MIERZEJA MESSYŃSKA
< Poprzednie | Następne > |
MIERZEJA MESSYŃSKA (Messina), pas wydm oddzielający Jezioro Ptasi Raj od Zatoki Gdańskiej, na północ od Górek Wschodnich, na Wyspie Sobieszewskiej; przedłużenie Cypla Wschodniego (östlich-Haken) przy ujściu Wisły Śmiałej. Długość 1,9 km, szerokość 100–300 m, maksymalna wysokość 3,2 m n.p.m. Początkowo piaszczysta wysepka (Messina-Insel); nazwa pochodzi od imienia szwedzkiego barku z macierzystego portu w Hudiksvall (pod kapitanem Granithem), który 9 XI 1867 utknął tu na mieliźnie. W 1892/1893 na najwyższym miejscu powstał cmentarzu dla ofiar epidemii cholery (zob. ( epidemie 1801–1945), pochowano na nim dziewięć osób. W 1889 przeniesiono tu z Górek Zachodnich krótko działającą morską stację ratowniczą Niemieckiego Towarzystwa Ratowania Rozbitków.
Bibliografia:
„Danziger Zeitung”, 11 XI 1867 (katastrofa barku „Messyna”).