TUREK WOJCIECH, dziennikarz, radny
(Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
− | '''WOJCIECH TUREK''' (ur. 22 II 1963 Gdańsk), [[RADA MIEJSKA, po 1945 | radny]] Gdańska. Syn Józefa (ur. Bronice, województwo lubelskie), chirurga, m.in. zastępcy ordynatora i pełniącego obowiązki ordynatora Oddziału Chirurgii Dorosłych [[SZPITAL WOJEWÓDZKI | Szpitala Wojewódzkiego]] im. Mikołaja Kopernika w Gdańsku, oraz Eugenii z domu Nikoniuk (ur. Terebiska, województwo lubelskie). W 1982 absolwent klasy o profilu humanistycznym [[LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, I | I Liceum Ogólnokształcącego]] w Gdańsku. W latach 1984–1987 studiował w Instytucie Historii [[UNIWERSYTET GDAŃSKI| Uniwersytetu Gdańskiego (UG)]], specjalność archiwistyka. Od 2008, na podstawie monografii ''Arka Przymierza. Biografia polityczna Wojciecha Wasiutyńskiego (1910–1994)'', doktor nauk humanistycznych (Uniwersytet Wrocławski), od 2016, na podstawie dorobku naukowego i monografii ''Obóz Narodowy w Gdyni w latach 1920-1939'' (za którą otrzymał Nagrodę Fundacji Narodowej im. Romana Dmowskiego w konkursie na „Najlepszą książkę o historii i myśli politycznej Narodowej Demokracji”), doktor habilitowany (Uniwersytet Szczeciński). <br/><br/> | + | '''WOJCIECH TUREK''' (ur. 22 II 1963 Gdańsk), [[RADA MIEJSKA, po 1945 | radny]] Gdańska. Syn Józefa (ur. Bronice, województwo lubelskie), chirurga, m.in. zastępcy ordynatora i pełniącego obowiązki ordynatora Oddziału Chirurgii Dorosłych [[SZPITAL WOJEWÓDZKI | Szpitala Wojewódzkiego]] im. Mikołaja Kopernika w Gdańsku, oraz Eugenii z domu Nikoniuk (ur. Terebiska, województwo lubelskie). W 1982 absolwent klasy o profilu humanistycznym [[LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, I | I Liceum Ogólnokształcącego]] w Gdańsku. W czasie nauki licealnej był współtwórcą niezależnej gazetki ściennej „Godło” oraz członkiem niezależnego parlamentu uczniowskiego. W latach 1984–1987 studiował w Instytucie Historii [[UNIWERSYTET GDAŃSKI| Uniwersytetu Gdańskiego (UG)]], specjalność archiwistyka. Od 2008, na podstawie monografii ''Arka Przymierza. Biografia polityczna Wojciecha Wasiutyńskiego (1910–1994)'', doktor nauk humanistycznych (Uniwersytet Wrocławski), od 2016, na podstawie dorobku naukowego i monografii ''Obóz Narodowy w Gdyni w latach 1920-1939'' (za którą otrzymał Nagrodę Fundacji Narodowej im. Romana Dmowskiego w konkursie na „Najlepszą książkę o historii i myśli politycznej Narodowej Demokracji”), doktor habilitowany (Uniwersytet Szczeciński). <br/><br/> |
− | W latach 1987–1988 pracował w [[POLSKA AKADEMIA NAUK BIBLIOTEKA GDAŃSKA | Bibliotece Gdańskiej Polskiej Akademii Nauk]], w okresie 1990–1991 był redaktorem w katolickim tygodniku „Młoda Polska”, od 1991 do 1992 dziennikarzem [[TYGODNIK GDAŃSKI | „Tygodnika Gdańskiego”]] i „Pomeranii” oraz redaktorem czasopisma „Gryf. Gazeta Sejmiku Samorządowego Województwa Gdańskiego”. W okresie 1993–1997 pracował jako dyrektor biura Instytutu Konserwatywnego im. Edmunda Burke’a. Od 1998 do 2002 był pełniącym obowiązki dyrektora oraz zastępcą dyrektora Oddziału