FAC BOLESŁAW, prozaik, poeta

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Linia 4: Linia 4:
  
 
'''BOLESŁAW FAC''' (9 II 1929 Międzychód nad Wartą – 12 I 2000 Gdańsk), prozaik, poeta, tłumacz. Dzieciństwo spędził w Bydgoszczy, gdzie ukończył Miejskie Gimnazjum im. Mikołaja Kopernika. W Gdańsku od roku 1947; absolwent (1950) [[CONRADINUM | Conradinum]], w latach 1952–1954 studiował w Wieczorowej Szkole Inżynierskiej, w 1950–1982 pracownik [[STOCZNIA GDAŃSKA | Stoczni Gdańskiej]] (miedzy innymi inżynier przygotowania produkcji, kierownik Centralnej Rozdzielni Dokumentacji, w latach 1964–1982 kierownik Zakładowego Ośrodka Informacji Techniczno-Ekonomicznej). Pracował także w Katedrze Filologii Germańskiej [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytetu Gdańskiego]].<br/><br/>
 
'''BOLESŁAW FAC''' (9 II 1929 Międzychód nad Wartą – 12 I 2000 Gdańsk), prozaik, poeta, tłumacz. Dzieciństwo spędził w Bydgoszczy, gdzie ukończył Miejskie Gimnazjum im. Mikołaja Kopernika. W Gdańsku od roku 1947; absolwent (1950) [[CONRADINUM | Conradinum]], w latach 1952–1954 studiował w Wieczorowej Szkole Inżynierskiej, w 1950–1982 pracownik [[STOCZNIA GDAŃSKA | Stoczni Gdańskiej]] (miedzy innymi inżynier przygotowania produkcji, kierownik Centralnej Rozdzielni Dokumentacji, w latach 1964–1982 kierownik Zakładowego Ośrodka Informacji Techniczno-Ekonomicznej). Pracował także w Katedrze Filologii Germańskiej [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytetu Gdańskiego]].<br/><br/>
Debiutował w roku 1956 wierszami na łamach studenckiego dwutygodnika „Kontrasty”. W 1959 roku wydał pierwszą książkę poetycką ''Gotyk dźwięku''. Animator życia literackiego i kulturalnego. Współtwórca teatru studenckiego Kontrapunkt przy [[GDAŃSKI UNIWERSYTET MEDYCZNY | Akademii Medycznej w Gdańsku]], Grupy Literackiej „Seledyn” (1956–1957), literacko-artystycznej grupy studenckiej [[SZKOŁA GRAFOMANÓW | Szkoła Grafomanów]] (1957–1960). Autor kilkunastu tomików wierszy, siedmiu powieści (miedzy innymi ''Misja specjalna'', ''Damroka'', ''Aureola, czyli powrót do Wrzeszcza'', ''Wspólne zmartwienia''), sztuk teatralnych, przekładów z literatury niemieckiej.<br/><br/> Od roku 1960 członek Gdańskiego Oddziału Związku Literatów Polskich, w latach 1981–1983 jego prezes. Inicjator ustanowionego w 1991 roku Konkursu Literackiego Miasta Gdańska (od 10 X 2002 uchwała Rady Miasta imienia Bolesława Faca). W 1966 wiceprzewodniczący [[GDAŃSKIE TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]].<br/><br/>
+
Debiutował w roku 1956 wierszami na łamach studenckiego dwutygodnika „Kontrasty”. W 1959 roku wydał pierwszą książkę poetycką ''Gotyk dźwięku''. Animator życia literackiego i kulturalnego. Współtwórca teatru studenckiego Kontrapunkt przy [[GDAŃSKI UNIWERSYTET MEDYCZNY | Akademii Medycznej w Gdańsku]], Grupy Literackiej „Seledyn” (1956–1957), literacko-artystycznej grupy studenckiej [[SZKOŁA GRAFOMANÓW | Szkoła Grafomanów]] (1957–1960). Autor kilkunastu tomików wierszy, siedmiu powieści (między innymi ''Misja specjalna'', ''Damroka'', ''Aureola, czyli powrót do Wrzeszcza'', ''Wspólne zmartwienia''), sztuk teatralnych, przekładów z literatury niemieckiej.<br/><br/> Od roku 1960 członek Gdańskiego Oddziału Związku Literatów Polskich, w latach 1981–1983 jego prezes. Inicjator ustanowionego w 1991 roku Konkursu Literackiego Miasta Gdańska (od 10 X 2002 uchwała Rady Miasta imienia Bolesława Faca). W 1966 wiceprzewodniczący [[GDAŃSKIE TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]].<br/><br/>
 
W 1974 uhonorowany medalem Stolema przyznawany przez Klub Pomerania przy Zarządzie Głównym [[ZRZESZENIE KASZUBSKO-POMORSKIE | Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego]]. W okresie 1959–1981 członek Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Pochowany na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU. SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]]. {{author: RED}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]
 
W 1974 uhonorowany medalem Stolema przyznawany przez Klub Pomerania przy Zarządzie Głównym [[ZRZESZENIE KASZUBSKO-POMORSKIE | Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego]]. W okresie 1959–1981 członek Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Pochowany na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU. SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]]. {{author: RED}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]

Wersja z 10:56, 23 lis 2019

Bolesław Fac
Okładka książki Bolesława Faca

BOLESŁAW FAC (9 II 1929 Międzychód nad Wartą – 12 I 2000 Gdańsk), prozaik, poeta, tłumacz. Dzieciństwo spędził w Bydgoszczy, gdzie ukończył Miejskie Gimnazjum im. Mikołaja Kopernika. W Gdańsku od roku 1947; absolwent (1950) Conradinum, w latach 1952–1954 studiował w Wieczorowej Szkole Inżynierskiej, w 1950–1982 pracownik Stoczni Gdańskiej (miedzy innymi inżynier przygotowania produkcji, kierownik Centralnej Rozdzielni Dokumentacji, w latach 1964–1982 kierownik Zakładowego Ośrodka Informacji Techniczno-Ekonomicznej). Pracował także w Katedrze Filologii Germańskiej Uniwersytetu Gdańskiego.

Debiutował w roku 1956 wierszami na łamach studenckiego dwutygodnika „Kontrasty”. W 1959 roku wydał pierwszą książkę poetycką Gotyk dźwięku. Animator życia literackiego i kulturalnego. Współtwórca teatru studenckiego Kontrapunkt przy Akademii Medycznej w Gdańsku, Grupy Literackiej „Seledyn” (1956–1957), literacko-artystycznej grupy studenckiej Szkoła Grafomanów (1957–1960). Autor kilkunastu tomików wierszy, siedmiu powieści (między innymi Misja specjalna, Damroka, Aureola, czyli powrót do Wrzeszcza, Wspólne zmartwienia), sztuk teatralnych, przekładów z literatury niemieckiej.

Od roku 1960 członek Gdańskiego Oddziału Związku Literatów Polskich, w latach 1981–1983 jego prezes. Inicjator ustanowionego w 1991 roku Konkursu Literackiego Miasta Gdańska (od 10 X 2002 uchwała Rady Miasta imienia Bolesława Faca). W 1966 wiceprzewodniczący Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki.

W 1974 uhonorowany medalem Stolema przyznawany przez Klub Pomerania przy Zarządzie Głównym Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego. W okresie 1959–1981 członek Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Pochowany na cmentarzu Srebrzysko. RED

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania