HIRSCH SIMON JOSEPH THEODOR, pedagog, historyk, archiwista
Linia 3: | Linia 3: | ||
[[File: Hirsch Simon Joseph Theodor.JPG|thumb|Simon Joseph Theodor Hirsch]] | [[File: Hirsch Simon Joseph Theodor.JPG|thumb|Simon Joseph Theodor Hirsch]] | ||
− | '''SIMON JOSEPH THEODOR HIRSCH''' (17 XII 1806 Stare Szkoty – 17 II 1881 Greifswald), pedagog, historyk. Syn nieznanego z imienia kuśnierza ze [[STARE SZKOTY| Starych Szkotów]], kuzyn [[HIRSCH AUGUST SIMSON, lekarz, profesor, historyk medycyny | Augusta (Arona) Simsona Hirscha]]. W latach 1818–1822 uczył się w szkole przy [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARBARY | kościele św. Barbary]], następnie w [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskim]], w którym naukę sfinansował mu [[BLECH ABRAHAM FRIEDRICH, pastor | Abraham Friedrich Blech]] i w którym w 1827 uzyskał maturę. Za sprawą Blecha przyjął też chrzest w obrządku luterańskim. Dzięki stypendium [[TOWARZYSTWO POKOJU | Towarzystwa Pokoju]] studiował teologię i historię na uniwersytecie w Berlinie; od 21 I 1831 doktor filozofii.<br/><br/> | + | '''SIMON JOSEPH THEODOR HIRSCH''' (17 XII 1806 Stare Szkoty – 17 II 1881 Greifswald), pedagog, historyk. Syn nieznanego z imienia kuśnierza ze [[STARE SZKOTY| Starych Szkotów]], kuzyn [[HIRSCH AUGUST SIMSON, lekarz, profesor, historyk medycyny | Augusta (Arona) Simsona Hirscha]]. W latach 1818–1822 uczył się w szkole przy [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARBARY | kościele św. Barbary]], następnie w [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskim]], w którym naukę sfinansował mu [[BLECH ABRAHAM FRIEDRICH, pastor | Abraham Friedrich Blech]] i w którym w 1827 uzyskał maturę. Za sprawą Blecha przyjął też chrzest w obrządku luterańskim. Dzięki stypendium [[TOWARZYSTWO POKOJU | Towarzystwa Pokoju]] studiował teologię, geografię i historię na uniwersytecie w Berlinie; od 21 I 1831 doktor filozofii na podstawie dysertacji ''De procuratoribus Bavariae per Carolingicorum regum tempora''.<br/><br/> |
− | W latach 1831–1833 nauczyciel stażysta w | + | W latach 1831–1833 nauczyciel stażysta w Friedrich-Wilhelm-Gimnazjum w Berlinie. Od 29 VIII 1833 nauczyciel, a od 1836 profesor historii w Gimnazjum Miejskim. Mieszkał w 1839 przy Langgarten 21 (ul. Długie Ogrody). Od 1 III 1850 do wyjazdu z Gdańska w 1865 pełnił jednocześnie obowiązki archiwisty, opiekującego się dawnym archiwum miejskim w Ratuszu Głównego Miasta ([[ARCHIWA | archiwa]]).<br/><br/> |
− | Jeden z najwybitniejszych gdańskich historyków XIX wieku. Opierając się na badaniach archiwalnych, wydał źródła do historii miasta, był współwydawcą (między innymi ze swoim uczniem z Gimnazjum Miejskiego, Ernstem Gottfriedem Strehlke (zob. [[STREHLKE FRIEDRICH SAMUEL, pedagog | Friedrich Samuel Strehlke]]) pięciu tomów ''Scriptores rerum Prussicarum'' i autorem monografii gimnazjów gdańskich od XVI wieku do 1858, pracy ''Handels- | + | Jeden z najwybitniejszych gdańskich historyków XIX wieku. Opierając się na badaniach archiwalnych, wydał źródła do historii miasta, był współwydawcą (między innymi ze swoim uczniem z Gimnazjum Miejskiego, Ernstem Gottfriedem Strehlke (zob. [[STREHLKE FRIEDRICH SAMUEL, pedagog | Friedrich Samuel Strehlke]]) pięciu tomów ''Scriptores rerum Prussicarum'' i autorem monografii gimnazjów gdańskich od XVI wieku do 1858, pracy ''Handels- und Gewerbegeschichte unter der Herrschaft des deutschen Ordens'' (''Dzieje handlu i przemysłu pod panowaniem zakonu krzyżackiego'', 1858) o handlu gdańskim za czasów krzyżackich, nagrodzonej przez Fürstlich Jablonowski'sche Gesellschaft zu Leipig (Towarzystwo Książąt Jabłonowskich w Lipsku), oraz monografii gdańskich kościołów. Od 1835 członek [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]], należał do [[STOWARZYSZENIE NA RZECZ ZACHOWANIA STARODAWNYCH BUDOWLI I ZABYTKÓW SZTUKI GDAŃSKA | Stowarzyszenia na Rzecz Zachowania Starodawnych Budowli i Zabytków Sztuki Gdańska]]. W 1865 został profesorem historii i dyrektorem biblioteki uniwersytetu w Greifswaldzie, gdzie pracował do śmierci. Zmarł na udar mózgu. <br/><br/> |
