POLAK TADEUSZ CZESŁAW, historyk sztuki, konserwator, patron placu
| < Poprzednie | Następne > |
TADEUSZ CZESŁAW POLAK (1 XII 1927 Łopuszno koło Nowogródka – 25 XI 2001 Warszawa), historyk sztuki, konserwator, architekt, urbanista. W okresie II wojny światowej żołnierz Armii Krajowej (uczestnik walk o Grodno, ranny w powstaniu warszawskim, w Górach Świętokrzyskich w oddziałach Szarego, Jędrusia, Zawiszy). W Gdańsku od roku 1945, zdał maturę w III Liceum Ogólnokształcącym w 1946, w Gdańskich Technicznych Zakładach Naukowych ( Centrum Kształcenia Ustawicznego) zdobył tytuł technika budownictwa, od roku 1949 studiował na Wydziale Budownictwa Lądowego Politechniki Gdańskiej. Od 1952 pracował w gdańskim oddziale Przedsiębiorstwa Państwowe Pracownie Konserwacji Zabytków. Zaangażowany w ruch harcerski (m.in. był członkiem Komendy Hufca Harcerskiego Gdańsk-Wrzeszcz), po przekształceniu Związku Harcerstwa Polskiego w Organizację Harcerską Związku Młodzieży Polskiej założył tajną organizację harcerską Szczerb. Aresztowany w grudniu 1953 roku, więziony w Sztumie, na wolności od 1955 roku, nadal angażował się w ruch harcerski, po przemianach z roku 1956 był m.in. (1957–1958) komendantem hufca Gdańsk-Śródmieście. Po roku 1957 dyrektor oddziału gdańskiego Przedsiębiorstwa Państwowego Pracownie Konserwacji Zabytków. Zasłużony przy odbudowie Gdańska, kierował m.in. odbudową Wielkiego Żurawia, Wielkiego Młyna, kościoła św. Katarzyny, kierował budową kina Leningrad (obecnie Neptun; kina). Inicjator powołania Domu Harcerza w odbudowanym Dworze Miejskim. Od roku 1965 dyrektor naczelny Przedsiębiorstwa Pracowni Konserwacji Zabytków w Warszawie, m.in. pod jego kierunkiem z ramienia UNESCO prowadzono prace konserwatorskie w Srebrnej Pagodzie w Kambodży i w Egipcie, odpowiadał za zakończenie prac przy Zamku Królewskim w Warszawie. W roku 1976 doktor, 1987 doktor habilitowany, 1996 profesor tytularny, 1990 kierownik Katedry Architektury i Ochrony Budowli Zabytkowych na Politechnice Świętokrzyskiej w Kielcach. Od roku 1994 pełnomocnik rządu Rzeczypospolitej Polskiej do spraw polskiego dziedzictwa kulturowego za granicą, w okresie 1994–1997 podsekretarz w Ministerstwie Kultury i Sztuki. Autor publikacji poświęconych zabytkom, zwłaszcza polskich na Kresach Wschodnich, także Wspomnień z odbudowy Gdańska (1977). W Gdańsku jego imieniem nazwano placyk przed Domem Harcerza przy ul. Ogarnej i ul. Za Murami.
