Zamczysko jako teren wykorzystywany do bielenia i farbowania sukna, u dołu, przy statkach,
Baszta Łabędź, według tzw. planu sztokholmskiego z około 1600
Rybackie Pobrzeże i zabudowa Zamczyska nad Motławą (z prawej), 1893, fot. Wilhelm Dreesen
Rybackie Pobrzeże i zabudowa Zamczyska nad Motławą (z prawej), lata 20. XX wieku
Ulica Grodzka na Zamczysku, przed 1945, zniszczone podczas wojny domy nr 10 i 11
Ulica Grodzka, pierzeja północna, około 1950
Wykopaliska prowadzone na Zamczysku, 1948–1954
ZAMCZYSKO (castrum, Altes Schloss), obszar między obecną ul. Tartaczną, pl. Obrońców Poczty, Kanałem Raduni (ul. Karpią) i Motławą (ul. Wartką). Pierwotnie zajmowany przez gród polskich namiestników, następnie książąt ( Sobiesławice), od 1308 roku siedziba komturstwa gdańskiego, od przełomu lat 30/40 XIV wieku do 1454 roku zamek krzyżacki. Po zniszczeniu zamku do 1648 obowiązywał zakaz zabudowy, teren wykorzystywano do bielenia i farbowania sukna. W roku 1630 na północnym skraju powstał Dom Poprawy. W 1648 Georg Strakowski opracował plan zagospodarowania terenu, wytyczając na powierzchni ponad 4 ha ulice: Grodzką, Czopową, Dylinki i Sukienniczą równoległe do brzegu Motławy i prostopadłą do nich Rycerską. Na wydzielonych około 140 parcelach wzniesiono budynki, w większości zniszczone w 1945. Od XIX wieku Zamczysko zalicza się do Starego Miasta Gdańska (uprzednio do Głównego Miasta Gdańska). W 1844 roku na miejscu Domu Poprawy zbudowano Szpital Garnizonowy, w 1923 jego część zachodnią przekazano Polsce, która przeznaczyła ją na siedzibę Poczty Polskiej. Część wschodnią przejął Senat II Wolnego Miasta Gdańska. Główną ulicą Zamczyska jest obecnie Grodzka, przy której zachowała się część zabudowy (dawny zajazd na rogu ul. Sukienniczej, spichlerz Pod Jeleniem, kamieniczki). Przy ul. Rycerskiej przetrwał zespół dawnego browaru z domem browarnika (XVII wiek), przy ul. Czopowej tzw. Nowa Słodownia (1762). Na rogu ulic Grodzkiej i Rycerskiej odbudowano tzw. Dom pod Salzburczykiem, obecną siedzibę Gdańskiego Towarzystwa Naukowego. Przedłużenie ul. Grodzkiej na wschód nosi nazwę ul. Wapiennickiej (1792 Kalkort) – od szkut z wapnem, które rozładowywano na nabrzeżu. Na rogu ul. Karpiej stał budynek założonej w roku 1817 Szkoły Nawigacyjnej, z obserwatorium astronomicznym, zniszczony w 1945. Końcowy odcinek Kanału Raduni przeprowadził w 1630 Adam Wiebe. Most Wapienniczy z XIX wieku prowadzi na Brabank (1435, nazwa od stoczniowej pochylni), obecnie ul. Stara Stocznia, dawne miejsce remontu statków. Nad kanałem, przy ul. Karpiej, do 1945 roku stały domki emerytowanych szyprów. Po drugiej stronie, na tzw. Wiadrowni, istniał dwór wiadrowników. AJ
Ulice Zamczyska
| Ulica
|
Nazwy historyczne
|
Informacje o nazwie współczesnej
|
Uwagi
|
| Czopowa
|
1648 Steinstrasse (Kamienna) 1687 Zappengasse, na pamiątkę Zachariasa Zappio, do którego należała część terenu
|
obecna nazwa od 1945(Zapp = Zapf = czop)
|
|
| Drewniana
|
1648 Gässlein nach der Radaune (Uliczka Ku Raduni)
|
obecna nazwa od 1945
|
ulica obecnie nie istnieje (między ul. Rycerską i Karpią)
|
| po 1687 Steinstrasse (Kamienna)
|
| później Große Bohlengasse (Wielka Dylowa), przez nieporozumienie zniekształcona (1798) na Große Bohnengasse (Wielką Fasolową)następnie zaś (1805–1945) na Krausebohnengasse (Kędzierzawej Fasolki)
|
| Dylinki
|
1648 Knüppelgasse (Okrąglaki)
|
obecna nazwa od 1945
|
|
| później (potwierdzenie w źródłach: 1903) do 1945 Kleine Knüppelgasse (Małe Okrąglaki)
|
| Grodzka
|
1648 Neue Gasse (Nowa)
|
obecna nazwa od 1945
|
|
| lub (do 1945) Burgstrasse (Grodzka)
|
| Karpia
|
po 1632 An der Radaune (Nad Radunią)
|
obecna nazwa od 1945
|
|
| 1840–1945 Karpfenseigen (Rybaki (Cadzki) Karpiowe)
|
| Na Dylach
|
przed 1817–1945 Knüppelgasse (Okrąglaki)
|
obecna nazwa od 1945
|
1648 zaliczana do Sukienniczej
|
| plac Obrońców Poczty Polskiej
|
od XVII wieku Zuchthausplatz (pl. Więzienny), od założonego w 1629 więzienia (Zuchthaus, Dom Poprawy)
|
obecna nazwa od 1945
|
|
| 1894–1945 Heveliusplatz (pl. Heweliusza)
|
| Rycerska
|
od 1648 Ritterstrasse
|
obecna nazwa od 1945
|
|
| do 1945 Rittergasse
|
| Sukiennicza
|
1648 Rahmstrasse (Ramowa)
|
obecna nazwa od 1945
|
|
| do 1945 Am Rähm (Na Ramie), od ram, na których sukiennicy rozpinali sukno do bielenia
|
| Wapiennicka
|
od 1792 Kalkort (Wapienna), od nabrzeża, przy którym stawały szkuty z wapnem
|
obecna nazwa od 1945
|
|
| Wartka
|
po 1650–1945 Am Brausenden Wasser (Przy Szumiącej Wodzie), od wartkiego ujścia odgałęzienia Kanału Raduni
|
obecna nazwa od 1945
|
|
| AJ
|
