SCHUMANN SALOMON GABRIEL, burmistrz Gdańska
| < Poprzednie | Następne > |
SALOMON GABRIEL SCHUMANN (3 VI 1665 Gdańsk – 27 III 1729 Gdańsk), burmistrz Gdańska. Syn Salomona Schumanna (23 X 1623 Chojnice – 2 XI 1695 Gdańsk), ławnika (od 1669), rajcy (od 1677) i burgrabiego królewskiego w Gdańsku (w 1698), oraz Elisabeth (zm. 1713, pochowana w kościele Najświętszej Marii Panny (NMP)), córki Jacoba Sewinghusena; kuzyn burmistrza Gabriela Schumanna (ich dziadkowie byli rodzonymi braćmi).
Naukę w Gimnazjum Akademickim podjął w listopadzie 1681, od razu zapisany do starszej klasy (secunda). W 1688 studiował na uniwersytecie w luterańskim Lipsku, w 1691 uczęszczał na wykłady w katolickiej akademii w Sienie.
7 VII 1693 otrzymał kupieckie kupieckie obywatelstwo Gdańska jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli) i od tego samego roku był członkiem Trzeciego Ordynku w kwartale Kogi, od 1700 przełożonym tego kwartału. Od 1704 pełnił funkcję ławnika Głównego Miasta, w 1709 conseniora. Od 1710 był rajcą, w 1716 sędzią, w latach 1720–1722 w składzie Rady Miejskiej wyznaczono go na protobibliotekarza z zadaniem dbania o Bibliotekę Rady Miejskiej, przede wszystkim o powiększanie księgozbioru. W 1722 został burmistrzem. Urząd pierwszego burmistrza sprawował w latach 1723 i 1727, drugiego – 1722 i 1726, trzeciego – 1725 i 1729, czwartego – 1724 i 1728. W 1721 był ponadto burgrabią królewskim w Gdańsku.
Gdy w 1704 znalazł się w składzie Rady Miejskiej, jego krewny Constantin Schumann (18 V 1637 Gdańsk – 17 II 1705 Gdańsk) był rajcą (od 1702), a syn zmarłego w 1700 burmistrza Gabriela Schumanna, Gabriel Friedrich, zadebiutował w Ławie. Odtąd nieprzerwanie aż do 1725 (do śmierci drugiego z synów burmistrza Gabriela, Johanna Arnolda) co najmniej dwóch, a w niektórych latach nawet trzech przedstawicieli rodziny Schumannów jednocześnie zasiadało w Ławie, Radzie i kolegium burmistrzów. Był adresatem okolicznościowych wierszy, gratulujących mu kolejnych awansów, autorstwa Martina Luthra Lademanna (1710) i profesora Gimnazjum Akademickiego Johannesa Sartoriusa.
18 XI 1691 poślubił w kościele NMP Anne Marie, córkę Jacoba Krolla, zmarłą już około 1692, zapewne przy pierwszym porodzie. 29 III 1693 ożenił się ponownie, z Anne Elisabeth (zm. 1732), córką Johanna Kratzera, rajcy (od 1661) i burgrabiego (w 1677 i 1680). Z ich siedmiorga dzieci do największego znaczenia doszedł 1/ Daniel Schumann (5 II 1700 – 1754), od 19 II 1726 posiadający kupieckie obywatelstwo Gdańska, ławnik (od 1738), rajca (od 1748) i burgrabia królewski (w 1752), po raz pierwszy żonaty od 1726 z Konstancją Renatą (27 III 1699 Gdańsk – 16 VIII 1731 Gdańsk), córką burmistrza Michaela Schmidta. 2/ Gabriel Gottfried (13 VI 1704 – 1755) był od 1738 prowizorem szpitala św. Gertrudy. Joachim Gottlieb (13 X 1707 – 1753) studiował w Lipsku, niderlandzkim Harderwijk (Geldria), Strassburgu, 18 III 1741 uzyskał kupieckie obywatelstwo gdańskie; ożenił się z Elisabeth Florentiną, córką doktora medycyny Aegidiusa Schlagaua. Nic nie wiadomo o Johannie Salomonie (ur. 1701) oraz ewentualnym kolejnym synu Johannie Friedrichu (ur. 1711). Jedyna znana córka, Anne Elisabeth (ur. 5 II 1694), poślubiła w 1719 Constantina Reygera, członka rodziny zdobywającej w osiemnastowiecznym Gdańsku coraz większe znaczenie. Rok później zmarła (przy porodzie?).
Został pochowany w krypcie kościoła NMP 26 IV 1729, blisko miesiąc po śmierci.
