GLIBITZ AUGUSTIN, burmistrz Młodego Miasta
| < Poprzednie | Następne > |
AUGUSTIN GLIBITZ (zm. po 1462?), burmistrz Młodego Miasta Gdańska. Prawdopodobnie wywodził się z tczewskiej rodziny patrycjuszowskiej, przybyłej do państwa krzyżackiego z Górnego Śląska. Jego ojcem mógł być Nicolaus Glybitz, w latach 1400–1411 dzierżawca rybołóstwa na Wiśle koło Tczewa.
W 1433 otrzymał obywatelstwo Młodego Miasta Gdańska. Miał także kontakty z Głównym Miastem Gdańskiem, w 1435 występował przed tamtejszą Ławą jako opiekun Barbary, wdowy po gdańskim kupcu Hansie Dargardem; być może był z nią spokrewniony. W 1439 był rajcą Młodego Miasta. Zasiadając w Radzie (choć nie wiadomo, w jakim okresie), wraz z późniejszym burmistrzem Heinrichem Ewerdem pełnił funkcję witryka (opiekuna majątku) kościoła św. Bartłomieja (fary Młodego Miasta). Burmistrzem Młodego Miasta został między 1441 a 1443 i godność tę sprawował do końca istnienia Młodego Miasta: jako pierwszy burmistrz w latach 1443, 1446, 1449, 1451, 1452 i 1454, jako drugi zaś – w 1445, 1448 i 1453.
Wielokrotnie reprezentował Młode Miasto w kontaktach z zakonem krzyżackim i władzami Głównego Miasta Gdańska. W 1453, być może ze względu na jego związki rodzinne, występował jako świadek ustaleń między władzami Tczewa a Głównym Miastem, dotyczących wystosowania listu do cesarza rzymskiego Fryderyka III w sprawie sporu Tczewa z Peterem Spantekauwem.
Nie wiemy, jak kontakty z Głównym Miastem wpłynęły na jego wybory polityczne po wybuchu wojny trzynastoletniej. W latach 1454–1455 znamy zamieszkałego w Głównym Mieście Glibitza, płacącego specjalny podatek na wojnę. Z chwilą gdy Młode Miasto zostało ostatecznie zniszczone (początek 1455), nie został wybrany – w przeciwieństwie do drugiego z burmistrzów Młodego Miasta, Nicolausa Stoltzefussa vel Heylanda – do Ławy Głównego Miasta. W 1458 zapisał szpitalowi św. Ducha należny mu i jego żonie Elizabeth czynsz z parcel przy Langgasse (ul. Długa), Heilige-Geist-Gasse (ul. św. Ducha) i Brotbänkengasse (ul. Chlebnicka) na Głównym Mieście.