Gdańskiego Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. Jednocześnie w latach 1999–2002 pracował w biurze senatora Wiesława Chrzanowskiego. Pełnił funkcję redaktora naczelnego dwumiesięcznika chrześcijańsko-narodowego „Sprawa Polska” (1998–2002) i kwartalnika społeczno-kulturalnego „Porta” (2002–2004). Redagował pamiętnik Wojciecha Wasiutyńskiego oraz jego ''Dzieła wybrane'' (1999–2000). Od 2005 do 2011 właściciel firmy Antykwariat Nicolaus. <br/><br/> | + | W latach 1987–1988 pracował w [[POLSKA AKADEMIA NAUK BIBLIOTEKA GDAŃSKA | Bibliotece Gdańskiej Polskiej Akademii Nauk]], w okresie 1990–1991 był redaktorem w katolickim tygodniku „Młoda Polska”, od 1991 do 1992 dziennikarzem [[TYGODNIK GDAŃSKI | „Tygodnika Gdańskiego”]] i „Pomeranii” oraz redaktorem czasopisma „Gryf. Gazeta Sejmiku Samorządowego Województwa Gdańskiego”. W okresie 1993–1997 pracował jako dyrektor biura Instytutu Konserwatywnego im. Edmunda Burke’a. Od 1998 do 2002 był pełniącym obowiązki dyrektora oraz zastępcą dyrektora Oddziału Gdańskiego Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. Jednocześnie w latach 1999–2002 pracował w biurze senatora Wiesława Chrzanowskiego. Pełnił funkcję redaktora naczelnego dwumiesięcznika chrześcijańsko-narodowego „Sprawa Polska” (1998–2002) i kwartalnika społeczno-kulturalnego „Porta” (2002–2004). Redagował pamiętnik Wojciecha Wasiutyńskiego oraz jego ''Dzieła wybrane'' (1999–2000). Od 2005 do 2011 właściciel firmy Antykwariat Nicolaus. Pracownik [[MUZEUM II WOJNY ŚWIATOWEJ | Muzeum II Wojny Światowej]]. <br/><br/> |
− | W latach 1981–1988 był członkiem [[RUCH MŁODEJ POLSKI | Ruchu Młodej Polski]], w okresie 1991–1992 Koalicji Republikańskiej, między 1992 a 1994 Partii Konserwatywnej, w 1994 Koalicji Konserwatywnej, a od 1997 do 2002 Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego. Radny Gdańska z listy Zjednoczenia dla Ziemi Gdańskiej w latach 1994–1998. Wybrany ponownie na kadencję 1998–2002 z listy Akcji Wyborczej Solidarność. Był m.in. członkiem Komisji do spraw Samorządu i Ładu Publicznego, Komisji Edukacji, Kultury i Sportu oraz Komisji Doraźnej Rady Miasta Gdańska powołanej do opracowania zasad współpracy międzynarodowej. <br/><br/> | + | W latach 1981–1988 był członkiem [[RUCH MŁODEJ POLSKI | Ruchu Młodej Polski]], w okresie 1991–1992 Koalicji Republikańskiej, między 1992 a 1994 Partii Konserwatywnej, w 1994 Koalicji Konserwatywnej, a od 1997 do 2002 Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego. Bezskutecznie kandydował w 1990 do Rady Miasta Gdańska z listy Komitetu Obywatelskiego Solidarność (w wyborach otrzymał 652 głosy). |
− | W latach 1999–2003 zasiadał w Radzie Programowej [[RADIO GDAŃSK | Radia Gdańsk]], od 2006 do 2008 w radzie nadzorczej firmy [[ENERGA| Energa]] Zakład Oświetlenia sp. z o.o. Od 2015 członek [[GDAŃSKIE TOWARZYSTWO NAUKOWE | Gdańskiego Towarzystwa Naukowego]]. W kadencji 2021—2025 członek Rady [[EUROPEJSKIE CENTRUM SOLIDARNOŚCI (ECS)| Europejskiego Centrum Solidarności]]. W 2012 wydał książkę ''Eppur si muove, czyli w obronie zdrowego rozsądku'', zawierającą teksty z lat 1988–2002. W