GLEINERT RENATA, muzyk, kompozytorka

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
 
(Nie pokazano 16 wersji utworzonych przez 5 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
 
{{paper}}
 
{{paper}}
'''RENATA GLEINERT''' (14 V 1938 Bydgoszcz – 19 II 2009 Gdańsk), muzyk, kompozytorka. Ukończyła podstawową i średnią szkołę muzyczną w Gdańsku, w 1962 roku PWSM (q Akademia Muzyczna) w klasie fortepianu prof. Lucjana Galona. Pracowała jako korepetytorka solistów w q Państwowej Operze Bałtyckiej, współpracowała z chórem AMG (q GUMed), w latach 1973–1976 kierowała zespołem estradowym Polskiej Marynarki Wojennej „Flotylla”, od 1978 pedagog przedmiotów muzycznych w Wojskowej Szkole Muzycznej II stopnia, od 1986 Wojskowego Liceum Muzycznego im. Karola Kurpińskiego w koszarach przy ul. Łąkowej (od 1995 w budynku przy ul. Sadowej 1). W roku 1964 współzałożyciel i do 2008 kierownik Gdańskiego Studium Piosenki, działającego w klubie q Rudy Kot przy ul. Garncarskiej 16/20, następnie przy gdańskiej rozgłośni Polskiego Radia (q Radio Gdańsk). Jej uczniami byli m.in. Irena Jarocka, Grażyna Łobaszewska, Stefan Zach, Marian Zacharewicz. Kompozytorka około 200 piosenek wykonywanych przez solistów i zespoły muzyczne. Współpracowała z Radiem Gdańsk, prowadząc cykliczne audycje muzyczne. W 1980 roku wyróżniona Nagrodą Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury, w 2003 q Medalem Księcia Mściwoja II. W 40-lecie działalności artystycznej w listopadzie 2004 otrzymała kolejną Nagrodę Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury (q nagrody miasta Gdańska). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]]
+
[[File: Renata_Gleinert.jpg |thumb| Renata Gleinert]]
 +
[[File: Laureaci_nagrody_prezydenta_Gdańska_1980.jpeg |thumb| Renata Gleinert jako laureatka Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska z 1980]]
 +
'''RENATA GLEINERT''' (z domu również Gleinert) (14 V 1938 Bydgoszcz – 19 II 2009 Gdańsk), muzyk, kompozytorka. Córka pracownika kolei w [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939| II Wolnym Mieście Gdańsku]] Brunona i Elżbiety z domu Kosznickiej. Oboje rodzice byli koncertmistrzami w orkiestrze Polskiego Konserwatorium Muzycznego pod dyrekcją [[WIŁKOMIRSKI KAZIMIERZ, wiolonczelista, pedagog, patron gdańskiej ulicy| Kazimierza Wiłkomirskiego]]: ojciec jako wiolonczelista, matka jako skrzypaczka (po wojnie nauczała gry na tym instrumencie).<br/><br/>
 +
Ukończyła podstawową i średnią szkołę muzyczną w Gdańsku, w 1962 [[AKADEMIA MUZYCZNA IM. STANISŁAWA MONIUSZKI | Państwową Wyższą Szkołę Muzyczną]] w klasie fortepianu prof. Lucjana Galona. W latach 1964–1974 i od 1990 zatrudniona w macierzystej uczelni (akompaniament), pracowała jako korepetytorka solistów w [[OPERA BAŁTYCKA | Państwowej Operze Bałtyckiej]], współpracowała z chórem [[GDAŃSKI UNIWERSYTET MEDYCZNY | Akademii Medycznej w Gdańsku]], w latach 1973–1976 kierowała zespołem estradowym Polskiej Marynarki Wojennej „Flotylla”.<br/><br/>
 +
Od 1978 pedagog przedmiotów muzycznych w Wojskowej Szkole Muzycznej II stopnia, od 1986 Wojskowego Liceum Muzycznego im. Karola Kurpińskiego w koszarach przy ul. Łąkowej (od 1995 w budynku przy ul. Sadowej 1). W 1964 współzałożyciel i do 2008 kierownik Gdańskiego Studium Piosenki, działającego w klubie [[RUDY KOT, klub muzyczno-rozrywkowy | Rudy Kot]] przy ul. Garncarskiej 16/20, następnie przy gdańskiej rozgłośni Polskiego Radia ([[RADIO GDAŃSK | Radio Gdańsk]]). Jej uczniami byli m.in. Irena Jarocka, Grażyna Łobaszewska, Stefan Zach, Marian Zacharewicz. Kompozytorka około 200 piosenek wykonywanych przez solistów i zespoły muzyczne. Współpracowała z Radiem Gdańsk, prowadząc cykliczne audycje muzyczne.<br/><br/>
 +
W 1980 wyróżniona [[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE | Nagrodą Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury]], w 2003 [[MEDAL KSIĘCIA MŚCIWOJA II | Medalem Księcia Mściwoja II]]. W 40-lecie działalności artystycznej w listopadzie 2004 otrzymała kolejną Nagrodę Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury. Od 28 VIII 1971 była żoną [[GLEINERT TADEUSZ, samorządowiec | Tadeusza Gleinerta]]. Pochowana na cmentarzu w Grabowie Kościerskim. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]

