SZYCHLIŃSKI JERZY, profesor Uniwersytetu Gdańskiego
| < Poprzednie | Następne > |
JERZY STANISŁAW SZYCHLIŃSKI (27 IX 1924 Poznań – 15 XII 2000 Gdańsk), chemik, profesor Uniwersytetu Gdańskiego (UG). Edukację powszechną rozpoczął w Poznaniu, kontynuował w Grudziądzu. W latach 1936–1939 uczęszczał do I Państwowego Gimnazjum i Liceum im. Króla Bolesława Chrobrego w Grudziądzu. W okresie II wojny światowej mieszkał z rodziną w Czarnym Borze pod Wilnem, po powojennej repatriacji w Tczewie. W 1945 zdał maturę w Państwowym Liceum Ogólnokształcącym w Gdyni.
W latach 1945–1951 studiował na Wydziale Chemicznym Politechniki Gdańskiej (PG), od 1949 inżynier chemik, od 1951 magister nauk chemicznych. Od 1948 do 1951 zatrudniony był na PG i równolegle od 1949 do 1952 w gdańskiej Akademii Lekarskiej (od 1950 Akademii Medycznej). Od 1952 doktor nauk technicznych na Wydziale Chemicznym PG. W latach 1952–1962 pracował w gdańskiej Wyższej Szkole Pedagogicznej, początkowo kierownik Zakładu Chemii, w 1952–1956 Katedry Chemii Ogólnej i Nieorganicznej, od 1956 do 1962 Katedry Chemii Fizycznej. Od 1962 docent (doktor habilitowany, przewód na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu). W okresie 1962–1965 pracował w Wyższej Szkole Marynarki Wojennej w Gdyni, od 1965 do 1970 ponownie w gdańskiej WSP jako kierownik Katedry Chemii Fizycznej. Od 1970 pracownik UG, w latach 1970–1994 kierował Zakładem Chemii Fizycznej na UG. Od 1972 profesor nadzwyczajny (tytularny), w latach 1972–1975 kierownik Studiów Doktoranckich Chemii. Od 1988 profesor zwyczajny, od 1997 na emeryturze.
Organizator edukacji oraz prekursor badań w zakresie chemii fizycznej i nieorganicznej w gdańskiej WSP. Prowadził badania w obszarze fotochemii, elektrochemii i termochemii. Był między innymi autorem czterech skryptów. Członek Polskiego Towarzystwa Chemicznego, w latach 1961–1962, 1967–1968, 1976–1979 i 1985–1987 był przewodniczącym oddziału gdańskiego, w 1989–1991 członkiem Prezydium Zarządu Głównego. Odznaczony Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, odznaką „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej” (1990).
W latach 1954–1958 był członkiem Dzielnicowej Rady Narodowej Gdańsk-Wrzeszcz. Pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Sopocie.
