SCHUMANN SALOMON GABRIEL, burmistrz Gdańska
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | {{ | + | {{web}} |
| − | '''SALOMON GABRIEL SCHUMANN''' (3 VI 1665 Gdańsk – 27 III 1729 Gdańsk), burmistrz. Syn | + | '''SALOMON GABRIEL SCHUMANN''' (3 VI 1665 Gdańsk – 27 III 1729 Gdańsk), [[BURMISTRZOWIE MIAST GDAŃSKICH | burmistrz]] Gdańska. Syn Salomona Schumanna (23 X 1623 Chojnice – 2 XI 1695 Gdańsk), [[ŁAWA MIEJSKA | ławnika]] (od 1669), [[RADA MIEJSKA | rajcy]] (od 1677) i [[BURGRABIOWIE | burgrabiego]] królewskiego w Gdańsku (w 1698), oraz Elisabeth (zm. 1713, pochowana w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]] (NMP)), córki Jacoba Sewinghusena; kuzyn burmistrza [[SCHUMANN GABRIEL | Gabriela Schumanna]] (ich dziadkowie byli rodzonymi braćmi). <br/><br/> |
| + | Naukę w [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickim]] podjął w listopadzie 1681 roku, od razu zapisany do starszej klasy (''secunda''). W 1688 studiował na uniwersytecie w luterańskim Lipsku, w 1691 uczęszczał na wykłady w katolickiej akademii w Sienie. <br/><br/> | ||
| + | Od 1693 roku był członkiem [[TRZECI ORDYNEK | Trzeciego Ordynku]] w [[KWARTAŁY | kwartale Kogi]], od 1700 przełożonym tego kwartału. Od 1704 pełnił funkcję ławnika [[GŁÓWNE MIASTO | Głównego Miasta]], w 1709 conseniora. Od 1710 roku był rajcą, w 1716 [[SĘDZIA | sędzią]], w latach 1720–1722 w składzie [[RADA MIEJSKA | Rady Miejskiej]] wyznaczono go na protobibliotekarza z zadaniem dbania o [[BIBLIOTEKA RADY MIEJSKIEJ GDAŃSKA | Bibliotekę Rady Miejskiej]], przede wszystkim o powiększanie księgozbioru. W 1722 roku został burmistrzem. Urząd pierwszego burmistrza sprawował w latach 1723 i 1727, drugiego – 1722 i 1726, trzeciego – 1725 i 1729, czwartego – 1724 i 1728. W 1721 roku był ponadto burgrabią królewskim w Gdańsku. <br/><br/> | ||
| + | Gdy w 1704 roku znalazł się w składzie Rady Miejskiej, jego krewny Constantin Schumann (18 V 1637 Gdańsk – 17 II 1705 Gdańsk) był rajcą (od 1702), a syn zmarłego w 1700 burmistrza Gabriela Schumanna, Gabriel Friedrich, zadebiutował w Ławie. Odtąd nieprzerwanie aż do 1725 roku (do śmierci drugiego z synów burmistrza Gabriela, Johanna Arnolda) co najmniej dwóch, a w niektórych latach nawet trzech przedstawicieli rodziny Schumannów jednocześnie zasiadało w Ławie, Radzie i kolegium burmistrzów. <br/><br/> | ||
| + | 18 XI 1691 roku poślubił w kościele NMP Anne Marie, córkę Jacoba Krolla, zmarłą już około 1692, zapewne przy pierwszym porodzie. 29 III 1693 roku ożenił się ponownie, z Anne Elisabeth (zm. 1732), córką Johanna Kratzera, rajcy (od 1661) i burgrabiego (w 1677 i 1680). Z ich siedmiorga dzieci do największego znaczenia doszedł Daniel Schumann (5 II 1700 – 1754), ławnik (od 1738), rajca (od 1748) i burgrabia królewski (w 1752). Gabriel Gottfried (13 VI 1704 – 1755) był od 1738 roku prowizorem [[SZPITAL ŚW. GERTRUDY | szpitala św. Gertrudy]]. Joachim Gottfried (13 X 1707 – 1753) studiował w Lipsku, niderlandzkim Harderwijk (Geldria), Strassburgu, w 1741 uzyskał wielkie (kupieckie) [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo gdańskie]]; ożenił się z Elisabeth Florentiną, córką doktora medycyny Aegidiusa Schlagaua. Nic nie wiadomo o Johannie Salomonie (ur. 1701) oraz ewentualnym kolejnym synu Johannie Friedrichu (ur. 1711). Jedyna znana córka, Anne Elisabeth (ur. 5 II 1694), poślubiła w 1719 roku Constantina Reygera, członka rodziny zdobywającej w osiemnastowiecznym Gdańsku coraz większe znaczenie. Rok później zmarła (przy porodzie?). <br/><br/> | ||
| + | Został pochowany w krypcie kościoła NMP 26 IV 1729 roku, blisko miesiąc po śmierci. {{author: SK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 14:05, 9 lis 2016
SALOMON GABRIEL SCHUMANN (3 VI 1665 Gdańsk – 27 III 1729 Gdańsk), burmistrz Gdańska. Syn Salomona Schumanna (23 X 1623 Chojnice – 2 XI 1695 Gdańsk), ławnika (od 1669), rajcy (od 1677) i burgrabiego królewskiego w Gdańsku (w 1698), oraz Elisabeth (zm. 1713, pochowana w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny (NMP)), córki Jacoba Sewinghusena; kuzyn burmistrza Gabriela Schumanna (ich dziadkowie byli rodzonymi braćmi).
