GLIBITZ AUGUSTIN, burmistrz Młodego Miasta
(Utworzył nową stronę „{{web}} Category: Hasła w przygotowaniu {{author: PS}}”) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | [[ | + | '''AUGUSTIN GLIBITZ''' (zm. po 1462?), [[BURMISTRZOWIE MIAST GDAŃSKICH | burmistrz]] [[MŁODE MIASTO (Jungstadt) | Młodego Miasta Gdańska]]. Prawdopodobnie wywodził się z tczewskiej rodziny patrycjuszowskiej, przybyłej do państwa krzyżackiego z Górnego Śląska. Jego ojcem mógł być Nicolaus Glybitz, w latach 1400–1411 dzierżawca rybołóstwa na Wiśle koło Tczewa. <br/><br/> |
| − | {{author: PS}} | + | W 1433 roku otrzymał [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo]] Młodego Miasta Gdańska. Miał także kontakty z [[GŁÓWNE MIASTO | Głównym Miastem Gdańskiem]], w 1435 roku występował przed tamtejszą [[ŁAWA MIEJSKA | Ławą]] jako opiekun Barbary, wdowy po gdańskim kupcu Hansie Dargardem; być może był z nią spokrewniony. W 1439 był [[RADA MIEJSKA | rajcą]] Młodego Miasta. Zasiadając w Radzie (choć nie wiadomo, w jakim okresie), wraz z późniejszym burmistrzem [[EWERD HEINRICH | Heinrichem Ewerdem]] pełnił funkcję witryka (opiekuna majątku) [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARTŁOMIEJA I OPIEKI NAJŚWIĘTSZEJ BOGURODZICY | kościoła św. Bartłomieja]] (fary Młodego Miasta). Burmistrzem Młodego Miasta został między 1441 a 1443 rokiem i godność tę sprawował do końca istnienia Młodego Miasta: jako pierwszy burmistrz w latach 1443, 1446, 1449, 1451, 1452 i 1454, jako drugi zaś – w 1445, 1448 i 1453 roku. <br/><br/> |
| + | Wielokrotnie reprezentował Młode Miasto w kontaktach z zakonem krzyżackim i władzami Głównego Miasta Gdańska. W 1453 roku, być może ze względu na jego związki rodzinne, występował jako świadek ustaleń między władzami Tczewa a Głównym Miastem, dotyczących wystosowania listu do cesarza rzymskiego Fryderyka III w sprawie sporu Tczewa z Peterem Spantekauwem. <br/><br/> | ||
| + | Nie wiemy, jak kontakty z Głównym Miastem wpłynęły na jego wybory polityczne po wybuchu [[WOJNA TRZYNASTOLETNIA | wojny trzynastoletniej]]. W latach 1454–1455 znamy zamieszkałego w Głównym Mieście Glibitza, płacącego specjalny podatek na wojnę. Z chwilą gdy Młode Miasto zostało ostatecznie zniszczone (początek 1455), nie został wybrany – w przeciwieństwie do drugiego z burmistrzów Młodego Miasta, [[STOLTZEFUSS NICOLAUS | Nicolausa Stoltzefussa vel Heylanda]] – do Ławy Głównego Miasta. W 1458 zapisał [[SZPITAL ŚW. DUCHA | szpitalowi św. Ducha]] należny mu i jego żonie Elizabeth czynsz z parcel przy Langgasse (ul. Długa), Heilige-Geist-Gasse (ul. św. Ducha) i Brotbänkengasse (ul. Chlebnicka) na Głównym Mieście. {{author: PS}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 14:20, 13 lip 2016
AUGUSTIN GLIBITZ (zm. po 1462?), burmistrz Młodego Miasta Gdańska. Prawdopodobnie wywodził się z tczewskiej rodziny patrycjuszowskiej, przybyłej do państwa krzyżackiego z Górnego Śląska. Jego ojcem mógł być Nicolaus Glybitz, w latach 1400–1411 dzierżawca rybołóstwa na Wiśle koło Tczewa.
W 1433 roku otrzymał obywatelstwo Młodego Miasta Gdańska. Miał także kontakty z Głównym Miastem Gdańskiem, w 1435 roku występował przed tamtejszą Ławą jako opiekun Barbary, wdowy po gdańskim kupcu Hansie Dargardem; być może był z nią spokrewniony. W 1439 był rajcą Młodego Miasta. Zasiadając w Radzie (choć nie wiadomo, w jakim okresie), wraz z późniejszym burmistrzem Heinrichem Ewerdem pełnił funkcję witryka (opiekuna majątku) kościoła św. Bartłomieja (fary Młodego Miasta). Burmistrzem Młodego Miasta został między 1441 a 1443 rokiem i godność tę sprawował do końca istnienia Młodego Miasta: jako pierwszy burmistrz w latach 1443, 1446, 1449, 1451, 1452 i 1454, jako drugi zaś – w 1445, 1448 i 1453 roku.
Wielokrotnie reprezentował Młode Miasto w kontaktach z zakonem krzyżackim i władzami Głównego Miasta Gdańska. W 1453 roku, być może ze względu na jego związki rodzinne, występował jako świadek ustaleń między władzami Tczewa a Głównym Miastem, dotyczących wystosowania listu do cesarza rzymskiego Fryderyka III w sprawie sporu Tczewa z Peterem Spantekauwem.
Nie wiemy, jak kontakty z Głównym Miastem wpłynęły na jego wybory polityczne po wybuchu wojny trzynastoletniej. W latach 1454–1455 znamy zamieszkałego w Głównym Mieście Glibitza, płacącego specjalny podatek na wojnę. Z chwilą gdy Młode Miasto zostało ostatecznie zniszczone (początek 1455), nie został wybrany – w przeciwieństwie do drugiego z burmistrzów Młodego Miasta, Nicolausa Stoltzefussa vel Heylanda – do Ławy Głównego Miasta. W 1458 zapisał szpitalowi św. Ducha należny mu i jego żonie Elizabeth czynsz z parcel przy Langgasse (ul. Długa), Heilige-Geist-Gasse (ul. św. Ducha) i Brotbänkengasse (ul. Chlebnicka) na Głównym Mieście.
