BOROWCZAK JERZY, polityk, działacz związkowy, honorowy obywatel Gdańska
| < Poprzednie | Następne > |
JERZY STANISŁAW BOROWCZAK (ur. 15 XI 1957 Białogard), polityk, działacz związkowy, honorowy obywatel Gdańska. Syn rolników indywidualnych Kazimierza i Józefy. W 1977 ukończył Zasadniczą Szkołę Rolniczą w Tychowie, krótko pracował w białogardzkim Zakładzie Usług Transportowych. W latach 1978–1979 odbył służbę wojskową w VI Pomorskiej Dywizji Powietrzno-Desantowej, brał udział w misji Organizacji Narodów Zjednoczonych w Egipcie i na Wzgórzach Golan, za co został odznaczony przez Sekretarza Generalnego ONZ Kurta Waldheima Medalem Pokoju.
Od 1979 w Gdańsku, uczył się w Conradinum (absolwent 1982), pracował jako monter na wydziale kadłubowym K-5 Stoczni Gdańskiej, nawiązał współpracę z Wolnymi Związkami Zawodowymi Wybrzeża. Z Bogdanem Borusewiczem, Bogdanem Felskim i Ludwikiem Prądzyńskim należał do grupy inicjatorów strajku w Stoczni Gdańskiej (14–31 VIII 1980), członek zakładowego komitetu strajkowego, blisko współpracował z Lechem Wałęsą. Był członkiem Zakładowego Komitetu Strajkowego, w 1981 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Prezydium Komitetu Założycielskiego NSZZ „Solidarność” w Stoczni Gdańskiej. Po wprowadzeniu stanu wojennego 13 XII 1981 współorganizował w stoczni strajk. Zatrzymany, przetrzymywany w areszcie śledczym przy ul. Okopowej i w więzieniu w Starogardzie Gdańskim, 20 XII 1981 internowany w Ośrodku Odosobnienia w Iławie, zwolniony w marcu 1982, jeszcze podczas internowania dyscyplinarnie zwolniony z pracy, następnie przywrócony.
Brał udział w organizowaniu strajku 11–12 X 1982 w proteście przeciw delegalizacji Solidarności, tym razem zwolniony ze stoczni. W latach 1983–1985 pracował w krakowskim Przedsiębiorstwie Geologicznym Budownictwa Wodnego HYDROGEO Oddział Gdańsk, następnie w oddziale w Szczecinie i w Kołbaskowie, w latach 1985–1989 pracował w gdańskiej Spółdzielni Usług Wysokościowych „Świetlik”. W maju 1988 organizował strajk w Stoczni Gdańskiej, w 1989 przywrócony do pracy, w latach 1991–2001 przewodniczący Komisji Zakładowej „Solidarności”.
W 1993 współtworzył stowarzyszenie Bezpartyjny Blok Wspierania Reform. W 2000, z ramienia Akcji Wyborczej Solidarność, do 2001 poseł na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej III kadencji (po zmarłej posłance Franciszce Cegielskiej). Od 2002 dyrektor Fundacji Centrum Solidarności, w latach 2006–2010 radny gdański z listy Platformy Obywatelskiej (PO; w partii od 2006). Zasiadał w Komisji Polityki Gospodarczej i Morskiej Rady, był wiceprzewodniczącym Komisji Rewizyjnej. W przedterminowych wyborach parlamentarnych w 2007 nie dostał się do Sejmu, ale 20 IX 2010 został posłem w miejsce Sławomira Nowaka, który objął stanowisko sekretarza stanu w Kancelarii Prezydenta RP. Pracował w Komisji Odpowiedzialności Konstytucyjnej oraz Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi. W latach 2011–2015 poseł (z okręgu gdańskiego, uzyskał 10 504 głosy) na Sejm VII kadencji z listy PO, od 2015 poseł na Sejm VIII kadencji (16 931 głosów) z tego samego okręgu i partii, od 2019 poseł na Sejm IX kadencji (5491 głosów) z listy Koalicji Obywatelskiej. Bezskutecznie ubiegał się o mandat poselski w wyborach w 2023 z ramienia Komitetu Wyborczego Koalicja Obywatelska (Platforma Obywatelska, Nowoczesna, Inicjatywa Polska, Zieloni) (uzyskał 4203 głosy).
W 2000 wraz z działaczami Wolnych Związków Zawodowych Wybrzeża i sygnatariuszami porozumień sierpniowych z 1980 otrzymał honorowe obywatelstwo Gdańska. W latach 2000-2004 piastował stanowisko prezesa Stoczniowego Klubu Sportowego Polonia Gdańsk. Odznaczony m.in. Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2006), Medalem 25-lecia Solidarności (2005), Nagrodą Peryklesa dla współtwórców odrodzenia wolności i demokracji w Polsce. W 2018 przyznano mu medal "Za zasługi dla gdańskiego sportu". 14 VIII 2020 na domu przy ul. Sienkiewicza 10 odsłonięto tablicę z napisem: "Tu 10 sierpnia na spotkaniu u Ewy i Piotra Dyków Bogdan Borusewicz ustalił datę strajku sierpniowego z Jerzym Borowczakiem, Bogdanem Felskim i Lechem Wałęsą".