Naukę w Gimnazjum Akademickim podjął w listopadzie 1681 roku, od razu zapisany do starszej klasy (secunda). W 1688 studiował na uniwersytecie w luterańskim Lipsku, w 1691 uczęszczał na wykłady w katolickiej akademii w Sienie.
Od 1693 roku był członkiem Trzeciego Ordynku w kwartale Kogi, od 1700 przełożonym tego kwartału. Od 1704 pełnił funkcję ławnika Głównego Miasta, w 1709 conseniora. Od 1710 roku był rajcą, w 1716 sędzią, w latach 1720–1722 w składzie Rady Miejskiej wyznaczono go na protobibliotekarza z zadaniem dbania o Bibliotekę Rady Miejskiej, przede wszystkim o powiększanie księgozbioru. W 1722 roku został burmistrzem. Urząd pierwszego burmistrza sprawował w latach 1723 i 1727, drugiego – 1722 i 1726, trzeciego – 1725 i 1729, czwartego – 1724 i 1728. W 1721 roku był ponadto burgrabią królewskim w Gdańsku.
Gdy w 1704 roku znalazł się w składzie Rady Miejskiej, jego krewny Constantin Schumann (18 V 1637 Gdańsk – 17 II 1705 Gdańsk) był rajcą (od 1702), a syn zmarłego w 1700 burmistrza Gabriela Schumanna, Gabriel Friedrich, zadebiutował w Ławie. Odtąd nieprzerwanie aż do 1725 roku (do śmierci drugiego z synów burmistrza Gabriela, Johanna Arnolda) co najmniej dwóch, a w niektórych latach nawet trzech przedstawicieli rodziny Schumannów jednocześnie zasiadało w Ławie, Radzie i kolegium burmistrzów.
18 XI 1691 roku poślubił w kościele NMP Anne Marie, córkę Jacoba Krolla, zmarłą już około 1692, zapewne przy pierwszym porodzie. 29 III 1693 roku ożenił się ponownie, z Anne Elisabeth (zm. 1732), córką Johanna Kratzera, rajcy (od 1661) i burgrabiego (w 1677 i 1680). Z ich siedmiorga dzieci do największego znaczenia doszedł Daniel Schumann (5 II 1700 – 1754), ławnik (od 1738), rajca (od 1748) i burgrabia królewski (w 1752). Gabriel Gottfried (13 VI 1704 – 1755) był od 1738 roku prowizorem szpitala św. Gertrudy. Joachim Gottfried (13 X 1707 – 1753) studiował w Lipsku, niderlandzkim Harderwijk (Geldria), Strassburgu, w 1741 uzyskał wielkie (kupieckie) obywatelstwo gdańskie; ożenił się z Elisabeth Florentiną, córką doktora medycyny Aegidiusa Schlagaua. Nic nie wiadomo o Johannie Salomonie (ur. 1701) oraz ewentualnym kolejnym synu Johannie Friedrichu (ur. 1711). Jedyna znana córka, Anne Elisabeth (ur. 5 II 1694), poślubiła w 1719 roku Constantina Reygera, członka rodziny zdobywającej w osiemnastowiecznym Gdańsku coraz większe znaczenie. Rok później zmarła (przy porodzie?).
Został pochowany w krypcie kościoła NMP 26 IV 1729 roku, blisko miesiąc po śmierci.
