UPHAGEN JOHANN, bibliofil, historyk, rajca
(wstawienie ilustracji (e-mail z 22.07.2019)) |
|||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Johann_Uphagen.jpg|thumb|Rozprawa o historii książąt gdańskopomorskich Johanna Uphagena, ''Ehrenrettung der älteren Polnischen Geschichtsschreiber, gegen die neulich im Drucke erschienene: Gründliche Nachricht von den Herzogen von Pommern Danziger Linie'', 1774]] | [[File:Johann_Uphagen.jpg|thumb|Rozprawa o historii książąt gdańskopomorskich Johanna Uphagena, ''Ehrenrettung der älteren Polnischen Geschichtsschreiber, gegen die neulich im Drucke erschienene: Gründliche Nachricht von den Herzogen von Pommern Danziger Linie'', 1774]] | ||
| − | '''JOHANN UPHAGEN''' (9 II 1731 Gdańsk – 17 XI 1802 Gdańsk), rajca, kupiec, bibliofil i historyk. Syn [[UPHAGEN PETER | Petera Uphagena]]. Przez dwa lata praktykował w firmie ojca, od 1751 do 1754 roku studiował w Getyndze prawo, filozofię i historię. Po zakończeniu studiów podróżował po Niemczech, Holandii i Francji, w Gdańsku od lipca 1755 roku. W 1776 [[ŁAWA MIEJSKA | ławnik]], zasiadał w komisjach miejskich zajmujących się podatkami, terytorium miejskim, pełnił funkcję dowódcy gdańskich regimentów: „niebieskiego”, „białego” i „czerwonego” ([[KWARTAŁY | kwartały]]). Od 1792 roku [[RADA MIEJSKA | rajca]], złożył urząd po przejściu Gdańska pod władzę pruską. Od 1765 stał na czele zarządu [[SZPITAL ŚW. ELŻBIETY | szpitali św. Elżbiety]] i [[SZPITAL ŚW. DUCHA | św. Ducha]], od 1768 był seniorem gminy reformowanej, kierował też kasą dla ubogich swojej gminy. <br/><br/> | + | '''JOHANN UPHAGEN''' (9 II 1731 Gdańsk – 17 XI 1802 Gdańsk), rajca, kupiec, bibliofil i historyk. Syn [[UPHAGEN PETER | Petera Uphagena]]. Przez dwa lata praktykował w firmie ojca, od 1751 do 1754 roku studiował w Getyndze prawo, filozofię i historię. Po zakończeniu studiów podróżował po Niemczech, Holandii i Francji, w Gdańsku od lipca 1755 roku. W 1776 [[ŁAWA MIEJSKA | ławnik]], zasiadał w komisjach miejskich zajmujących się podatkami, terytorium miejskim, w randze podpułkownika pełnił funkcję dowódcy gdańskich regimentów: „niebieskiego”, „białego” i „czerwonego” ([[KWARTAŁY | kwartały]]). Od 1792 roku [[RADA MIEJSKA | rajca]], złożył urząd po przejściu Gdańska pod władzę pruską. Od 1765 stał na czele zarządu [[SZPITAL ŚW. ELŻBIETY | szpitali św. Elżbiety]] i [[SZPITAL ŚW. DUCHA | św. Ducha]], od 1768 był seniorem gminy reformowanej, kierował też kasą dla ubogich swojej gminy. <br/><br/> |
| − | Właściciel lub współwłaściciel domów przy Langer Markt 45 (Długi Targ) (tzw. Stary Dom Ławy, [[DWÓR ARTUSA | Dwór Artusa]], zakupiony przez ojca w 1763 z okazji ślubu Johanna), Breitgasse 71 i 24 (ul. Szeroka), Brotbänkengasse 40 (ul. Chlebnicka), Frauengasse 38 (ul. Mariacka), Heilige-Geist-Gasse 83 (ul. św. Ducha) i posiadłości podmiejskich (wsi Buszkowy, 1754), spichrza (Małpa, ul. Chmielna 78). W 1775 roku nabył kamienicę przy Langgasse (ul. Długa 12), obecnie zwaną [[DOM UPHAGENA | Domem Uphagena]], od 1781 był współwaścicielem (z kupcem gdańskim Adamem Gottliebem Freudem) pałacyku przy Langgarten 201 (ul. Długie Ogrody 47), który wydzierżawił prezydentowi Gdańska [[LINDENOWSKI JOHANN CHRISTIAN von | Johannowi Christianowi von Lindenowskiemu]]. Nabył w 1790 posiadłość [[DWÓR UPHAGENA (Wrzeszcz) | Monplaisir we Wrzeszczu]] (obecnie al. Grunwaldzka 5). <br/><br/> | + | Właściciel lub współwłaściciel domów przy Langer Markt 45 (Długi Targ) (tzw. Stary Dom Ławy, [[DWÓR ARTUSA | Dwór Artusa]], zakupiony przez ojca w 1763 z okazji ślubu Johanna), Breitgasse 71 i 24 (ul. Szeroka), Brotbänkengasse 40 (ul. Chlebnicka), Frauengasse 38 (ul. Mariacka), Heilige-Geist-Gasse 83 (ul. św. Ducha) i posiadłości podmiejskich (wsi Buszkowy, 1754), spichrza (Małpa, ul. Chmielna 78). W 1775 roku nabył kamienicę przy Langgasse (ul. Długa 12) |
| − | Od 1776 roku członek [[TOWARZYSTWO PRZYRODNICZE | Towarzystwa Przyrodniczego]], od 1786 członek korespondent Królewskiego Towarzystwa Naukowego w Getyndze, członek Towarzystwa Starożytniczego w Londynie. Autor prac historycznych: ''Ehrenrettung der älteren Polnischen Geschichtsschreiber, gegen die neulich im Drucke erschienene: Gründliche Nachricht von den Herzogen von Pommern Danziger Linie'' (1774) i ''Parerga historica'' (1782). Utworzył Fideikommiss für die Uphagensche Familie ([[ZWIĄZEK RODZINNY UPHAGENÓW | Związek Rodzinny Uphagenów]]). Bibliofil, jego księgozbiór liczył około 10 500 dzieł, w ponad 15 000 woluminach (zob. [[BIBLIOTEKA MIEJSKA | Biblioteka Miejska]]). Znaczącą część dzieł nabył w 1795 roku na aukcji podczas licytacji słynnej biblioteki Heinricha Wilhelma Rosenberga ( | + | do której po przebudowie wprowadził się 19 X 1779, obecnie zwaną [[DOM UPHAGENA | Domem Uphagena]], od 1781 był współwaścicielem (z kupcem gdańskim Adamem Gottliebem Freudem) pałacyku przy Langgarten 201 (ul. Długie Ogrody 47), który wydzierżawił prezydentowi Gdańska [[LINDENOWSKI JOHANN CHRISTIAN von | Johannowi Christianowi von Lindenowskiemu]]. Nabył w 1790 posiadłość [[DWÓR UPHAGENA (Wrzeszcz) | Monplaisir we Wrzeszczu]] (obecnie al. Grunwaldzka 5). <br/><br/> |
| + | Od 1776 roku członek [[TOWARZYSTWO PRZYRODNICZE | Towarzystwa Przyrodniczego]] (kandydaturę zgłoszono 17 października, członkiem został 13 listopada, wpłacił 100 guldenów wpisowego), od 1786 członek korespondent Królewskiego Towarzystwa Naukowego w Getyndze, od 1783 członek Towarzystwa Starożytniczego w Londynie. Autor prac historycznych: ''Ehrenrettung der älteren Polnischen Geschichtsschreiber, gegen die neulich im Drucke erschienene: Gründliche Nachricht von den Herzogen von Pommern Danziger Linie'' (1774) i ''Parerga historica'' (1782). Utworzył Fideikommiss für die Uphagensche Familie ([[ZWIĄZEK RODZINNY UPHAGENÓW | Związek Rodzinny Uphagenów]]). Bibliofil, jego księgozbiór liczył około 10 500 dzieł, w ponad 15 000 woluminach, w tym 280 rękopisów, 165 map i sztychów (zob. [[BIBLIOTEKA MIEJSKA | Biblioteka Miejska]]). Znaczącą część dzieł nabył w 1795 roku na aukcji podczas licytacji słynnej biblioteki Heinricha Wilhelma Rosenberga (1711–1794). <br/><br/> | ||
