PSI ZAKĄTEK
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | [[File: Psi_Zakątek.JPG |thumb| Za drewnianym parkanem zabudowania [[MOTŁAWSKA, ulica | ul. Motławskiej]] i Psiego Zakątka z widokiem na [[SZPITAL BONIFRATRÓW | szpital bonifratrów]], rycina [[WILLER PETER | Petera Willera]], zamieszczona w dziele [[CURICKE REINHOLD | Reinholda Curickego]], ''Der Stadt Dantzig historische Beschreibung'' z 1687]] | + | [[File: Psi_Zakątek.JPG |thumb| Za drewnianym parkanem zabudowania [[MOTŁAWSKA, ulica | ul. Motławskiej]] i Psiego Zakątka z widokiem na [[SZPITAL BONIFRATRÓW | szpital bonifratrów]], rycina [[WILLER PETER, architekt, grafik, kartograf | Petera Willera]], zamieszczona w dziele [[CURICKE REINHOLD, historyk, sekretarz Rady Miejskiej, były patron ulicy | Reinholda Curickego]], ''Der Stadt Dantzig historische Beschreibung'' z 1687]] |
'''PSI ZAKĄTEK''' (Hundewinkel). W XVII–XVIII wieku w północnej części [[STARE SZKOTY | Starych Szkotów]], zakończenie drogi-grobli Küperdamm (obecnie częściowo ul. Równa), prowadzącej na zapleczu Starych Szkotów i [[CHMIELNIKI ORUŃSKIE | Chmielników]] z [[ORUŃSKIE PRZEDMIEŚCIE | Oruńskiego Przedmieścia]] do wybudowanej w 1626 [[BRAMA NIZINNA | Bramy Nizinnej]]. W miejscu tym droga-grobla łączyła się z [[MOTŁAWSKA, ulica | ul. Motławską]], tworząc plac między Starymi Szkotami a [[ZAROŚLAK | Zaroślakiem]] (tzw. zewnętrznym). Parcela u skrzyżowania dróg, nieodgrywająca przez dłuższy czas większej roli (stąd być może nazwa), wraz ze Starymi Szkotami należała do biskupów włocławskich. W 1. połowie XVI wieku użytkowana czasowo przez gdańskich [[KARMELICI | karmelitów]], w 1555 przekazana (również czasowo) w użytkowanie luteranom z Gdańska. Do początku XVII wieku biskupi włocławscy oraz karmelici prowadzili procesy o odzyskanie parceli, zakończone polubownie ufundowaniem w 1646 klasztoru i [[SZPITAL BONIFRATRÓW | szpitala bonifratrów]] (zob. też [[BONIFRATRZY | bonifratrzy]]).<br/><br/> | '''PSI ZAKĄTEK''' (Hundewinkel). W XVII–XVIII wieku w północnej części [[STARE SZKOTY | Starych Szkotów]], zakończenie drogi-grobli Küperdamm (obecnie częściowo ul. Równa), prowadzącej na zapleczu Starych Szkotów i [[CHMIELNIKI ORUŃSKIE | Chmielników]] z [[ORUŃSKIE PRZEDMIEŚCIE | Oruńskiego Przedmieścia]] do wybudowanej w 1626 [[BRAMA NIZINNA | Bramy Nizinnej]]. W miejscu tym droga-grobla łączyła się z [[MOTŁAWSKA, ulica | ul. Motławską]], tworząc plac między Starymi Szkotami a [[ZAROŚLAK | Zaroślakiem]] (tzw. zewnętrznym). Parcela u skrzyżowania dróg, nieodgrywająca przez dłuższy czas większej roli (stąd być może nazwa), wraz ze Starymi Szkotami należała do biskupów włocławskich. W 1. połowie XVI wieku użytkowana czasowo przez gdańskich [[KARMELICI | karmelitów]], w 1555 przekazana (również czasowo) w użytkowanie luteranom z Gdańska. Do początku XVII wieku biskupi włocławscy oraz karmelici prowadzili procesy o odzyskanie parceli, zakończone polubownie ufundowaniem w 1646 klasztoru i [[SZPITAL BONIFRATRÓW | szpitala bonifratrów]] (zob. też [[BONIFRATRZY | bonifratrzy]]).<br/><br/> | ||
