CURICKE REINHOLD, historyk, sekretarz Rady Miejskiej, były patron ulicy
| < Poprzednie | Następne > |
i Katownia Der Stadt Dantzigk…, 1687
_od_strony_p%C3%B3%C5%82nocno-zachodniej,_Der_Stadt_Dantzigk...,_1687.JPG)
REINHOLD CURICKE (12 I 1610 Gdańsk – 2 IV 1667 Gdańsk), historyk, sekretarz Rady Miejskiej, były patron gdańskiej ulicy. Syn przybyłego z Koszalina Georga (zm. 1 IV 1637, pochowany w kościele św. Trójcy), w 1590 absolwenta Gimnazjum Akademickiego, podsędka Starego Miasta, właściciela m.in. kamienicy przy Langgasse (ul. Długa 9) i poślubionej 2 VII 1601 w kościele Najświętszej Marii Panny (NMP) jego pierwszej żony, Marii Trebnitz (1574 – pochowana 5 II 1630 Gdańsk). Miał ośmioro rodzeństwa, w tym brata Erdmana, od 4 VII 1641 posiadającego kupieckie obywatelstwo Gdańska jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli).
Od 1626 studiował prawo w Rostoku i Frankfurcie, w 1630 w Królewcu, w 1633 w Groningen. Od 1638 do śmierci sekretarz Rady Miejskiej. Mając dostęp do archiwum miejskiego, w latach 1638–1642 przygotował czterotomowe dzieło Der Stadt Dantzigk historische Beschreibung (Opis historyczny miasta Gdańska), ówcześnie najobszerniejsze opracowanie historii Gdańska, do czasów wydania mongrafii Daniela II Gralatha w 1789–1791 traktowane jako podstawowe źródło wiedzy o przeszłości miasta. Zawarte w nim nieprzychylne uwagi pod adresem władz miasta i pozytywny stosunek do kalwinów gdańskich (do których sam należał) spowodowały odłożenie druku przez Radę Miejską na czas późniejszy (także w obawie przed ponownym wybuchem sporów religijnych w mieście). Rada zażądała oddanie rękopisu i poczynionych przez autora wszystkich notatek i wyciągów ze źródeł.
Dążąc do wydania pracy drukiem, wprowadzał do niej poprawki, została jednak opublikowana w Amsterdamie/Gdańsku dopiero po jego śmierci w 1686 staraniem syna Georga Reinholda (zm. 25 XII 1708) i z rysunkami budowniczego miejskiego Petera Willera. Dzieło to wyszło pod długim tytułem Der Stadt Danzig Historische Beschreibung worinner von dero Uhrsprung, Situation, Regierungs-Art, geführten Kriegen, religions- und Kirchen-Wesen außführlich gehandelt wird. Verfasset und zusamen getragen … im Jahr Christi 1645. Anitzo aber mit sonderbahrem Fleiß, nebst vielen dazu gehörtigen Kupferstücken in offentlichen Druck außgegeben … anno Domini 1686. Und mit vielen newen additionibus vermehret und continuiret biß auff die gegenwertige Zeit (Historyczny opis miasta Gdańska, w którym traktuje się o jego początku, położeniu, formie sprawowania władzy, prowadzonych wojnach, sprawach religijnych i kościelnych. Zredagowany i zebrany w całość … w Roku Pańskim 1654. Teraz jednak z osobliwą pracowitością, wraz z wieloma przynależnymi do niej miedziorytami wydany w upublicznionym druku … w Roku Pańskim 1686. A także uzupełniony wieloma dodatkami i doprowadzony aż do współczesności). Zgodnie z żądaniami gdańskiej Rady Miejskiej w egzemplarzach wydanych w Gdańsku usunięto rozdziały przychylne kalwinizmowi, które ukazały się wcześniej jako pisma polemiczne (Verbesserter historischer Auszug von Veränderung der Religion in Dantzig, 1652). W egzemplarzach wydanych w Amsterdamie Georg Reinhold Curicke obszedł te zastrzeżenia, drukując pracę w prawie oryginalnej postaci, bez większego ocenzurowania. Praca, podzielona na cztery księgi, omawia topograficzny opis Gdańska i jego części, opisuje ustrój i miejskie prawa, podaje głównie polityczny zarys historii miasta, wreszcie omawia jego zabytki.
Jako kalwin włączał się w dyskusje z luteranami, publikując anonimowo krytyczne wobec nich Sackpfeife der Reformierten (1646). Oprócz historii zajmował się prawem morskich miast hanzeatyckich – wydał je z komentarzem (Ius maritimum hanseaticum, 1667) – oraz zagadnieniami prawniczymi. Zgromadził księgozbiór liczący około 2500 woluminów.
Mieszkał w dziedziczonej po ojcu kamienicy przy Langgasse (ul. Długa 9). 4 XI 1638 w kościele św. Piotra i Pawła ożenił się z Catheriną Pauli (9 VII 1618 – po 1661), ojciec 11 dzieci. Pochowany w kościele NMP. Do 1945 jego imię (Curickeweg) nosiła obecna ul. Okrzei w Gdańsku–Wrzeszczu (Dolnym).
