GDAŃSKA MACIERZ SZKOLNA (1921–1939)
| < Poprzednie | Następne > |
GDAŃSKA MACIERZ SZKOLNA (1921–1938 Macierz Szkolna, od 4 VII 1938 – 1939 Gdańska Macierz Szkolna), polska organizacja oświatowa w ► II Wolnym Mieście Gdańsku (WMG). Zamysł utworzenia organizacji pojawił się 27 X 1921 w ► Podkomisariacie Naczelnej Rady Ludowej w Gdańsku za sprawą postulatu mecenasa Franciszka Brejskiego o utworzeniu osobnego Towarzystwa Szkolnego lub Macierzy Szkolnej do spraw zorganizowania w Gdańsku ► Gimnazjum Polskiego i dalszego nad nim zarządu. Opracowanie projektu zlecono ► Gminie Polskiej, na kierownika komitetu organizacyjnego wybrano Augustyna Dunsta. Założona 26 XI 1921, 5 grudnia tego roku złożyła w ► Senacie II Wolnego Miasta Gdańska wniosek o rejestrację, otrzymała zgodę na działanie 12 tego miesiąca.
W skład pierwszego zarządu weszli: ► Franciszek Kubacz, ► Franciszek Belling, Stanisław Dobrucki, Teofil Kopczyński, Teofil Kuhn, ► Stanisław Kuhnert, ► Jan Kwiatkowski, Paweł Langmesser, Adam Lercel, ► ks. Leon Miszewski, Piotr Oźmiński, Bernard Świtała, Jan Winiecki.
Członkowie Macierzy dzielili się na dożywotnich (po jednorazowej wpłacie 200 zł), zwyczajnych (składce 1 zł miesięcznie), wspierających (składka w dowolnej kwocie). W 1930 należało do niej 2078 osób (w tym 200 członków dożywotnich (54 z II WMG, 135 z Polski, 11 zagranicznych), 1476 członków zwyczajnych (806 z II WMG, 670 z Polski) i 402 członków wspierających (126 z II WMG i 276 z Polski). W chwili założenia Macierz przyjęła następującą strukturę: Dział I – do spraw Ochronek, Dział II – Szkół Powszechnych, Dział III – Szkół Średnich, Dział IV – Szkół Zawodowych, Dział V – Oświaty Pozaszkolnej, Dział VI – Propagandy, Dział VII –Techniczny, Dział VIII – Administracyjny, Dział IX – Finansowy.
Po uzyskaniu 12 XII 1921 zgody Senatu II WMG na otwarcie Gimnazjum Polskiego, szkołę uruchomiono 13 V 1922. Do początkowych zadań szybko dodano także konieczność rozwoju ochronek dla dzieci na terenie całego II WMG (w 1922 istniały cztery dla około 100 dzieci, w 1938 – 20 dla około 750 dzieci). W 1926 uruchomiono zawodową Polską Szkołę Handlową, następnie – między innymi dla jej absolwentów – otwarto szkołę średnią: Polską Wyższą Szkołę Handlową (► polskie szkoły handlowe).
Według uchwalonego 23 III 1927 statutu zadaniem organizacji było zakładanie, utrzymywanie i popieranie polskich instytucji lub zakładów oświatowych i wychowawczych, prowadzenie czytelni ludowych i kursów, organizowanie odczytów, konferencji i wycieczek, zakładanie burs i pensjonatów dla młodzieży szkolnej, przyznawanie stypendiów i zapomóg, wydawanie książek i czasopism szkolnych, budowa obiektów szkolnych. W 1927 organizacja założyła przy Gimnazjum Polskim własną szkołę powszechną z filiami w ► Nowym Porcie, we ► Wrzeszczu i Sopocie. W 1934, po strukturalnym powiązaniu Macierzy Szkolnej z polskim Ministerstwem Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, nastąpiła reorganizacja polegająca na poddaniu jej szkół powszechnych. W 1934 zorganizowała szkoły powszechne w Trąbkach Wielkich, Ełganowie i Szymankowie, a w 1937 w Piekle. We wszystkich tych szkołach powszechnych w 1938 uczyło się około 800 dzieci.
W 1934 przejęła nadzór nad Konserwatorium Muzycznym, założonym w 1929 przez Polskie Towarzystwo Muzyczne. W 1934 uruchomiła polską ogólnozawodową ► Szkołę Średnią, w 1937 założyła ► Szkołę Zawodową Dokształcającą. W 1934 ustanowiono dyrektora Macierzy pozostającego na etacie polskiego Ministerstwa Oświecenia Publicznego (został nim Alfred Wagner).
Imię Macierzy Szkolnej noszą: od 1971 ► Szkoły Ekonomiczno-Handlowe przy ul. Seredyńskiego 1A, od 28 IX 1971 ulica w Gdańsku-► Siódmym Dworze, od 1976 ► Pedagogiczna Biblioteka Wojewódzka przy al. Hallera 14.
