JANIK BERNARD
| Linia 3: | Linia 3: | ||
'''BERNARD JANIK''' (23 VI 1904 Charlottenburg, Berlin – 10 VII 1977 Gdańsk), pedagog, filolog germanista. W 1932 roku ukończył germanistykę i pedagogikę na uniwersytecie w Poznaniu. W latach 1927–1931 delegowany przez Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego do Holandii jako organizator szkolnictwa polskiego wśród emigrantów w zagłębiu węglowym w Limburgii (Heerlen).<br/><br/> | '''BERNARD JANIK''' (23 VI 1904 Charlottenburg, Berlin – 10 VII 1977 Gdańsk), pedagog, filolog germanista. W 1932 roku ukończył germanistykę i pedagogikę na uniwersytecie w Poznaniu. W latach 1927–1931 delegowany przez Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego do Holandii jako organizator szkolnictwa polskiego wśród emigrantów w zagłębiu węglowym w Limburgii (Heerlen).<br/><br/> | ||
| − | + | Urlopowany z gimnazjum w Poznaniu od 1 IX 1932 do 29 VIII 1939 nauczyciel w [[GIMNAZJUM POLSKIE | Gimnazjum Polskim]] w Gdańsku. Działacz [[ZWIĄZEK POLAKÓW W WOLNYM MIEŚCIE GDAŃSKU | Związku Polaków w Wolnym Mieście Gdańsku]], 1936–1937 wicedyrektor Biura [[GDAŃSKA MACIERZ SZKOLNA (1921–1939) | Gdańskiej Macierzy Szkolnej]]. Podczas II wojny światowej ukrywał się na terenie Generalnego Gubernatorstwa. W latach 1945–1948 dyrektor [[LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, I | I Liceum Ogólnokształcącego]].<br/><br/> | |
W okresie 1956–1974 kierownik Studium Języków Obcych Akademii Medycznej w Gdańsku ([[GDAŃSKI UNIWERSYTET MEDYCZNY | Gdański Uniwersytet Medyczny]]); prowadził lektoraty w Wyższej Szkole Handlu Morskiego, w [[WYŻSZA SZKOŁA PEDAGOGICZNA | Wyższej Szkole Pedagogicznej]] i na [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytecie Gdańskim]]. Członek Zarządu [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ NAUKI I SZTUKI | Towarzystwa Przyjaciół Nauki i Sztuki]] od 1932 i od 1945, 1945–1950 wiceprezes, 1956–1960 pierwszy sekretarz generalny [[GDAŃSKIE TOWARZYSTWO NAUKOWE | Gdańskiego Towarzystwa Naukowego]].<br/><br/> | W okresie 1956–1974 kierownik Studium Języków Obcych Akademii Medycznej w Gdańsku ([[GDAŃSKI UNIWERSYTET MEDYCZNY | Gdański Uniwersytet Medyczny]]); prowadził lektoraty w Wyższej Szkole Handlu Morskiego, w [[WYŻSZA SZKOŁA PEDAGOGICZNA | Wyższej Szkole Pedagogicznej]] i na [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytecie Gdańskim]]. Członek Zarządu [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ NAUKI I SZTUKI | Towarzystwa Przyjaciół Nauki i Sztuki]] od 1932 i od 1945, 1945–1950 wiceprezes, 1956–1960 pierwszy sekretarz generalny [[GDAŃSKIE TOWARZYSTWO NAUKOWE | Gdańskiego Towarzystwa Naukowego]].<br/><br/> | ||
Specjalista filologii starogermańskiej i staroholenderskiej, zajmował się słownictwem i dawnym prawem morskim. Opracował i przetłumaczył teksty prawa morskiego XV–XVIII wieku (''Najstarszy tekst prawa morskiego w Gdańsku'', 1961); wykazał zależności polskiej terminologii morskiej od języka niderlandzkiego (między innymi współautorstwo ''Nomenclatura navalis. Dwa gdańskie rękopisy z XVII wieku o budownictwie statków'', 1976); współpracował przy reedycji francuskiego słownika morskiego ''Nouveau Glossaire Nautique d’Augustin Jal'' (1972); inicjator, redaktor i współautor monografii ''Gimnazjum Polskie Macierzy Szkolnej w Gdańsku (1922–1939)'' (1976). {{author: RED}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Specjalista filologii starogermańskiej i staroholenderskiej, zajmował się słownictwem i dawnym prawem morskim. Opracował i przetłumaczył teksty prawa morskiego XV–XVIII wieku (''Najstarszy tekst prawa morskiego w Gdańsku'', 1961); wykazał zależności polskiej terminologii morskiej od języka niderlandzkiego (między innymi współautorstwo ''Nomenclatura navalis. Dwa gdańskie rękopisy z XVII wieku o budownictwie statków'', 1976); współpracował przy reedycji francuskiego słownika morskiego ''Nouveau Glossaire Nautique d’Augustin Jal'' (1972); inicjator, redaktor i współautor monografii ''Gimnazjum Polskie Macierzy Szkolnej w Gdańsku (1922–1939)'' (1976). {{author: RED}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 14:36, 5 gru 2021
BERNARD JANIK (23 VI 1904 Charlottenburg, Berlin – 10 VII 1977 Gdańsk), pedagog, filolog germanista. W 1932 roku ukończył germanistykę i pedagogikę na uniwersytecie w Poznaniu. W latach 1927–1931 delegowany przez Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego do Holandii jako organizator szkolnictwa polskiego wśród emigrantów w zagłębiu węglowym w Limburgii (Heerlen).
Urlopowany z gimnazjum w Poznaniu od 1 IX 1932 do 29 VIII 1939 nauczyciel w Gimnazjum Polskim w Gdańsku. Działacz Związku Polaków w Wolnym Mieście Gdańsku, 1936–1937 wicedyrektor Biura Gdańskiej Macierzy Szkolnej. Podczas II wojny światowej ukrywał się na terenie Generalnego Gubernatorstwa. W latach 1945–1948 dyrektor I Liceum Ogólnokształcącego.
W okresie 1956–1974 kierownik Studium Języków Obcych Akademii Medycznej w Gdańsku ( Gdański Uniwersytet Medyczny); prowadził lektoraty w Wyższej Szkole Handlu Morskiego, w Wyższej Szkole Pedagogicznej i na Uniwersytecie Gdańskim. Członek Zarządu Towarzystwa Przyjaciół Nauki i Sztuki od 1932 i od 1945, 1945–1950 wiceprezes, 1956–1960 pierwszy sekretarz generalny Gdańskiego Towarzystwa Naukowego.
Specjalista filologii starogermańskiej i staroholenderskiej, zajmował się słownictwem i dawnym prawem morskim. Opracował i przetłumaczył teksty prawa morskiego XV–XVIII wieku (Najstarszy tekst prawa morskiego w Gdańsku, 1961); wykazał zależności polskiej terminologii morskiej od języka niderlandzkiego (między innymi współautorstwo Nomenclatura navalis. Dwa gdańskie rękopisy z XVII wieku o budownictwie statków, 1976); współpracował przy reedycji francuskiego słownika morskiego Nouveau Glossaire Nautique d’Augustin Jal (1972); inicjator, redaktor i współautor monografii Gimnazjum Polskie Macierzy Szkolnej w Gdańsku (1922–1939) (1976).
