RADUNIA
| < Poprzednie | Następne > |
RADUNIA, rzeka, długość 104,2 km, powierzchnia dorzecza 837 km², spadek 162 m, średnia spadku 1,6% ( wody). Wypływa z torfiastych łąk na południe od Jeziora Stężyckiego; w górnym biegu (28 km) płynie przez jeziora: Raduńskie Górne, Raduńskie Dolne, Kłodno, Wielkie Brodno, Małe Brodno, Ostrzyckie, Trzebno; w środkowym biegu, między Kiełpinem a Rutkami w Przełomie Babidolskim (10 km), przez Rezerwat Przyrody Jar Rzeki Raduni (spadek – 3,7%); poniżej Żukowa, silnie meandrując, doliną o zmiennej szerokości. Pod Łapinem wpada do jeziora zaporowego, przepływa przez trzy dalsze sztuczne jeziora: Kolbudzkie, Goszyńskie i Juszkowo. Około 1 km na wschód od Juszkowa część wód zabiera Kanał Raduni. Od tego miejsca nosi nazwę Stara Radunia.
W granice obecnego obszaru administracyjnego Gdańska wpływa od południa przy Plebance (Święty Wojciech), między Ostróżkami a Lipcami przybiera kierunek północno-wschodni, pozostawiając po stronie południowej Niegowo, a po stronie północnej Orunię nad Radunią, naturalnym, obecnie uregulowanym korytem uchodzi do Motławy przy Mniszkach. W latach 1910–1937 wybudowano na jej biegu osiem elektrowni wodnych: Rutki (moc 440 kW), Łapino (2294 kW), Bielkowo (7200 kW), Straszyn (2450 kW), Prędzieszyn (872 kW), Kuźnice (785 kW), Juszkowo (232 kW), Pruszcz (100 kW).
