SIMSON PAUL, pedagog, historyk, radny, były patron ulicy
| Linia 3: | Linia 3: | ||
[[File:2_Paul_Simson.jpg|thumb|Strona tytułowa rozprawy Paula Simsona o dziejach gdańskiej szkoły Św. Piotra i Pawła, widok z budynku szkoły na [[KOŚCIÓŁ ŚW. PIOTRA I PAWŁA| kościół św. Piotra i Pawła]] i zabudowę wschodniej pierzei ul. Żabi Kruk, 1904 (w miejscu budynku na pierwszym planie od 1962 [[SZKOŁA PODSTAWOWA NR 67| Szkoła Podstawowa nr 67]])]] | [[File:2_Paul_Simson.jpg|thumb|Strona tytułowa rozprawy Paula Simsona o dziejach gdańskiej szkoły Św. Piotra i Pawła, widok z budynku szkoły na [[KOŚCIÓŁ ŚW. PIOTRA I PAWŁA| kościół św. Piotra i Pawła]] i zabudowę wschodniej pierzei ul. Żabi Kruk, 1904 (w miejscu budynku na pierwszym planie od 1962 [[SZKOŁA PODSTAWOWA NR 67| Szkoła Podstawowa nr 67]])]] | ||
| − | '''PAUL SIMSON''' (5 II 1869 Elbląg – 6 I 1917 Gdańsk), pedagog, historyk, [[RADA MIEJSKA | radny Gdańska]]. | + | '''PAUL SIMSON''' (5 II 1869 Elbląg – 6 I 1917 Gdańsk), pedagog, historyk, [[RADA MIEJSKA | radny Gdańska]], były patron gdańskiej ulicy. Syn kupca Philippa (1835 Reszel – 1907 Gdańsk), w latach 1881–1907 radnego miasta Gdańska, od 1903 przewodniczącego gdańskiej [[GMINA SYNAGOGALNA | Gminy Synagogalnej]], i Henrietty z domu Seeliger. Brat Ernsta (1870–1882), Richarda (ur. 1873) i Elisbeth (ur. 18 VIII 1882 Gdańsk), od 1902 żony pochodzącego w Gniewu Bernharda Davida Rosenbauma, kupca mieszkającego w Gdańsku przy Thornscher Weg 14 (ul. Toruńska). <br/><br/> |
| − | Najwybitniejszy historyk gdański przełomu XIX–XX wieku, autor między innymi ''Der Artushof in Danzig und seine Bruderschaften'' (1900), ''Danziger Willkür'' (1904). W 1903 | + | Uczył się w gimnazjum elbląskim, od 1877 z rodziną w Gdańsku, naukę kontynuował w [[GIMNAZJUM KRÓLEWSKIE REALNE (Długie Ogrody) | Gimnazjum Królewskim]] przy Langgarten 14 (ul. Długie Ogrody). W latach 1887–1891 studiował ekonomię, filologię niemiecką, geografię, historię na uniwersytetach w Heidelbergu, Królewcu, Lipsku i Berlinie, gdzie w 1891 obronił rozprawę doktorską na temat dziejów Gdańska w okresie [[WOJNA TRZYNASTOLETNIA | wojny trzynastoletniej]] (''Danzig im dreizehnjährigen Kriege''). Od 1895 ponownie w Gdańsku, nauczyciel geografii, historii, języka niemieckiego i łaciny w [[SZKOŁA ŚW. PIOTRA I PAWŁA | szkole św. Piotra i Pawła]], od 1906 profesor. W latach 1911–1916 członek Rady Miejskiej.<br/><br/> |
| + | Najwybitniejszy historyk gdański przełomu XIX–XX wieku, autor między innymi ''Der Artushof in Danzig und seine Bruderschaften'' (1900), ''Danziger Willkür'' (1904). W 1903 ukazała się jednotomowa synteza dziejów miasta (''Geschichte der Stadt Danzig''), zwieńczeniem badań była czterotomowa praca o tym samym tytule, opublikowana w latach 1913–1916, aktualna i obecnie. Należał między innymi do [[STOWARZYSZENIE NA RZECZ ZACHOWANIA ZABYTKÓW BUDOWNICTWA I SZTUKI GDAŃSKA | Stowarzyszenia na Rzecz Zachowania Zabytków Budownictwa i Sztuki Gdańska]].<br/><br/> | ||
Zmarł na atak serca, pochowany na cmentarzu żydowskim na Chełmie ([[CMENTARZE NA CHEŁMIE | cmentarze na Chełmie]]). Kawaler. Jego imię, Simsonweg, nosiła do 1945 obecna ul. Dzielna we Wrzeszczu. {{author: GB}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Zmarł na atak serca, pochowany na cmentarzu żydowskim na Chełmie ([[CMENTARZE NA CHEŁMIE | cmentarze na Chełmie]]). Kawaler. Jego imię, Simsonweg, nosiła do 1945 obecna ul. Dzielna we Wrzeszczu. {{author: GB}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 13:25, 29 maj 2022
PAUL SIMSON (5 II 1869 Elbląg – 6 I 1917 Gdańsk), pedagog, historyk, radny Gdańska, były patron gdańskiej ulicy. Syn kupca Philippa (1835 Reszel – 1907 Gdańsk), w latach 1881–1907 radnego miasta Gdańska, od 1903 przewodniczącego gdańskiej Gminy Synagogalnej, i Henrietty z domu Seeliger. Brat Ernsta (1870–1882), Richarda (ur. 1873) i Elisbeth (ur. 18 VIII 1882 Gdańsk), od 1902 żony pochodzącego w Gniewu Bernharda Davida Rosenbauma, kupca mieszkającego w Gdańsku przy Thornscher Weg 14 (ul. Toruńska).
Uczył się w gimnazjum elbląskim, od 1877 z rodziną w Gdańsku, naukę kontynuował w Gimnazjum Królewskim przy Langgarten 14 (ul. Długie Ogrody). W latach 1887–1891 studiował ekonomię, filologię niemiecką, geografię, historię na uniwersytetach w Heidelbergu, Królewcu, Lipsku i Berlinie, gdzie w 1891 obronił rozprawę doktorską na temat dziejów Gdańska w okresie wojny trzynastoletniej (Danzig im dreizehnjährigen Kriege). Od 1895 ponownie w Gdańsku, nauczyciel geografii, historii, języka niemieckiego i łaciny w szkole św. Piotra i Pawła, od 1906 profesor. W latach 1911–1916 członek Rady Miejskiej.
Najwybitniejszy historyk gdański przełomu XIX–XX wieku, autor między innymi Der Artushof in Danzig und seine Bruderschaften (1900), Danziger Willkür (1904). W 1903 ukazała się jednotomowa synteza dziejów miasta (Geschichte der Stadt Danzig), zwieńczeniem badań była czterotomowa praca o tym samym tytule, opublikowana w latach 1913–1916, aktualna i obecnie. Należał między innymi do Stowarzyszenia na Rzecz Zachowania Zabytków Budownictwa i Sztuki Gdańska.
Zmarł na atak serca, pochowany na cmentarzu żydowskim na Chełmie ( cmentarze na Chełmie). Kawaler. Jego imię, Simsonweg, nosiła do 1945 obecna ul. Dzielna we Wrzeszczu.