serii prac wydawanych przez [[MUZEUM II WOJNY ŚWIATOWEJ | Muzeum II Wojny Światowej]] opublikował | + | Radny Gdańska z listy Zjednoczenia dla Ziemi Gdańskiej w latach 1994–1998. Wybrany ponownie na kadencję 1998–2002 z listy Akcji Wyborczej Solidarność. Był m.in. członkiem Komisji do spraw Samorządu i Ładu Publicznego, Komisji Edukacji, Kultury i Sportu oraz Komisji Doraźnej Rady Miasta Gdańska powołanej do opracowania zasad współpracy międzynarodowej. W 2002 wycofał się z życia politycznego. <br/><br/> |
+ | W latach 1999–2003 zasiadał w Radzie Programowej [[RADIO GDAŃSK | Radia Gdańsk]], od 2006 do 2008 w radzie nadzorczej firmy [[ENERGA| Energa]] Zakład Oświetlenia sp. z o.o. Od 2015 członek [[GDAŃSKIE TOWARZYSTWO NAUKOWE | Gdańskiego Towarzystwa Naukowego]]. W kadencji 2021—2025 członek Rady [[EUROPEJSKIE CENTRUM SOLIDARNOŚCI (ECS)| Europejskiego Centrum Solidarności]]. W 2012 wydał książkę ''Eppur si muove, czyli w obronie zdrowego rozsądku'', zawierającą teksty z lat 1988–2002. W serii prac wydawanych przez [[MUZEUM II WOJNY ŚWIATOWEJ | Muzeum II Wojny Światowej]] opublikował monografię ''18 Pułk Ułanów Pomorskich'' (2018), autor wstępu i opracowania wwspomnień ''W cieniu obozu Stutthof: martyrologia więźniów w gdańskim obozie Neufahrwasser (1939–1940) i Aussenstelle Westerplatte (1939–1941)'' (2020). <br/><br/> | ||
Uhonorowany odznaką „Zasłużony Działacz Kultury” i „Zasłużony dla Kultury Polskiej” (2016). Od 2002 żonaty z [[DAMSZEL-TUREK EDYDA, dyrektor Biura Rozwoju Miasta Gdańska| Edytą Damszel-Turek]] (ur. 1973 Gdańsk), ojciec Mikołaja (ur. 2003). {{author: RED}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Uhonorowany odznaką „Zasłużony Działacz Kultury” i „Zasłużony dla Kultury Polskiej” (2016). Od 2002 żonaty z [[DAMSZEL-TUREK EDYDA, dyrektor Biura Rozwoju Miasta Gdańska| Edytą Damszel-Turek]] (ur. 1973 Gdańsk), ojciec Mikołaja (ur. 2003). {{author: RED}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 06:44, 9 paź 2024
WOJCIECH TUREK (ur. 22 II 1963 Gdańsk), radny Gdańska. Syn Józefa (ur. Bronice, województwo lubelskie), chirurga, m.in. zastępcy ordynatora i pełniącego obowiązki ordynatora Oddziału Chirurgii Dorosłych Szpitala Wojewódzkiego im. Mikołaja Kopernika w Gdańsku, oraz Eugenii z domu Nikoniuk (ur. Terebiska, województwo lubelskie). W 1982 absolwent klasy o profilu humanistycznym I Liceum Ogólnokształcącego w Gdańsku. W czasie nauki licealnej był współtwórcą niezależnej gazetki ściennej „Godło” oraz członkiem niezależnego parlamentu uczniowskiego. W latach 1984–1987 studiował w Instytucie Historii Uniwersytetu Gdańskiego (UG), specjalność archiwistyka. Od 2008, na podstawie monografii Arka Przymierza. Biografia polityczna Wojciecha Wasiutyńskiego (1910–1994), doktor nauk humanistycznych (Uniwersytet Wrocławski), od 2016, na podstawie dorobku naukowego i monografii Obóz Narodowy w Gdyni w latach 1920-1939 (za którą otrzymał Nagrodę Fundacji Narodowej im. Romana Dmowskiego w konkursie na „Najlepszą książkę o historii i myśli politycznej Narodowej Demokracji”), doktor habilitowany (Uniwersytet Szczeciński).
