ORUŃSKIE PRZEDMIEŚCIE
| < Poprzednie | Następne > |
ORUŃSKIE PRZEDMIEŚCIE (Stadtgebiet), osiedle w dzielnicy Orunia-Święty Wojciech-Lipce. Od XVII wieku nazwa nadana ► Chmielnikom Oruńskim, sięgającym wówczas na wschód od ► Kanału Raduni, od obecnej ul. Sandomierskiej po obecną ul. Równą. Nazwa Stadtgebiet (Teren Miasta) odróżniać miała osiedle od sąsiednich terenów będących własnością kościelną. Od XVI wieku miejsce osiedlenia rodzin ► menonickich (płóciennicy, drelicharze – w 1660 było ich tutaj ponad 50). Rozwijało się tu zwłaszcza gorzelnictwo i destylatorstwo (produkcja lepszych gatunkowo wódek), co ułatwiały znacznie niższe niż w obrębie miasta Gdańska ceny zakupu zboża i słodu, brak obowiązku korzystania przy śrutowaniu zboża z droższego ► Wielkiego Młyna, niższe podatki. W wyniku działań wojennych osada kilkakrotnie niszczona bądź wyburzana z polecenia władz Gdańska po wcześniejszym oszacowaniu jej stanu (co umożliwiało mieszkańcom starania o odszkodowanie), m.in. podczas wojny polsko–szwedzkiej w 1656. W granicach administracyjnych miasta Gdańska od 1814.
Położone w wąskiej pradolinie (szerokość 100 m) między Wzgórzem Ptaszników a Chełmem. Zachowało ciąg zabudowy kamienic czynszowych z początku XX wieku wzdłuż ul. Podmiejskiej i początkowo ul. Raduńskiej. W 1. połowie lat 70. XX wieku na skarpie Wzgórza Ptaszników wzniesiono 10 punktowców (ul. Granitowa, Koralowa, Perłowa, Piaskowa).
