GLEINERT RENATA, muzyk, kompozytorka
| < Poprzednie | Następne > |
RENATA GLEINERT (z domu również Gleinert) (14 V 1938 Bydgoszcz – 19 II 2009 Gdańsk), muzyk, kompozytorka. Córka pracownika kolei w II Wolnym Mieście Gdańsku Brunona i Elżbiety z domu Kosznickiej. Oboje rodzice byli koncertmistrzami w orkiestrze Polskiego Konserwatorium Muzycznego pod dyrekcją Kazimierza Wiłkomirskiego: ojciec jako wiolonczelista, matka jako skrzypaczka (po wojnie nauczała gry na tym instrumencie).
Ukończyła podstawową i średnią szkołę muzyczną w Gdańsku, w 1962 Państwową Wyższą Szkołę Muzyczną w klasie fortepianu prof. Lucjana Galona. W latach 1964–1974 i od 1990 zatrudniona w macierzystej uczelni (akompaniament), pracowała jako korepetytorka solistów w Państwowej Operze Bałtyckiej, współpracowała z chórem Akademii Medycznej w Gdańsku, w latach 1973–1976 kierowała zespołem estradowym Polskiej Marynarki Wojennej „Flotylla”.
Od 1978 pedagog przedmiotów muzycznych w Wojskowej Szkole Muzycznej II stopnia, od 1986 Wojskowego Liceum Muzycznego im. Karola Kurpińskiego w koszarach przy ul. Łąkowej (od 1995 w budynku przy ul. Sadowej 1). W 1964 współzałożyciel i do 2008 kierownik Gdańskiego Studium Piosenki, działającego w klubie Rudy Kot przy ul. Garncarskiej 16/20, następnie przy gdańskiej rozgłośni Polskiego Radia ( Radio Gdańsk). Jej uczniami byli m.in. Irena Jarocka, Grażyna Łobaszewska, Stefan Zach, Marian Zacharewicz. Kompozytorka około 200 piosenek wykonywanych przez solistów i zespoły muzyczne. Współpracowała z Radiem Gdańsk, prowadząc cykliczne audycje muzyczne.
W 1980 wyróżniona Nagrodą Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury, w 2003 Medalem Księcia Mściwoja II. W 40-lecie działalności artystycznej w listopadzie 2004 otrzymała kolejną Nagrodę Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury. Od 28 VIII 1971 była żoną Tadeusza Gleinerta. Pochowana na cmentarzu w Grabowie Kościerskim.
