ŚRAMKIEWICZ KAZIMIERZ, artysta malarz, prorektor Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych
| < Poprzednie | Następne > |
KAZIMIERZ ŚRAMKIEWICZ (20 I 1914, Poniec, Wielkopolska – 7 XI 1998 Oliwa), artysta malarz, grafik. Syn Aleksandra i Weroniki z domu Pośpieszyńskiej. W latach 1932–1939 studiował na Wydziale Architektury Politechniki Lwowskiej u Władysława Lama, od 1935 asystent na tymże Wydziale w Katedrze Malarstwa i Rysunku. Swoje prace wystawił po raz pierwszy w maju 1939, w Salonie Letnim Towarzystwa Przyjaciół Sztuki we Lwowie. Podczas II wojny światowej pracował jako technik budowlany (kreślarz) w Zarządzie Miasta Brześcia Kujawskiego.
Od października 1945 w Gdańsku, został asystentem, następnie adiunktem u Władysława Lama w Katedrze Rysunku i Malarstwa Wydziału Architektury Politechniki Gdańskiej, gdzie pracował do 1951. W latach 1946–1947 studiował na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Od 1950 pracował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (PWSSP) na Wydziale Architektury Wnętrz. Od 1952 adiunkt, od 1954 zastępca profesora, od 1955 roku docent PWSSP, od 1967 profesor tytularny. W 1957 jako stypendysta Ministerstwa Kultury i Sztuki odbył podróż do Włoch. W latach 1952–1958 był kierownikiem Studium Roku Ogólnego, 1958–1963 prodziekanem Wydziału Malarstwa, 1964-1967 prorektorem PWSSP. W latach 1965–1968 był kierownikiem Katedry Rysunku na Wydziale Malarstwa, 1968–1984 kierował pracownią malarską w Katedrze Malarstwa i Rysunku. W latach 1973–1975 był prodziekanem Wydziału Malarstwa i Rzeźby, 1975–1979 dziekanem tego Wydziału, zrezygnował z powodów zdrowotnych. Mieszkał w Gdańsku-Oliwie, przy ul. Podhalańskiej.
Malował pejzaże marynistyczne i architektoniczne, kompozycje i martwe natury inspirowane muzyką, cykle poświęcone portom w Gdańsku, Gdyni i budowie Portu Północnego. Silnie zgeometryzowane kompozycje podporządkowywał zasadom perspektywy linearnej. Stosował bogatą fakturę i wyrafinowany koloryt, oparty na harmonijnie zestawianych barwach pokrewnych lub śmiałych kontrastach. Od 1939 ponad 250 wystaw w Polsce, za granicą od 1946, niemal w całej Europie, USA i Kanadzie. Po 1945 ponad 60 wystaw indywidualnych. Pracował także przy rekonstrukcji kamienic na Głównym Mieście w Gdańska.
Od 1945 członek Związku Polskich Artystów Plastyków. W 1956 odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi. W 1960, za obraz olejny „Sycylia III”, otrzymał nagrodę w dziedzinie plastyki Ligi Przyjaciół Żołnierzy. W 1963 laureat nagrody państwowej III stopnia w dziedzinie twórczości plastycznej za osiągnięcia w malarstwie o tematyce morskiej. W 1966 za cykl obrazów o Marynarce Wojennej otrzymał nagrodę II stopnia Ministra Obrony Narodowej. Odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi (dwukrotnie: 1955, 1956), Krzyżem Kawalerskim (1971) i Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1985), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1988), Medalem X-lecia PRL (1955). W 1974 i 1986 otrzymał Nagrodę Prezydenta Miasta Gdańska, w 1975 nagrodę Wojewody Gdańskiego. W 1996 laureat Nagrody Artystycznej Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki za całokształt twórczości w dziedzinie malarstwa. W 1998 odznaczony Medalem Księcia Mściwoja II.
Mąż Jadwigi z domu Dąbrowskiej (12 I 1923 – 2 V 2019 Gdańsk). Ojciec Andrzeja (ur. 1951 Gdańsk), profesora ASP w Gdańsku, w
2014 uhonorowanego Nagrodą Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury. Pochowany wraz z żoną na Cmentarzu Komunalnym w Oliwie. 21 V 2021 na domu przy ul. Podhalańskiej 16 odsłonięto tablicę z napisem: "Tu mieszkali: Anna Fiszer (1919–2002), malarka, projektantka tkanin, graficzka, pedagog Wydziału Architektury Politechniki Gdańskiej, Kazimierz Śramkiewicz (1914–1998), artysta malarz, grafik, profesor Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Gdańsku, współtwórca tzw. szkoły sopockiej, Władysław Lam (1893–1984), malarz, grafik, krytyk sztuki, pedagog Wydziału Architektury Politechniki Gdańskiej".