Zmarł bezdzietnie, pochowany w [[KOŚCIÓŁ ŚW. PIOTRA I PAWŁA | kościele św. Piotra i Pawła]] (zachowana płyta nagrobna). Jego imię noszą ulica (do 1945 Uphagenweg) i [[PARK UPHAGENA | park we Wrzeszczu]], od 2011 roku tramwaj PESA Swing 120NaG SWING nr 1014. Jest także patronem Nagrody Miasta Gdańska dla Młodych Naukowców ([[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE | nagrody miasta Gdańska]]). {{author: EBSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Zmarł bezdzietnie, pochowany w [[KOŚCIÓŁ ŚW. PIOTRA I PAWŁA | kościele św. Piotra i Pawła]] (zachowana płyta nagrobna). Jego imię noszą ulica (do 1945 Uphagenweg) i [[PARK UPHAGENA | park we Wrzeszczu]], od 2011 roku tramwaj PESA Swing 120NaG SWING nr 1014. Jest także patronem Nagrody Miasta Gdańska dla Młodych Naukowców ([[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE | nagrody miasta Gdańska]]). {{author: EBSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 19:45, 27 sie 2019
JOHANN UPHAGEN (9 II 1731 Gdańsk – 17 XI 1802 Gdańsk), rajca, kupiec, bibliofil i historyk. Syn Petera Uphagena. Przez dwa lata praktykował w firmie ojca, od 1751 do 1754 roku studiował w Getyndze prawo, filozofię i historię. Po zakończeniu studiów podróżował po Niemczech, Holandii i Francji, w Gdańsku od lipca 1755 roku. W 1776 ławnik, zasiadał w komisjach miejskich zajmujących się podatkami, terytorium miejskim, w randze podpułkownika pełnił funkcję dowódcy gdańskich regimentów: „niebieskiego”, „białego” i „czerwonego” ( kwartały). Od 1792 roku rajca, złożył urząd po przejściu Gdańska pod władzę pruską. Od 1765 stał na czele zarządu szpitali św. Elżbiety i św. Ducha, od 1768 był seniorem gminy reformowanej, kierował też kasą dla ubogich swojej gminy.
Właściciel lub współwłaściciel domów przy Langer Markt 45 (Długi Targ) (tzw. Stary Dom Ławy, Dwór Artusa, zakupiony przez ojca w 1763 z okazji ślubu Johanna), Breitgasse 71 i 24 (ul. Szeroka), Brotbänkengasse 40 (ul. Chlebnicka), Frauengasse 38 (ul. Mariacka), Heilige-Geist-Gasse 83 (ul. św. Ducha) i posiadłości podmiejskich (wsi Buszkowy, 1754), spichrza (Małpa, ul. Chmielna 78). W 1775 roku nabył kamienicę przy Langgasse (ul. Długa 12)
do której po przebudowie wprowadził się 19 X 1779, obecnie zwaną Domem Uphagena, od 1781 był współwaścicielem (z kupcem gdańskim Adamem Gottliebem Freudem) pałacyku przy Langgarten 201 (ul. Długie Ogrody 47), który wydzierżawił prezydentowi Gdańska Johannowi Christianowi von Lindenowskiemu. Nabył w 1790 posiadłość Monplaisir we Wrzeszczu (obecnie al. Grunwaldzka 5).
Od 1776 roku członek Towarzystwa Przyrodniczego (kandydaturę zgłoszono 17 października, członkiem został 13 listopada, wpłacił 100 guldenów wpisowego), od 1786 członek korespondent Królewskiego Towarzystwa Naukowego w Getyndze, od 1783 członek Towarzystwa Starożytniczego w Londynie. Autor prac historycznych: Ehrenrettung der älteren Polnischen Geschichtsschreiber, gegen die neulich im Drucke erschienene: Gründliche Nachricht von den Herzogen von Pommern Danziger Linie (1774) i Parerga historica (1782). Utworzył Fideikommiss für die Uphagensche Familie ( Związek Rodzinny Uphagenów). Bibliofil, jego księgozbiór liczył około 10 500 dzieł, w ponad 15 000 woluminach, w tym 280 rękopisów, 165 map i sztychów (zob. Biblioteka Miejska). Znaczącą część dzieł nabył w 1795 roku na aukcji podczas licytacji słynnej biblioteki Heinricha Wilhelma Rosenberga (1711–1794).
Zmarł bezdzietnie, pochowany w kościele św. Piotra i Pawła (zachowana płyta nagrobna). Jego imię noszą ulica (do 1945 Uphagenweg) i park we Wrzeszczu, od 2011 roku tramwaj PESA Swing 120NaG SWING nr 1014. Jest także patronem Nagrody Miasta Gdańska dla Młodych Naukowców ( nagrody miasta Gdańska).