Od około 1833 był żonaty z Marią Charlottą Behrend (ur. 1 II 1808 Berlin), którą poślubił w Berlinie. Z potomstwa w dzieciństwie zmarł syn Friedrich Joseph Theodor Nathanael (ur. 2 IX 1844 Gdańsk – 6 VI 1852 Gdańsk). Los córki Johanny Marii Julianny (ur. 30 V 1836 Gdańsk) po wyjeździe ojca z Gdańska nie jest znany. Syn Ferdinand (22 IV 1843 Gdańsk – 31 III 1915 Berlin) w 1861 ukończył Gimnazjum Miejskie, w 1864 studiował historię na uniwersytecie w Berlinie. Był doktorem filozofii i wieloletnim pedagogiem Królewskiego Gimnazjum Realnego w Berlinie, autorem prac naukowych z historii Prus w XVII i XVIII wieku oraz z czasów cesarstwa rzymskiego w okresie wczesnego średniowiecza. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Od około 1833 był żonaty z Marią Charlottą Behrend (ur. 1 II 1808 Berlin), którą poślubił w Berlinie. Z potomstwa w dzieciństwie zmarł syn Friedrich Joseph Theodor Nathanael (ur. 2 IX 1844 Gdańsk – 6 VI 1852 Gdańsk). Los córki Johanny Marii Julianny (ur. 30 V 1836 Gdańsk) po wyjeździe ojca z Gdańska nie jest znany. Syn Ferdinand (22 IV 1843 Gdańsk – 31 III 1915 Berlin) w 1861 ukończył Gimnazjum Miejskie, w 1864 studiował historię na uniwersytecie w Berlinie. Był doktorem filozofii i wieloletnim pedagogiem Królewskiego Gimnazjum Realnego w Berlinie, autorem prac naukowych z historii Prus w XVII i XVIII wieku oraz z czasów cesarstwa rzymskiego w okresie wczesnego średniowiecza. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 08:12, 15 kwi 2023
SIMON JOSEPH THEODOR HIRSCH (17 XII 1806 Stare Szkoty – 17 II 1881 Greifswald), pedagog, historyk. Syn nieznanego z imienia kuśnierza ze Starych Szkotów, kuzyn Augusta (Arona) Simsona Hirscha. W latach 1818–1822 uczył się w szkole przy kościele św. Barbary, następnie w Gimnazjum Miejskim, w którym naukę sfinansował mu Abraham Friedrich Blech i w którym w 1827 uzyskał maturę. Za sprawą Blecha przyjął też chrzest w obrządku luterańskim. Dzięki stypendium Towarzystwa Pokoju studiował teologię, geografię i historię na uniwersytecie w Berlinie; od 21 I 1831 doktor filozofii na podstawie dysertacji De procuratoribus Bavariae per Carolingicorum regum tempora.
W latach 1831–1833 nauczyciel stażysta w Friedrich-Wilhelm-Gimnazjum w Berlinie. Od 29 VIII 1833 nauczyciel, a od 1836 profesor historii w Gimnazjum Miejskim. Mieszkał w 1839 przy Langgarten 21 (ul. Długie Ogrody). Od 1 III 1850 do wyjazdu z Gdańska w 1865 pełnił jednocześnie obowiązki archiwisty, opiekującego się dawnym archiwum miejskim w Ratuszu Głównego Miasta ( archiwa).
Jeden z najwybitniejszych gdańskich historyków XIX wieku. Opierając się na badaniach archiwalnych, wydał źródła do historii miasta, był współwydawcą (między innymi ze swoim uczniem z Gimnazjum Miejskiego, Ernstem Gottfriedem Strehlke (zob. Friedrich Samuel Strehlke) pięciu tomów Scriptores rerum Prussicarum i autorem monografii gimnazjów gdańskich od XVI wieku do 1858, pracy Handels- und Gewerbegeschichte unter der Herrschaft des deutschen Ordens (Dzieje handlu i przemysłu pod panowaniem zakonu krzyżackiego, 1858) o handlu gdańskim za czasów krzyżackich, nagrodzonej przez Fürstlich Jablonowski'sche Gesellschaft zu Leipig (Towarzystwo Książąt Jabłonowskich w Lipsku), oraz monografii gdańskich kościołów. Od 1835 członek Towarzystwa Przyjaciół Sztuki, należał do Stowarzyszenia na Rzecz Zachowania Starodawnych Budowli i Zabytków Sztuki Gdańska. W 1865 został profesorem historii i dyrektorem biblioteki uniwersytetu w Greifswaldzie, gdzie pracował do śmierci. Zmarł na udar mózgu.
Od około 1833 był żonaty z Marią Charlottą Behrend (ur. 1 II 1808 Berlin), którą poślubił w Berlinie. Z potomstwa w dzieciństwie zmarł syn Friedrich Joseph Theodor Nathanael (ur. 2 IX 1844 Gdańsk – 6 VI 1852 Gdańsk). Los córki Johanny Marii Julianny (ur. 30 V 1836 Gdańsk) po wyjeździe ojca z Gdańska nie jest znany. Syn Ferdinand (22 IV 1843 Gdańsk – 31 III 1915 Berlin) w 1861 ukończył Gimnazjum Miejskie, w 1864 studiował historię na uniwersytecie w Berlinie. Był doktorem filozofii i wieloletnim pedagogiem Królewskiego Gimnazjum Realnego w Berlinie, autorem prac naukowych z historii Prus w XVII i XVIII wieku oraz z czasów cesarstwa rzymskiego w okresie wczesnego średniowiecza.