BOTSACK JOHANN, pastor kościoła NMP, rektor
| Linia 9: | Linia 9: | ||
Uchodził za jednego z największych ortodoksów luterańskich w Gdańsku, był przeciwnikiem synkretyzmu i [[KALWINI W GDAŃSKU | kalwinizmu]]. Za jego sprawą luteranie w 1645 przedstawili w Toruniu na wspólnym zjeździe z katolikami i kalwinistami (''Colloquium charitativum'') bardzo sztywne stanowisko. Przyczyniło się to do fiaska rozmów i braku uzyskania jedności wiary i pokoju religijnego. Opublikował drukiem ponad 100 pism polemicznych, mów, utowrów gratulacyjnych (zob. np. [[DILGER NATHANAEL, pastor kościoła NMP | Nathanael Dilger]]) i [[KAZANIE POGRZEBOWE | kazań pogrzebowych]] (zob. [[BLOCK JACOB van den, budowniczy | Jacob van den Block]]; [[FERBER CONSTANTIN (II), burmistrz Gdańska | Constantin Ferber]], [[SCHMIEDEN NATHANAEL, burmistrz Gdańska | Nathaniel Schmieden]], także i innych, np. rajców Jcoba Stuve (1659) czy Gabriela Borckamana (1668)). <br /><br /> | Uchodził za jednego z największych ortodoksów luterańskich w Gdańsku, był przeciwnikiem synkretyzmu i [[KALWINI W GDAŃSKU | kalwinizmu]]. Za jego sprawą luteranie w 1645 przedstawili w Toruniu na wspólnym zjeździe z katolikami i kalwinistami (''Colloquium charitativum'') bardzo sztywne stanowisko. Przyczyniło się to do fiaska rozmów i braku uzyskania jedności wiary i pokoju religijnego. Opublikował drukiem ponad 100 pism polemicznych, mów, utowrów gratulacyjnych (zob. np. [[DILGER NATHANAEL, pastor kościoła NMP | Nathanael Dilger]]) i [[KAZANIE POGRZEBOWE | kazań pogrzebowych]] (zob. [[BLOCK JACOB van den, budowniczy | Jacob van den Block]]; [[FERBER CONSTANTIN (II), burmistrz Gdańska | Constantin Ferber]], [[SCHMIEDEN NATHANAEL, burmistrz Gdańska | Nathaniel Schmieden]], także i innych, np. rajców Jcoba Stuve (1659) czy Gabriela Borckamana (1668)). <br /><br /> | ||
Żonaty był od 1631 z Sabiną (zm. 7 XII 1642 Gdańsk), córką profesora medycyny uniwersytetu w Wittenberdze Ernsta Hettenbacha, wdową po pastorze, doktorze teologii i również profesorze uniwersytetu wittenberskiego Wolfgangu Frantzu. Jako wdowiec w 1644 ożenił się z Adelgundą (zm. 17 XII 1659 Gdańsk), córką pastora gdańskiego [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | kościoła św. Jana]] [[CRAMER JOHANN JAKOB, pastor kościoła św. Jana| Johanna Jacoba Cramera]]. Z drugiego małżeństwa doczekał się trzech synów i trzech córek. Synowie Johann Jacob, Daniel i Natan Friedrich byli uczniami Gimnazjum Akademickiego i zmarli w młodym wieku (Johann Jacob w 1672, wieku 24 lat), podobnie jak jedna z córek. Córka Maria Elisabeth (zm. 1687) była od 15 II 1665 żoną kupca gdańskiego Ernsta von Dorne (1638–1674), Adelgunda była żoną dr Melchiora Schefflera.<br /><br /> | Żonaty był od 1631 z Sabiną (zm. 7 XII 1642 Gdańsk), córką profesora medycyny uniwersytetu w Wittenberdze Ernsta Hettenbacha, wdową po pastorze, doktorze teologii i również profesorze uniwersytetu wittenberskiego Wolfgangu Frantzu. Jako wdowiec w 1644 ożenił się z Adelgundą (zm. 17 XII 1659 Gdańsk), córką pastora gdańskiego [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | kościoła św. Jana]] [[CRAMER JOHANN JAKOB, pastor kościoła św. Jana| Johanna Jacoba Cramera]]. Z drugiego małżeństwa doczekał się trzech synów i trzech córek. Synowie Johann Jacob, Daniel i Natan Friedrich byli uczniami Gimnazjum Akademickiego i zmarli w młodym wieku (Johann Jacob w 1672, wieku 24 lat), podobnie jak jedna z córek. Córka Maria Elisabeth (zm. 1687) była od 15 II 1665 żoną kupca gdańskiego Ernsta von Dorne (1638–1674), Adelgunda była żoną dr Melchiora Schefflera.<br /><br /> | ||
| − | Był m.in. ojcem chrzestnym późniejszego lekarza [[WEBERSKI JOHANN JACOB, lekarz | Johanna Jacoba Weberskiego]]. Pochowany w kościele NMP, gdzie wystawiono mu marmurowy pomnik z podobizną, wykonany przez rzeźbiarza Hansa Gockhellera. Mowę na jego pogrzebie wygłosił [[OMUTH CHRISTIAN, pastor kościoła św. Jana | Christian Omuth]], przy nakreślaniu biegu życia zmarłego korzystając z poczynionych przez niego samego wcześniejszych zapisek. Po jego śmierci dedykowano mu kilka zbiorów wierszy (m.in. | + | Był m.in. ojcem chrzestnym późniejszego lekarza [[WEBERSKI JOHANN JACOB, lekarz | Johanna Jacoba Weberskiego]]. Pochowany w kościele NMP, gdzie wystawiono mu marmurowy pomnik z podobizną, wykonany przez rzeźbiarza Hansa Gockhellera. Mowę na jego pogrzebie wygłosił [[OMUTH CHRISTIAN, pastor kościoła św. Jana | Christian Omuth]], przy nakreślaniu biegu życia zmarłego korzystając z poczynionych przez niego samego wcześniejszych zapisek. Po jego śmierci dedykowano mu kilka zbiorów wierszy (m.in. autorstwa [[CALOW ABRAHAM, rektor Gimnazjum Akademickiego | Abrahama Calowa]], jego następcy na stanowisku rektora Gimnazjum Akademickiego, który już wcześniej, w 1644 był autorem okolicznościowego utowru gratulacyjnego z okazji drugiego ślubu z Adelgundą). {{author: PP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 20:12, 3 paź 2023
JOHANN BOTSACK (11 VI 1600 Herford, Westfalia – 16 IX 1674 Gdańsk), teolog, pastor kościoła Najświętszej Marii Panny (NMP). Wnuk burmistrza Herfordu (Westfalia) Johanna, syn Bertholda i Elizabeth ze szlacheckiej rodziny Nagel. Uczył się początkowo w rodzinnym Herfordzie, od 1613 w Lubece (Lübeck) i w gimnazjum akademickim w Hamburgu, od 1617 studiował teologię w Wittenberdze, Lipsku i Królewcu, tytuł magistra teologii uzyskał w 1625 w Rostocku.
W Gdańsku od 1630, gdy Rada Miejska zaproponowała mu stanowisko rektora Gimnazjum Akademickiego i stanowisko pastora kościoła św. Trójcy. Od 1631 doktor (uniwersytet w Wittenberdze), wykładał teologię i język hebrajski. W 1643 zrezygnował z funkcji rektora, od tego roku do 1672 będąc pastorem kościoła NMP, od 1646 także seniorem Ministerium Duchownego. Od 1672 pobierał rentę w wysokości 3000 florenów rocznie.
Uchodził za jednego z największych ortodoksów luterańskich w Gdańsku, był przeciwnikiem synkretyzmu i kalwinizmu. Za jego sprawą luteranie w 1645 przedstawili w Toruniu na wspólnym zjeździe z katolikami i kalwinistami (Colloquium charitativum) bardzo sztywne stanowisko. Przyczyniło się to do fiaska rozmów i braku uzyskania jedności wiary i pokoju religijnego. Opublikował drukiem ponad 100 pism polemicznych, mów, utowrów gratulacyjnych (zob. np. Nathanael Dilger) i kazań pogrzebowych (zob. Jacob van den Block; Constantin Ferber, Nathaniel Schmieden, także i innych, np. rajców Jcoba Stuve (1659) czy Gabriela Borckamana (1668)).
Żonaty był od 1631 z Sabiną (zm. 7 XII 1642 Gdańsk), córką profesora medycyny uniwersytetu w Wittenberdze Ernsta Hettenbacha, wdową po pastorze, doktorze teologii i również profesorze uniwersytetu wittenberskiego Wolfgangu Frantzu. Jako wdowiec w 1644 ożenił się z Adelgundą (zm. 17 XII 1659 Gdańsk), córką pastora gdańskiego kościoła św. Jana Johanna Jacoba Cramera. Z drugiego małżeństwa doczekał się trzech synów i trzech córek. Synowie Johann Jacob, Daniel i Natan Friedrich byli uczniami Gimnazjum Akademickiego i zmarli w młodym wieku (Johann Jacob w 1672, wieku 24 lat), podobnie jak jedna z córek. Córka Maria Elisabeth (zm. 1687) była od 15 II 1665 żoną kupca gdańskiego Ernsta von Dorne (1638–1674), Adelgunda była żoną dr Melchiora Schefflera.
Był m.in. ojcem chrzestnym późniejszego lekarza Johanna Jacoba Weberskiego. Pochowany w kościele NMP, gdzie wystawiono mu marmurowy pomnik z podobizną, wykonany przez rzeźbiarza Hansa Gockhellera. Mowę na jego pogrzebie wygłosił Christian Omuth, przy nakreślaniu biegu życia zmarłego korzystając z poczynionych przez niego samego wcześniejszych zapisek. Po jego śmierci dedykowano mu kilka zbiorów wierszy (m.in. autorstwa Abrahama Calowa, jego następcy na stanowisku rektora Gimnazjum Akademickiego, który już wcześniej, w 1644 był autorem okolicznościowego utowru gratulacyjnego z okazji drugiego ślubu z Adelgundą).
