GÓRKI WSCHODNIE
| < Poprzednie | Następne > |
GÓRKI WSCHODNIE (od roku 1840 Östlich-Neufähr), osiedle mieszkaniowe w administracyjnej jednostce pomocniczej Gdańska Wyspa Sobieszewska ( administracyjny podział). Początkowo jedna wieś z Górkami Zachodnimi, rozdzielona w nocy z 31 stycznia na 1 lutego 1840 w wyniku zatoru lodowego i przerwania wałów wiślanych (wody zabrały 8 gospodarstw, bez straty w ludziach) oraz powstania Wisły Śmiałej. Od tej pory funkcjonują Górki Wschodnie i Zachodnie. W 1881 roku wykazywano w Górkach Wschodnich jedno gospodarstwo rolne i 75 ogrodnictw. W roku 1887 (po katastrofalnej powodzi rok wcześniej) od Górek Zachodnich na północy, wzdłuż brzegu Wisły Śmiałej, aż do wysepki zwanej Messyną (Messina-Insel) zbudowano kamienną groblę mającą prowadzić wody rzeki do Zatoki Gdańskiej ( Mierzeja Messyńska).
Po I wojnie światowej w granicach II Wolnego Miasta Gdańska; w roku 1923 były tam 144 gospodarstwa i 484 mieszkańców, funkcjonowała dwuklasowa szkoła. W latach 1925 i 1928 działał Port Wodno-Lotniczy ( lotniska), wybudowano dworzec pasażerski, przy obecnej ul. Ornitologów powstał ośrodek wypoczynkowy ( Morska Stacja Biologiczna Uniwersytetu Gdańskiego (UG)), do 1945 istniało połączenie promowe z Górkami Zachodnimi, obecnie dojazd możliwy tylko przez Sobieszewo. W 1950 roku w 42 domach zamieszkiwało 207 osób. W maju 1959 uruchomiono wędzarnię ryb, w 1960 powiększoną o przetwórnię rybną.
1 I 1973 włączone w granice administracyjne Gdańska. Oprócz Morskiej Stacji Biologicznej UG znajduje się tam Stacja Ornitologiczna Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk oraz port rybacki (w latach 2002–2004 zarejestrowanych było 8 kutrów rybackich, co stanowiło 2% polskiej floty kutrowej; oznaczenie jednostek rybackich: WSG), ośrodki wypoczynkowe, osiedla mieszkaniowe.