W latach 1987–1988 pracował w Bibliotece Gdańskiej Polskiej Akademii Nauk, w okresie 1990–1991 był redaktorem w katolickim tygodniku „Młoda Polska”, od 1991 do 1992 dziennikarzem „Tygodnika Gdańskiego” i „Pomeranii” oraz redaktorem czasopisma „Gryf. Gazeta Sejmiku Samorządowego Województwa Gdańskiego”. W okresie 1993–1997 pracował jako dyrektor biura Instytutu Konserwatywnego im. Edmunda Burke’a. Od 1998 do 2002 był pełniącym obowiązki dyrektora oraz zastępcą dyrektora Oddziału Gdańskiego Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. Jednocześnie w latach 1999–2002 pracował w biurze senatora Wiesława Chrzanowskiego. Pełnił funkcję redaktora naczelnego dwumiesięcznika chrześcijańsko-narodowego „Sprawa Polska” (1998–2002) i kwartalnika społeczno-kulturalnego „Porta” (2002–2004). Redagował pamiętnik Wojciecha Wasiutyńskiego oraz jego Dzieła wybrane (1999–2000). Od 2005 do 2011 właściciel firmy Antykwariat Nicolaus. Pracownik Muzeum II Wojny Światowej.
W latach 1981–1988 był członkiem Ruchu Młodej Polski, w okresie 1991–1992 Koalicji Republikańskiej, między 1992 a 1994 Partii Konserwatywnej, w 1994 Koalicji Konserwatywnej, a od 1997 do 2002 Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego. Bezskutecznie kandydował w 1990 do Rady Miasta Gdańska z listy Komitetu Obywatelskiego Solidarność (w wyborach otrzymał 652 głosy).
Radny Gdańska z listy Zjednoczenia dla Ziemi Gdańskiej w latach 1994–1998. Wybrany ponownie na kadencję 1998–2002 z listy Akcji Wyborczej Solidarność. Był m.in. członkiem Komisji do spraw Samorządu i Ładu Publicznego, Komisji Edukacji, Kultury i Sportu oraz Komisji Doraźnej Rady Miasta Gdańska powołanej do opracowania zasad współpracy międzynarodowej. W 2002 wycofał się z życia politycznego.
W latach 1999–2003 zasiadał w Radzie Programowej Radia Gdańsk, od 2006 do 2008 w radzie nadzorczej firmy Energa Zakład Oświetlenia sp. z o.o. Od 2015 członek Gdańskiego Towarzystwa Naukowego. W kadencji 2021—2025 członek Rady Europejskiego Centrum Solidarności. W 2012 wydał książkę Eppur si muove, czyli w obronie zdrowego rozsądku, zawierającą teksty z lat 1988–2002. W serii prac wydawanych przez Muzeum II Wojny Światowej opublikował monografię 18 Pułk Ułanów Pomorskich (2018), autor wstępu i opracowania wwspomnień W cieniu obozu Stutthof: martyrologia więźniów w gdańskim obozie Neufahrwasser (1939–1940) i Aussenstelle Westerplatte (1939–1941) (2020).
Uhonorowany odznaką „Zasłużony Działacz Kultury” i „Zasłużony dla Kultury Polskiej” (2016). Od 2002 żonaty z Edytą Damszel-Turek (ur. 1973 Gdańsk), ojciec Mikołaja (ur. 2003).