GLEINERT RENATA, muzyk, kompozytorka
| (Nie pokazano 5 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| + | [[File: Renata_Gleinert.jpg |thumb| Renata Gleinert]] | ||
[[File: Laureaci_nagrody_prezydenta_Gdańska_1980.jpeg |thumb| Renata Gleinert jako laureatka Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska z 1980]] | [[File: Laureaci_nagrody_prezydenta_Gdańska_1980.jpeg |thumb| Renata Gleinert jako laureatka Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska z 1980]] | ||
'''RENATA GLEINERT''' (z domu również Gleinert) (14 V 1938 Bydgoszcz – 19 II 2009 Gdańsk), muzyk, kompozytorka. Córka pracownika kolei w [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939| II Wolnym Mieście Gdańsku]] Brunona i Elżbiety z domu Kosznickiej. Oboje rodzice byli koncertmistrzami w orkiestrze Polskiego Konserwatorium Muzycznego pod dyrekcją [[WIŁKOMIRSKI KAZIMIERZ, wiolonczelista, pedagog, patron gdańskiej ulicy| Kazimierza Wiłkomirskiego]]: ojciec jako wiolonczelista, matka jako skrzypaczka (po wojnie nauczała gry na tym instrumencie).<br/><br/> | '''RENATA GLEINERT''' (z domu również Gleinert) (14 V 1938 Bydgoszcz – 19 II 2009 Gdańsk), muzyk, kompozytorka. Córka pracownika kolei w [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939| II Wolnym Mieście Gdańsku]] Brunona i Elżbiety z domu Kosznickiej. Oboje rodzice byli koncertmistrzami w orkiestrze Polskiego Konserwatorium Muzycznego pod dyrekcją [[WIŁKOMIRSKI KAZIMIERZ, wiolonczelista, pedagog, patron gdańskiej ulicy| Kazimierza Wiłkomirskiego]]: ojciec jako wiolonczelista, matka jako skrzypaczka (po wojnie nauczała gry na tym instrumencie).<br/><br/> | ||
| − | Ukończyła podstawową i średnią szkołę muzyczną w Gdańsku, w 1962 | + | Ukończyła podstawową i średnią szkołę muzyczną w Gdańsku, w 1962 [[AKADEMIA MUZYCZNA IM. STANISŁAWA MONIUSZKI | Państwową Wyższą Szkołę Muzyczną]] w klasie fortepianu prof. Lucjana Galona. W latach 1964–1974 i od 1990 zatrudniona w macierzystej uczelni (akompaniament), pracowała jako korepetytorka solistów w [[OPERA BAŁTYCKA | Państwowej Operze Bałtyckiej]], współpracowała z chórem [[GDAŃSKI UNIWERSYTET MEDYCZNY | Akademii Medycznej w Gdańsku]], w latach 1973–1976 kierowała zespołem estradowym Polskiej Marynarki Wojennej „Flotylla”.<br/><br/> |
| − | Od 1978 pedagog przedmiotów muzycznych w Wojskowej Szkole Muzycznej II stopnia, od 1986 Wojskowego Liceum Muzycznego im. Karola Kurpińskiego w koszarach przy ul. Łąkowej (od 1995 w budynku przy ul. Sadowej 1). W 1964 współzałożyciel i do 2008 kierownik Gdańskiego Studium Piosenki, działającego w klubie [[RUDY KOT | Rudy Kot]] przy ul. Garncarskiej 16/20, następnie przy gdańskiej rozgłośni Polskiego Radia ([[RADIO GDAŃSK | Radio Gdańsk]]). Jej uczniami byli | + | Od 1978 pedagog przedmiotów muzycznych w Wojskowej Szkole Muzycznej II stopnia, od 1986 Wojskowego Liceum Muzycznego im. Karola Kurpińskiego w koszarach przy ul. Łąkowej (od 1995 w budynku przy ul. Sadowej 1). W 1964 współzałożyciel i do 2008 kierownik Gdańskiego Studium Piosenki, działającego w klubie [[RUDY KOT, klub muzyczno-rozrywkowy | Rudy Kot]] przy ul. Garncarskiej 16/20, następnie przy gdańskiej rozgłośni Polskiego Radia ([[RADIO GDAŃSK | Radio Gdańsk]]). Jej uczniami byli m.in. Irena Jarocka, Grażyna Łobaszewska, Stefan Zach, Marian Zacharewicz. Kompozytorka około 200 piosenek wykonywanych przez solistów i zespoły muzyczne. Współpracowała z Radiem Gdańsk, prowadząc cykliczne audycje muzyczne.<br/><br/> |