Po wybudowaniu Bramy Nizinnej rola Psiego Zakątku wzrosła; kierowała się tędy znaczna część ruchu kołowego do Gdańska z południa. Przy ul. Motławskiej i Psim Zakątku powstała gęsta zabudowa, a biskupi włocławscy czerpali znaczne korzyści z atrakcyjnego położenia tych gruntów. Po zniszczeniu osady w 1656, zaprojektowano drogę do Bramy Nizinnej, od wschodu omijającą Stare Szkoty (obecnie ul. Sandomierska), ostatecznie ukończoną w początku XVIII wieku. Stara droga nadal jednak funkcjonowała. Po [[OBLĘŻENIE GDAŃSKA W 1734 ROKU | oblężeniu Gdańska w 1734]], w połowie XVIII wieku przy Psim Zakątku znajdowało się łącznie 7 posesji (nr. 154–159), w tym kościół (i klasztor) bonifratrów (nr 159). W 1807 zabudowa (wraz z klasztorem) uległa zagładzie. W 1852 budowa linii kolejowej do Gdańska zmieniła układ parcel i ukształtowanie terenu; obecnie byłe tereny zajmuje między innymi linia kolejowa między [[ORUNIA | Orunią]] a [[GŁÓWNE MIASTO | Głównym Miastem]]. {{author: SK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]] | Po wybudowaniu Bramy Nizinnej rola Psiego Zakątku wzrosła; kierowała się tędy znaczna część ruchu kołowego do Gdańska z południa. Przy ul. Motławskiej i Psim Zakątku powstała gęsta zabudowa, a biskupi włocławscy czerpali znaczne korzyści z atrakcyjnego położenia tych gruntów. Po zniszczeniu osady w 1656, zaprojektowano drogę do Bramy Nizinnej, od wschodu omijającą Stare Szkoty (obecnie ul. Sandomierska), ostatecznie ukończoną w początku XVIII wieku. Stara droga nadal jednak funkcjonowała. Po [[OBLĘŻENIE GDAŃSKA W 1734 ROKU | oblężeniu Gdańska w 1734]], w połowie XVIII wieku przy Psim Zakątku znajdowało się łącznie 7 posesji (nr. 154–159), w tym kościół (i klasztor) bonifratrów (nr 159). W 1807 zabudowa (wraz z klasztorem) uległa zagładzie. W 1852 budowa linii kolejowej do Gdańska zmieniła układ parcel i ukształtowanie terenu; obecnie byłe tereny zajmuje między innymi linia kolejowa między [[ORUNIA | Orunią]] a [[GŁÓWNE MIASTO | Głównym Miastem]]. {{author: SK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]] | ||
Aktualna wersja na dzień 12:30, 19 gru 2022
PSI ZAKĄTEK (Hundewinkel). W XVII–XVIII wieku w północnej części Starych Szkotów, zakończenie drogi-grobli Küperdamm (obecnie częściowo ul. Równa), prowadzącej na zapleczu Starych Szkotów i Chmielników z Oruńskiego Przedmieścia do wybudowanej w 1626 Bramy Nizinnej. W miejscu tym droga-grobla łączyła się z ul. Motławską, tworząc plac między Starymi Szkotami a Zaroślakiem (tzw. zewnętrznym). Parcela u skrzyżowania dróg, nieodgrywająca przez dłuższy czas większej roli (stąd być może nazwa), wraz ze Starymi Szkotami należała do biskupów włocławskich. W 1. połowie XVI wieku użytkowana czasowo przez gdańskich karmelitów, w 1555 przekazana (również czasowo) w użytkowanie luteranom z Gdańska. Do początku XVII wieku biskupi włocławscy oraz karmelici prowadzili procesy o odzyskanie parceli, zakończone polubownie ufundowaniem w 1646 klasztoru i szpitala bonifratrów (zob. też bonifratrzy).
Po wybudowaniu Bramy Nizinnej rola Psiego Zakątku wzrosła; kierowała się tędy znaczna część ruchu kołowego do Gdańska z południa. Przy ul. Motławskiej i Psim Zakątku powstała gęsta zabudowa, a biskupi włocławscy czerpali znaczne korzyści z atrakcyjnego położenia tych gruntów. Po zniszczeniu osady w 1656, zaprojektowano drogę do Bramy Nizinnej, od wschodu omijającą Stare Szkoty (obecnie ul. Sandomierska), ostatecznie ukończoną w początku XVIII wieku. Stara droga nadal jednak funkcjonowała. Po oblężeniu Gdańska w 1734, w połowie XVIII wieku przy Psim Zakątku znajdowało się łącznie 7 posesji (nr. 154–159), w tym kościół (i klasztor) bonifratrów (nr 159). W 1807 zabudowa (wraz z klasztorem) uległa zagładzie. W 1852 budowa linii kolejowej do Gdańska zmieniła układ parcel i ukształtowanie terenu; obecnie byłe tereny zajmuje między innymi linia kolejowa między Orunią a Głównym Miastem.
