MACUR KAZIMIERZ, architekt
| < Poprzednie | Następne > |
KAZIMIERZ MACUR (17 II 1915 Łuczaj, Wileńszczyzna – 30 I 2001 Gdańsk), inżynier architekt. W latach 1933–1937 pobierał nauki w Państwowej Szkole Technicznej w Wilnie. Po ukończeniu kursu podchorążych rezerwy przy 77. Pułku Piechoty w Lidzie (1937–1938) w okresie 1938–1939 studiował na Wydziale Sztuk Pięknych uniwersytetu w Wilnie; wykonywał zlecone przez ówczesnego wileńskiego konserwatora zabytków Jana Borowskiego pierwsze prace inwentaryzacyjne przy obiektach zabytkowych (w tym przy ruinach zamku w Trokach). Uczestnik kampanii wrześniowej (1–17 IX 1939), w latach 1940–1944 pracował w przedsiębiorstwach wileńskich (między innymi w Biurze Projektów Przemysłowych, Urzędzie Ochrony Zabytków Kultury), współpracował ze Związkiem Walki Zbrojnej.
Po wojnie, od 1945 do 1946, technik budowlany w Inspektoracie Oświaty Rolniczej we Włocławku. W Gdańsku od 1946, na nalegania Jana Borowskiego. W latach 1948–1952 studiował w gdańskiej wieczorowej Szkole Inżynierskiej, 1947–1951 pracował w Pracowni Konserwatorskiej przy Konserwatorze Wojewódzkim, 1951–1979 w Przedsiębiorstwie Państwowym Pracownie Konserwacji Zabytków, wieloletni kierownik zespołu w pracowni projektowej. W 1968 ukończył kurs konserwatorski w Katedrze Zabytkoznawstwa i Konserwatorstwa Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu.
W 1984 otrzymał nagrodę Prezydenta Miasta Gdańska ( nagrody miasta Gdańska), w 1995 został laureatem Nagrody Artystycznej Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki za rok 1994 w dziedzinie konserwacji zabytków. Do jego najważniejszych zrealizowanych gdańskich projektów należały: rekonstrukcja hełmu na wieży Ratusza Głównego Miasta wraz z figurą króla Zygmunta Augusta; zabytkowych wnętrz ratusza oraz odbudowa baszt: Jacek, Łabędź, Na Zamurzu, Słomianej, Domu Towarzystwa Przyrodniczego na siedzibę Muzeum Archeologicznego, Zielonej Bramy, kamieniczek przy ul. Dzianej 8–11, kościoła św. Katarzyny, św. Bartłomieja, św. Barbary, sklepień w kościele św. Piotra i Pawła, architektoniczna rekonstrukcja pieca z Dworu Artusa. Na zlecenie ks. Henryka Jankowskiego opracował w 1971 projekt odbudowy i rekonstrukcji kościoła św. Brygidy (wraz z hełmem na wieży). Inne prace dotyczyły odbudowy zabytków na Pomorzu, w tym zamków w Malborku i Bytowie, na Warmii i Mazurach.
Był żonaty z Heleną z domu Prusakowską (1919–1984), nauczycielką. Miał syna Andrzeja Stanisława oraz córki Krystynę, Annę i Elżbietę. Jego pamięci, jako zasłużonego dla odbudowy zabytków Gdańska po zniszczeniach II wojny światowej, poświęcona była wystawa zorganizowana w 2004 w Domu Uphagena przez Muzeum Historyczne Miasta Gdańska.