| − | W 1980 wyróżniona [[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE | Nagrodą Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury]], w 2003 [[MEDAL KSIĘCIA MŚCIWOJA II | Medalem Księcia Mściwoja II]]. W 40-lecie działalności artystycznej w listopadzie 2004 otrzymała kolejną Nagrodę Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury. Od 28 VIII 1971 była żoną [[GLEINERT TADEUSZ | Tadeusza Gleinerta]]. Pochowana na cmentarzu w Grabowie Kościerskim. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | W 1980 wyróżniona [[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE | Nagrodą Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury]], w 2003 [[MEDAL KSIĘCIA MŚCIWOJA II | Medalem Księcia Mściwoja II]]. W 40-lecie działalności artystycznej w listopadzie 2004 otrzymała kolejną Nagrodę Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury. Od 28 VIII 1971 była żoną [[GLEINERT TADEUSZ, samorządowiec | Tadeusza Gleinerta]]. Pochowana na cmentarzu w Grabowie Kościerskim. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Aktualna wersja na dzień 15:53, 20 gru 2023
RENATA GLEINERT (z domu również Gleinert) (14 V 1938 Bydgoszcz – 19 II 2009 Gdańsk), muzyk, kompozytorka. Córka pracownika kolei w II Wolnym Mieście Gdańsku Brunona i Elżbiety z domu Kosznickiej. Oboje rodzice byli koncertmistrzami w orkiestrze Polskiego Konserwatorium Muzycznego pod dyrekcją Kazimierza Wiłkomirskiego: ojciec jako wiolonczelista, matka jako skrzypaczka (po wojnie nauczała gry na tym instrumencie).
Ukończyła podstawową i średnią szkołę muzyczną w Gdańsku, w 1962 Państwową Wyższą Szkołę Muzyczną w klasie fortepianu prof. Lucjana Galona. W latach 1964–1974 i od 1990 zatrudniona w macierzystej uczelni (akompaniament), pracowała jako korepetytorka solistów w Państwowej Operze Bałtyckiej, współpracowała z chórem Akademii Medycznej w Gdańsku, w latach 1973–1976 kierowała zespołem estradowym Polskiej Marynarki Wojennej „Flotylla”.
Od 1978 pedagog przedmiotów muzycznych w Wojskowej Szkole Muzycznej II stopnia, od 1986 Wojskowego Liceum Muzycznego im. Karola Kurpińskiego w koszarach przy ul. Łąkowej (od 1995 w budynku przy ul. Sadowej 1). W 1964 współzałożyciel i do 2008 kierownik Gdańskiego Studium Piosenki, działającego w klubie Rudy Kot przy ul. Garncarskiej 16/20, następnie przy gdańskiej rozgłośni Polskiego Radia ( Radio Gdańsk). Jej uczniami byli m.in. Irena Jarocka, Grażyna Łobaszewska, Stefan Zach, Marian Zacharewicz. Kompozytorka około 200 piosenek wykonywanych przez solistów i zespoły muzyczne. Współpracowała z Radiem Gdańsk, prowadząc cykliczne audycje muzyczne.
W 1980 wyróżniona Nagrodą Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury, w 2003 Medalem Księcia Mściwoja II. W 40-lecie działalności artystycznej w listopadzie 2004 otrzymała kolejną Nagrodę Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury. Od 28 VIII 1971 była żoną Tadeusza Gleinerta. Pochowana na cmentarzu w Grabowie Kościerskim.
