NOWOSIELSKI KAZIMIERZ, poeta, profesor Uniwersytetu Gdańskiego
| < Poprzednie | Następne > |
KAZIMIERZ NOWOSIELSKI (ur. 18 III 1948 Rybno, Kujawy), eseista, poeta, profesor Uniwersytetu Gdańskiego (UG). Syn Antoniego i Heleny. W 1966 absolwent liceum ogólnokształcącego w Sompolnie. Po studiach polonistycznych w Wyższej Szkole Pedagogicznej i na UG w latach 1966–1971, pracował jako nauczyciel w w Zasadniczej Szkole Zawodowej w Chojnicach. Od 1972 zatrudniony w Instytucie Filozofii i Socjologii UG, od 1973 w Zakładzie Literatury Współczesnej Instytutu Filologii Polskiej UG. Od 1980 doktor (promotor: prof. Maria Janion), od 1994 doktor habilitowany, od 1999 profesor UG, od 2012 profesor tytularny, od 2011 profesor zwyczajny. W latach 2010–2011 był kierownikiem Zakładu Współczesnej Literatury Polskiej UG.
Badacz problemów wartości i wartościowania w literaturze polskiej XX wieku, związków między literaturą, historią i religia, powieści i poezji polskiej nurtu wiejskiego, sztuka analizy oraz interpretacji dzieła artystycznego, związków między malarstwem a literaturą. Autor m.in. prac Ryzyko obecności. Doświadczenie biograficzne i powieść chłopska (1983), Przestrzeń oczekiwania: historia, natura, sacrum we współczesnej poezji polskiej (1993), Troska i czas. Szkice o poezji i przemijaniu (2001), Dar zamieszkania. Eseje o doświadczeniach i wartościach (2002), Rozróżnianie głosów. O poetyckim myśleniu według wartości (2004), Galeria. O wybranych malarzach i malarstwie współczesnym (2008), Czytać i pytać. Analizy oraz interpretacje dwudziestowiecznej poezji polskiej (2009). Jako poeta debiutował w 1970 na łamach „Liter”, publikował m.in. w „Podpunkcie”, „Punkcie”; wydał m.in. tomiki wierszy: Miejsce na brzegu (1975), Codzienna zapłata (1983), Najbliższa dal (1989), Wiersze wybrane (1990), Wilga i deszcz (1994), Ziarno i wiatr (2003). Autor wielu wstępów do albumów poświęconych współczesnemu malarstwu i rysunkowi, opracowania Między słowem a światłem. Poezja i malarstwo współczesnych artystów Wybrzeża (2006).
Był prezesem Gdańskiego Oddziału Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, współzałożycielem i członkiem redakcji „Podpunktu” i w 1990–1991 „Tytułu”. Zasiadał w komisji Konkursu Literackiego Miasta Gdańska im. Bolesława Faca (za rok 2014, 2015, w 2016 przewodniczący). Odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem 25-lecia Solidarności (2005). Wyróżniony Nagrodą Artystyczną Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki (1993, 2003) i Nagrodą Honorową tego Towarzystwa w dziedzinie kultury i nauki za całokształt dokonań naukowych i artystycznych (2017), Nagrodą Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury w 2001 (z okazji jubileuszu 30-lecia pracy twórczej), w 2015 (za szkice i eseje o literaturze i sztuce, tomiki wierszy oraz z okazji jubileuszu 45-lecia debiutu prasowego) oraz w 2018 (za całokształt pracy twórczej oraz z okazji 70. urodzin).
Od 1972 żonaty z Marią z domu Sierońską, polonistką, ojciec Magdaleny, Łukasza i Adama.
