KUNICKA-PASZKIEWICZ MAGDALENA, dziennikarka, animatorka kultury

Z Encyklopedia Gdańska
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >
Magdalena Kunicka-Pszkiewicz z mężem Yachem Paszkiewiczem i Larrym Okey Ugwu, 2012
24 Festiwal Polskich Wideoklipów Yach Film 2015: Wspomnienie Magdaleny Kunickiej-Paszkiewicz

MAGDALENA KUNICKA-PASZKIEWICZ (2 IX 1955 Sopot – 1 XI 2015 Gdańsk), dziennikarka, autorka programów telewizyjnych, animatorka kultury. W 1975 absolwentka Liceum Ekonomicznego w Gdańsku. W latach 1975–1977 zatrudniona w Międzywydziałowym Zakładzie Nauk Społecznych na Uniwersytecie Gdańskim. W 1977 wyjechała do Warszawy, gdzie organizowała koncerty i inne wydarzenia artystyczne. W 1979 ukończyła tam Studium Kulturalno-Oświatowe.

Po powrocie do Gdańska w latach 1983–1986 pracowała w salonie Empiku przy ul. Długiej. W 1986 została kierowniczką Domu Kultury w Gdańsku–Suchaninie, gdzie nadzorowała działania klubu muzycznego Burdl. Między innymi dzięki jej decyzjom placówka ta została udostępniona młodym zespołom grającym muzykę alternatywną, a w rezultacie stała się jednym z miejsc narodzin Gdańskiej – czy też (według innych źródeł) Trójmiejskiej – Sceny Alternatywnej. Placówką kierowała do roku 1992.

W latach 1992–1993 oraz 2003–2008 pracowała w Nadbałtyckim Centrum Kultury w Gdańsku, a od 1993 do 2002 w Telewizji Polskiej SA Oddział w Gdańsku – do 1994 jako zastępca dyrektora, później jako redaktor. W latach 1990–1991 reżyserowała program dla młodzieży „Telewizja Neptuna”, od 1992 do 2002 programy „Pętla czasu” i „Bez ściągi” oraz koncerty muzyczne z cyklu „Pętla Czasu Live” na antenę 2 Programu TVP. W latach 1992–1993 była współtwórczynią programu telewizyjnego „Lalamido”. Od 1991 do 2012 współorganizowała Festiwal Polskich Wideoklipów Yach Film.

W 1999 wraz z mężem, Yachem Paszkiewiczem, nominowana do nagrody Fryderyk za wideoklip zespołu Big Cyc Kumple Janosika. Twórczyni teledysków Ryszarda Rynkowskiego, Majki Jeżowskiej, Rudiego Schubertha, Martyny Jakubowicz, Danuty Błażejczyk i innych. Od 1993 do 2009 nadzorowała organizację w Trójmieście i na Pomorzu kolejnych finałów Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy, której była trójmiejską ikoną.

Założycielka i prezes Stowarzyszenia Miłośników Sztuki Intermedialnej „Bursztynowe Oko” (2002–2011). Zaangażowana również w inicjatywy edukacyjne i artystyczne skierowane do dzieci. W 1988 była pomysłodawczynią i producentką płyty dla dzieci Hocki-Klocki z tekstami Juliana Tuwima, muzyką Jerzego Mazzola i Dariusza Michalaka, wydanej przez Polskie Nagrania. Z jej inicjatywy w 1998 powstał Festiwal Wideoklipów dla Dzieci „Mały Jaś” w ramach festiwalu Yach Film, promujący twórczość telewizyjną dla dzieci. Organizowała go do 2010.

Podczas ferii zimowych i letnich prowadziła Warsztaty Artystyczne dla Dzieci i Młodzieży w Ostródzie (1999–2010) oraz w Sarnówku koło Iławy (2006–2010). Była animatorką festiwalu piosenki dla dzieci – Festiwalu Pippi Langstrumpf (2009), zorganizowała dziewięć edycji Festiwalu Filmów Sportów Ekstremalnych „Zajawka” (2005–2011), prowadziła warsztaty animacji dla dzieci „Animator Jutra” na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Animowanych „Animator” w Poznaniu (2011). Była członkiem Akademii Fonograficznej Związku Producentów Audio-Video. Pochowana na Cmentarzu Komunalnym nr 5, Łostowickim. JAK

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania