KOSYCARZ MACIEJ, fotoreporter
| < Poprzednie | Następne > |
MACIEJ KOSYCARZ (20 IV 1964 Gdańsk – 26 III 2020), fotoreporter. Syn Zbigniewa Kosycarza i Ludmiły (1932-1981), dziennikarki. W 1979 ukończył Szkołę Podstawową nr 50 w Gdańsku, w 1983 I Liceum Ogólnokształcące, w 1992 Wydział Nauk Społecznych Uniwersytetu Gdańskiego. W latach 1991–1992 pracował w prasie gdańskiej, w „Naszych Tygodnikach” i „Tygodniku Wieczór”, w latach 1993–1996 w „Głosie Wybrzeża”, od 2012 do 2019 był komentatorem bieżących wydarzeń w Radiu Gdańsk.
W okresie szkolnym (1987–1982), wraz z m.in. kolegą z klasy, Krzysztofem Skibą, założył kabaret „Tapeta”, który zdobył m.in. nagrodę publiczności na Inowrocławskich Spotkaniach Artystycznych (1980), zorganizował też przegląd kabaretów młodzieżowych Błazenada’81 (rozpoczęty 12 XII 1981). W latach 1980–1983 współtworzył – w składzie poszerzonym m.in. o późniejszego dziennikarza Marka Wałuszko – niezależne pismo satyryczne „Gilotyna”.
Pierwsze jego zdjęcie ( Stanisława Michalskiego po meczu Aktorzy-Dziennikarze) opublikował „Głos Wybrzeża” w 1970, gdy miał 6 lat. Jako nastolatek fotografował strajki w 1980 i wydarzenia stanu wojennego. Podczas studiów był między innymi korespondentem „Ilustrowanego Kuriera Polskiego”. W 1996 założył agencję fotograficzną Kosycarz Foto Press (KFP). Zarchiwizował i zdigitalizował dziesiątki tysięcy zdjęć swojego ojca. Z archiwum agencji i codziennie aktualizowanego serwisu (liczącego 210 000 zdjęć) korzysta kilkadziesiąt czasopism z Polski i zagraniczne agencje prasowe. Prowadził też w niej działalność wydawniczą, od 2006 wydawał głośną serię albumów z cyklu Fot. Kosycarz. Niezwykłe zwykłe zdjęcia, zawierających fotografie Gdańska i regionu wykonane przez ojca i syna od 1945 do czasów współczesnych.
Wraz z Nadbałtyckim Centrum Kultury od 1997 organizował Pomorski Konkurs Fotografii Prasowej Gdańsk Press Photo im. Zbigniewa Kosycarza (jeden na najstarszych konkursów fotografii prasowej w Polsce). Organizator wystaw tematycznych, na których prezentował fotografie własne i ojca. Największy sukces odniosła wystawa Zwykłe Miasto Gdańsk w obiektywie ojca i syna, zorganizowana z Ministerstwem Spraw Zagranicznych, a której premiera odbyła się w 2001 w Budapeszcie i pokazywana była następnie w Mostarze, Belgradzie, Gdańsku, Kalmarze, Holbaek i Kaliningradzie. Z malarką Magdaleną Benedą założył i prowadził przy ul. Ogarnej „Galerię Sztuk Różnych Kosycarz & Beneda”. Członek Rotary Club Gdańsk–Sopot–Gdynia.
W 2009 Rada Miasta Gdańska przyznała mu i pośmiertnie jego ojcu Zbigniewowi Medal Księcia Mściwoja II. Wybrany Gdańszczaninem Roku 2009, w 2011 z rąk marszałka województwa pomorskiego otrzymał Gryfa – Pomorską Nagrodę Artystyczną, w 2014 z rąk wojewody pomorskiego nagrodę Sint Sua Praemia Laudi. Laureat Nagrody „Orła Pomorskiego” 2014 w plebiscycie organizowanym przez redakcję Magazynu Pomorskiego W 2015 otrzymał Nagrodę Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury za niezwykłe zdjęcia zwykłych ludzi i codziennych zdarzeń oraz z okazji jubileuszu 25-lecia pracy twórczej. W grudniu 2019 otrzymał nagrodę specjalną „Gazety Wyborczej Trójmiasto” przyznanej z okazji 30-lecia przemian gospodarczych w Polsce dla firm, które przyczyniły się najbardziej do rozkwitu i postępów województwa pomorskiego.
Żonaty z Hanną (ur. 15 III 1965), z wykształcenia prawnikiem, ojciec Kingi (ur. 11 II 1994) i Konrada (ur. 5 VI 1999). Zmarł wskutek powikłań po planowym zabiegu operacyjnym. Pochowany w grobie rodzinnym na Cmentarzu Komunalnym w Oliwie.
27 III 2020 na carillonie Ratusza Głównego Miasta gdańska carillonistka Monika Kaźmierczak zagrała koncert pasyjno-wiosenny, poświęcony jego pamięci. 20 IX 2020 na Winnej Górze (Siedlce), 60 m n.p.m., w ramach projektu „Spojrzenie na Gdańsk”, realizowanego przez Gdański Zarząd Dróg i Zieleni, odsłonięto nowy (w kolejności 16) punkt widokowy, któremu nadano jego imię. Od 11 XII 2020 Zbigniew i Maciej Kosycarze są patronami tramwaju Pesa Jazz Duo 128NG nr 1067. 25 III 2021 jego imię otrzymał skwer położony między ul. Podwale Staromiejskie, ul. U Furty i Targiem Rybnym (z pomnikiem „Tym, co za Polskość Gdańska”).
