WALICKI OLGIERD, muzyk, kompozytor
| < Poprzednie | Następne > |
OLO (Olgierd) WALICKI (ur. 21 XII 1974 Gdańsk), kontrabasista, kompozytor, producent. Pochodzi z rodziny o tradycjach artystycznych; ojciec Zdzisław (15 I 1940 Łódź – 13 VII 2008 Gdańsk) był grafikiem, wykładowcą gdańskiej Akademii Sztuk Pięknych, matka Aleksandra z Baliszewskich (ur. 1939 Wejherowo) jest malarką i pedagogiem.
Uczęszczał do gdańskiej szkoły muzycznej I i II stopnia ( Zespół Szkół Muzycznych), gdzie uczył się gry na skrzypcach, klarnecie i kontrabasie. W 1990 debiutował w awangardowym zespole Niebieski Lotnik, gdzie występował z Jerzym Mazolewskim (Mazzollem) i Jackiem Olterem. Uczestniczył w działaniach sceny yassowej ( yass). W latach 1996–2004 występował i nagrywał z Kwartetem Zbigniewa Namysłowskiego. Współtworzył zespoły Łoskot, Szwagierkolaska, Oczi Cziorne, grał w późnym składzie zespołu Miłość. Nagrał kilkadziesiąt albumów, między innymi autorskie: Metalla Pretiosa (2004), Olo Walicki Kaszëbë z tekstami w języku kaszubskim (2007), Trauma Theater - Theater der Liebe (2011), The Saintbox (2012), Kaszëbë II (2014). Występował na wszystkich znaczących festiwalach jazzowych w Polsce, także między innymi w Brazylii, Rosji, Norwegii, Szwecji, w Niemczech, w Izraelu, we Francji, na Ukrainie, we Włoszech, w krajach bałtyckich i na Bałkanach.
Skomponował muzykę do spektakli teatralnych, między innymi do sztuki Ingmara Vilquista Sprawa Miasta Ellmit dla Teatru Wybrzeże (2003), także do słuchowiska Wesele Stanisława Wyspiańskiego w reżyserii Andrzeja Seweryna (2012). Autor muzyki do filmów Lena (2006), Ewa (2010), Szamka (2011), Making of Irydion (2013), Nadal wracam. Portret Ryszarda Krynickiego (2016), wykonawca muzyki w filmach, między innymi Jak bóg Maior utracił tron (1999), Dwie miłości (2002), Tulipany (2004), Piłsudski (2019). Zagrał jako aktor w filmowej etiudzie szkolnej Dzień jak co dzień (2019). Od 2000 autorskie projekty publikuje we własnej wytwórni OWA, zrealizował trzy multimedialne Olaudycje (2018, 2020, 2021).
Od 2015 do końca kadencji 2023 członek Rady Kultury Gdańskiej. Jako solista bądź członek zespołów otrzymał wiele nagród i wyróżnień, w tym: dla najlepszego instrumentalisty na Jazz Juniors (1992), Fryderyka oraz Złotą i Platynową Płytę dla Szwagierkolaski (1996), Nagrodę Miasta Gdańska dla Młodych Twórców w Dziedzinie Kultury (2000), Statuetkę Gryfa Pomorskiego – Pomorską Nagrodę Artystyczną za płytę Olo Walicki Kaszëbë (2007), Nagrodę Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury „Splendor Gedanensis” za dokonania artystyczne w 2011 ( nagrody miasta Gdańska), Nagrodę Teatralną Miasta Gdańska za 2021 za muzykę do spektaklu Nieczułość wystawioną w Teatrze Wybrzeże.
