się na ► Głowicę (wzgórze Trzech Panów), przez Zajęczą Dolinę i Zieloną Dolinę schodzi w ► Dolinę Samborowo, za którą (przeciąwszy brzozową aleję Lipnickiej Drogi) kieruje się na ► Lipnik. Tu ociera się o ► Niedźwiednik, aby przez Niedźwiedzią Dolinę (Koci Rów) wyjść na skraju Brętowa na ul. Słowackiego. Stąd ponownie biegnie lasem do Matemblewa (ul. Kiełpińska) i do doliny Strzyży (przecinając Szlak Trójmiejski i Szlak Kartuski). Dalej, prawym brzegiem w górę Strzyży, dochodzi do ► Kiełpinka. Następnie dłuższą partią bezleśną (miejsko-działkową) osiąga ► jezioro Jasień i lasy otomińskie. Na ich skraju, koło Kiełpina Górnego (zaraz po przekroczeniu obwodnicy przy ul. Stężyckiej), opuszcza granice administracyjne Gdańska.
Szlak Motławski, istniejący od 2000 roku, czerwony, z ► Olszynki (ul. Olszyńska) do Tczewa (Czatkowy), długość – 33,5 km, odcinek gdański – 3,9 km. Biegnie wzdłuż zachodniego brzegu rzeki ► Motławy, początkowo przez tereny o charakterze podmiejskim, do ujść ► Czarnej Łachy i ► Raduni pod Krępcem.
Szlak Wyspy Sobieszewskiej, istniejący od 1994, zielony, z ► Sobieszewa (ul. Turystyczna) do ► Świbna (przekop Wisły, przeprawa promowa, po drugiej stronie żółty Szlak Jantarowy). Całość na obszarze Gdańska – 10 km. Biegnie równolegle do brzegu morskiego, począwszy od Sobieszewa przez Orlinki do Świbna. Oprócz krótkich fragmentów o charakterze miejskim dominują partie leśne, wydmowe i przyplażowe. Prowadzi na najwyższe miejsce Wyspy Sobieszewskiej, wydmę zwanej Górą Orlą (32 m n.p.m.).
