FREDER HEINRICH, burmistrz Gdańska
| < Poprzednie | Następne > |
HEINRICH FREDER (13 XII 1604 Gdańsk – 19 VIII 1654 Gdańsk), burmistrz Gdańska. Wywodził się z rodziny rajców koszalińskich, przybyłych do Gdańska około 1530. Był synem Hermanna Fredera i Dorothei, córki Johanna Sacka, ławnika (od 1570) Starego Miasta. W latach młodzieńczych został wysłany do Krakowa w celu nauki języka polskiego. Od marca 1617 uczył się w Gimnazjum Akademickim, następnie studiował na uniwersytetach w Królewcu (1618), Lipsku (1621), Tybindze (1624).
Po powrocie ze studiów w latach 1628–1630 był sekretarzem Rady Miejskiej, w 1631–1634 syndykiem miejskim. Zapewne na zlecenie Rady Miejskiej napisał w 1634 krótką rozprawkę Etliche vornehme Beschwerungs-Puncten, worin sich vornehmlich die Städte in Preußen über die Ritterschafft zu beschweren haben, będącą analizą politycznych i prawnych relacji pomiędzy szlachtą i mieszczaństwem w Prusach Królewskich. Także jako syndyk, wraz z burmistrzem Constantinem Ferberem i rajcą Johannem Ernestem Schröerem wysłany został 21 XI 1635 na sejm warszawski, w celu odwiedzenia króla polskiego Władysława IV od planów czerpania przez monarchę dodatkowych dochodów z cła morskiego w Gdańsku. Wygłosił tam wówczas mowę po łacinie, w której wyłożył oficjalne stanowisko gdańskiej Rady Miejskiej w tej sprawie.
Od 1635 był ławnikiem Głównego Miasta, od 1645 rajcą; w 1646 także sędzią. Od 1647 był burmistrzem. Urząd pierwszego burmistrza sprawował w 1648 i 1652, drugiego w 1647 i 1651, trzeciego w 1650 i 1654, czwartego w 1649 i 1653. W 1650 i 1654 był burgrabią królewskim w Gdańsku.
Aktywnie uprawiał działalność handlową inwestując kapitały w handel morski. Interesował się i zajmował sprawami monetarnymi, wypowiadając się przeciwko tzw. redukcji, czyli zmniejszaniu zawartości kruszców szlachetnych w pieniądzu, zwłaszcza w kontekście utrudnień w rozliczaniu obrotów handlowych. Sprawował mecenat nad sztuką luterańską w Gdańsku, między innymi współfinansując (razem z burmistrzami Nicolausem Pahlem, Constantinem Ferberem, oraz Adrianem von der Lindem) zamówienia na obrazy przeznaczone dla kościoła św. Trójcy, złożone w 1648 w gdańskim cechu malarzy. Wspierał szpitale i bibliotekę Gimnazjum Akademickiego, zapisując na ich rzecz legaty w swoim sporządzonym już w 1641 testamencie. Fundował także stypendia dla zdolnej gdańskiej młodzieży wysyłanej na zagraniczne studia w celu zdobycia wykształcenia przydatnego później w działalności publicznej dla dobra miasta.
Około połowy XVII wieku wszedł w posiadanie kamienicy przy Langgase 29 (ul. Długa). Był też właścicielem majątku Kronenhof na obecnej Wyspie Sobieszewskiej.
6 I 1629 ożenił się z wywodzącą się z kręgów kupieckich Barbarą z domu Thurau, 6 II 1640 poślubił Reginę, córkę Martina Wiedera. Z tą ostatnia miał syna Constantina, późniejszego burmistrza. Pochowany został 16 IX 1654 w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny.