Aktualna wersja na dzień 15:53, 20 gru 2023

Renata Gleinert
Renata Gleinert jako laureatka Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska z 1980

RENATA GLEINERT (z domu również Gleinert) (14 V 1938 Bydgoszcz – 19 II 2009 Gdańsk), muzyk, kompozytorka. Córka pracownika kolei w II Wolnym Mieście Gdańsku Brunona i Elżbiety z domu Kosznickiej. Oboje rodzice byli koncertmistrzami w orkiestrze Polskiego Konserwatorium Muzycznego pod dyrekcją Kazimierza Wiłkomirskiego: ojciec jako wiolonczelista, matka jako skrzypaczka (po wojnie nauczała gry na tym instrumencie).

Ukończyła podstawową i średnią szkołę muzyczną w Gdańsku, w 1962 Państwową Wyższą Szkołę Muzyczną w klasie fortepianu prof. Lucjana Galona. W latach 1964–1974 i od 1990 zatrudniona w macierzystej uczelni (akompaniament), pracowała jako korepetytorka solistów w Państwowej Operze Bałtyckiej, współpracowała z chórem Akademii Medycznej w Gdańsku, w latach 1973–1976 kierowała zespołem estradowym Polskiej Marynarki Wojennej „Flotylla”.

Od 1978 pedagog przedmiotów muzycznych w Wojskowej Szkole Muzycznej II stopnia, od 1986 Wojskowego Liceum Muzycznego im. Karola Kurpińskiego w koszarach przy ul. Łąkowej (od 1995 w budynku przy ul. Sadowej 1). W 1964 współzałożyciel i do 2008 kierownik Gdańskiego Studium Piosenki, działającego w klubie Rudy Kot przy ul. Garncarskiej 16/20, następnie przy gdańskiej rozgłośni Polskiego Radia ( Radio Gdańsk). Jej uczniami byli m.in. Irena Jarocka, Grażyna Łobaszewska, Stefan Zach, Marian Zacharewicz. Kompozytorka około 200 piosenek wykonywanych przez solistów i zespoły muzyczne. Współpracowała z Radiem Gdańsk, prowadząc cykliczne audycje muzyczne.

W 1980 wyróżniona Nagrodą Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury, w 2003 Medalem Księcia Mściwoja II. W 40-lecie działalności artystycznej w listopadzie 2004 otrzymała kolejną Nagrodę Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury. Od 28 VIII 1971 była żoną Tadeusza Gleinerta. Pochowana na cmentarzu w Grabowie Kościerskim. MrGl

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania