ANGERMÜNDE OTTO, rajca
| < Poprzednie | Następne > |
OTTO ANGERMÜNDE (około 1435 – 1495), kupiec. Syn Ottona (zm. ok. 1460), przybyłego do Gdańska z Angermünde w Marchii Wkrzańskiej w 1418 lub 1435. Jego matką była Gertrud Grevelset, ewentualnie Gertrud von Rhigen. Miał siostrę Katherinę, żonę Johanna Mehlmanna, ► ławnika (od 1434) i ► rajcy (od 1441) ► Głównego Miasta, następnie ► Rudolfa Feldstetego, ławnika (od 1455), rajcy (od 1456) Głównego Miasta, ► burgrabiego królewskiego w Gdańsku (w 1485, 1486 i 1487), oraz brata ► Johanna Angermünde.
W 1462 ► ławnik, w 1494 ► rajca, w 1495 ► sędzia, w 1463 przedstawiciel gildii św. Olafa. Jeden z najbardziej wpływowych i najbogatszych gdańszczan XV wieku. Jego majątek szacowano na 30 000 grzywien. Mieszkał na ► Starym Mieście, handlował statkami i częściami okrętowymi, pożyczał pieniądze na procent, reprezentował w Gdańsku interesy między innymi kupców z Torunia, miał przedstawicieli w Stralsundzie. Prowadził operacje lichwiarskie rentami z ul. Długiej oraz ze spichrzów. Właściciel browaru przy obecnej ul. Garbary, rzeźni i trzech spichrzów (jeden na ► Spichlerzach), parceli przy obecnych ul. Ogarnej i Mariackiej, posiadłości na Helu.
Trzy lata przed śmiercią, w 1492, sporządzi testament, w którym oprócz legatów rodzinnych, dokonał szeregu zapisów na rzecz instytucji kościelnych. Klasztor ► brygidek otrzymał czynsze z parcel przy Ogarnej i Mariackiej i 20 grzywien, klasztorowi cysterek w Żarnowcu (gdzie mniszką była jedna z jego córek) przeznaczył 100 grzywien oraz czarne i białe sukno, klasztor w Kartuzach otrzymał kolejne 100 grzywien, po 10 grzywien zapisał norbertankom z Żukowa i benedyktynkom z Chełmna, 20 grzywien benedyktynkom z Torunia, kartuzom ze Świdwina i franciszkanom z Lęborka. Po pięć grzywien otrzymać miały gdańskie szpitale ► Wszystkich Bożych Aniołów, ► Bożego Ciała i ► św. Elżbiety, ► dominikanom i ► klasztorowi cystersów w Oliwie zapisał po 30, ► franciszkanom 20. Na potrzeby budowlane zapisał 100 grzywien ► kościołowi Najświętszej Marii Panny, 10 grzywien ► kościołowi św. Bartłomieja, ► kościołowi św. Jakuba, ► szpitalowi św. Gertrudy, pięć dla ► szpitala św. Barbary, kościołów ► św. Jana, ► św. Piotra i Pawła i dla ► św. Katarzyny, w tym wypadku także zapisał dodatkowo tyle samo na potrzeby ubogich pozostających pod opieką tej placówki. Zapisał też kwoty potrzebne na nabycie 100 par butów i 100 koszul dla gdańskich biednych oraz 300 grzywien dla ubogich kobiet przez zamążpójściem.
Od 1455 żonaty był z Barbarą (zm. 1475), córką Hermanna Buddinga, od 1478 z Barbarą, córką Johanna Overmana, po 1496 ponownie zamężną za Eduarda Mohra. Ojciec Ottona (1458–1495), Johanna (ur. 1482), Barbary, żony burmistrza ► Heinricha Suchtena i Gertrudy.
