ROGACZEWSKI FRANCISZEK, ksiądz, działacz gdańskiej Polonii, patron ulicy

Z Encyklopedia Gdańska
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >
Ksiądz Franciszek Rogaczewski (po prawej) oraz biskup gdański Edward O’Rourke (z lewej) prawdopodobnie podczas spotkania Polskiego Towarzystwa Budowy Kościoła Chrystusa Króla w Gdańsku, 28 III 1928
Pierwsza polska pielgrzymka do sanktuarium w Świętym Wojciechu obserwowana z wału Kanału Raduni, 10 VI 1934
Księża Leon Bemke (wysoki) i Franciszek Rogaczewski (z prawej) podczas uroczystość przyjęcia do Sodalicji Mariańskiej, 8 XII 1938


Tablica poświęcona ks. Franciszkowi Rogaczewskiemu na murze kościoła Chrystusa Króla, odsłonięta w 2001

FRANCISZEK ROGACZEWSKI (23 XII 1892 Lipinki, pow. Świecie – 11 I 1940, Stutthof), proboszcz kościoła Chrystusa Króla, błogosławiony, patron gdańskiej ulicy. Syn Leonarda i Anny z domu Laskowskiej. Szkołę powszechna ukończył w Lubichowie, do którego jego rodzice przenieśli się w 1894, uczęszczał w latach 1905–1910 do progimnazjum w Pelplinie (Collegium Marianum), maturę uzyskał w 1913 w gimnazjum w Chełmnie. Od 1913 studiował w seminarium w Pelplinie, podczas I wojny światowej przez rok był sanitariuszem w armii niemieckiej. Od 10 XII 1916 subdiakon, od 22 VII 1971 diakon, 16 III 1918 przyjął święcenia kapłańskie. W latach 1918-1920 wikary w Nowym Mieście Lubawskim, następnie prowadził pracę duszpasterską w Gdańsku: od 2 IV 1920 wikary w kościele Najświętszego Serca Jezusowego we Wrzeszczu, od 28 IV 1927 do 3 VIII 1928 wikary w kościele św. Brygidy, od 4 VIII 1928 do 30 I 1930 początkowo drugi, następnie pierwszy wikary w kościele św. Józefa. W chwili powstania II Wolnego Miasta Gdańska (II WMG) przyjął obywatelstwo polskie, od 1927 posiadał obywatelstwo II WMG.

Typ społecznika, działał w polskich organizacjach religijno-społecznych w Gdańsku. Był między innymi od 1925 prezesem Towarzystwa Śpiewu Kościelnego „Cecylia” w Gdańsku, członkiem-założycielem i prezesem zawiązanego 28 III 1928 Polskiego Towarzystwa Budowy Kościoła Chrystusa Króla w Gdańsku, działał w Towarzystwie Ludowym "Jedność", Towarzystwie św. Zyty (skupiającym głównie polskie dziewczęta i kobiety zatrudnione jako pomoce domowe u niemieckich rodzin), należał do Zarządu Ligi Katolickiej, powołanej 15 XI 1925 i skupiającej inteligencję polską, od 1934 do 1939 był prezesem Centralnego Komitetu Katolików Polaków Diecezji Gdańskiej.

Od 1 kwietnia do 3 VII 1927 i od 4 lutego do 30 IV 1930 prefekt w Gimnazjum Polskim, w 1936 w polskich szkołach handlowych. Do 1933 działał w Gminie Polskiej, w jej ramach powołał Komisję Kulturalno-Kościelną, członek Zarządu Gminy Polskiej Związku Polaków w Wolnym Mieście Gdańsku. Od 1934 do 1938 organizator corocznych pielgrzymek gdańskiej Polonii do sanktuarium w Świętym Wojciechu. W 1938 zorganizował pielgrzymkę do Rzymu, w tym samym roku i w maju 1939 pielgrzymki do Częstochowy.

Od 31 I 1930, z nominacji biskupa gdańskiego Edwarda O’Rourke, proboszcz tytularny planowanego kościoła Chrystusa Króla, którego budowa (od 1928) i uroczyste poświęcenie (30 X 1932) dokonało się z jego inicjatywy. Inicjator utworzenia polskich parafii personalnych – w styczniu 1935 roku wręczył memoriał w tej sprawie papieżowi Piusowi XI. 7 X 1937 mianowany przez biskupa gdańskiego Carla Spletta proboszczem parafii personalnej Chrystusa Króla; 13 X 1938, w wyniku nacisków gdańskich władz, biskup odwołał ten dekret. Od 1930 etatowy kapelan przy Dyrekcji PKP w Gdańsku, po jej przeniesieniu do Torunia przy Biurze PKP i Polskich Pocztowców w Gdańsku.

Aresztowany 1 IX 1939 wraz ze swoim wikariuszem, ks. Alfonsem Muzalewskim, więziony w Victoriaschule, następnie osadzony w obozie Stutthof, torturowany pod zarzutem ukrywania broni w kościele Chrystusa Króla, rozstrzelany z grupą Polaków w lesie obok obozu. Szczątki odkryto w 1979 w zbiorowej mogile około 1,5 km od obozu, wraz z innymi ekshumowane i złożone w relikwiarzu Pomnika w Sztutowie. Podczas mszy odprawionej 13 VI 1999 przez papieża Jana Pawła II w Warszawie zaliczony do błogosławionych Kościoła, w grupie 108 męczenników II wojny światowej (zob. ks. Józef Paner). MA

Od 1945 patron ulicy w Gdańsku- Śródmieściu. 11 X 1959 na murze kościoła Chrystusa Króla odsłonięto poświęconą mu tablicę, po zaliczeniu do kręgu błogosławionych, w 2001 kolejną. 20 VI 2017 jego imię otrzymał gdański tramwaj typ Alstom Citadis 100 nr 1002. 11 XII 2019 przy kościele Chrystusa Króla odsłonięto jego pomnik. JANSZ



















Bibliografia:
Drzycimski Andrzej, Franciszek Rogaczewski, w: Działacze polscy i przedstawiciele RP w Wolnym Mieście Gdańsku, Gdańsk 1974, s. 222-231.
Janik Bernard, Życiorysy pracowników Gimnazjum Polskiego w Gdańsku, w: Gimnazjum Polskie Macierzy Szkolnej w Gdańsku 1922–1939. Księga pamiątkowa, Gdańsk 1976, s. 185-186.
Kwiecień Maciej, Ks. Franciszek Rogaczewski, w: tegoż, Leksykon kapłanów wyświęconych w latach 1869-1945 pracujących w diecezji gdańskiej, Gdańsk 2014, s. 47.
Mikos Stanisław, Rogaczewski Franciszek, w: Polski Słownik Biograficzny, 31, 1988, s. 384-386.
Mikos Stanisław, Rogaczewski Franciszek, w: Słownik Biograficzny Pomorza Nadwiślańskiego, t. 4, Gdańsk 1997, s. 73-74.
Sroczyńska-Wyczańska Krystyna, Nauczyciele Gimnazjum, w: Gimnazjum Polskie Macierzy Szkolnej w Gdańsku 1922–1939. Księga pamiątkowa, Gdańsk 1989, s. 314.

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania