KRIEG JOHANN, rektor szkoły mariackiej
| Linia 4: | Linia 4: | ||
'''JOHANN KRIEG''' (21 IX 1640 Pyritz (Pyrzyce) – 24 IV 1707 Gdańsk), rektor [[SZKOŁA MARIACKA | szkoły mariackiej]]. Syn Balthasara, ok. 1640 mistrza szewskiego w Pyrzycach. Od października 1660 uczeń gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], w 1663 brał udział w dyspucie pod kierunkiem rektora [[MAUKISCH JOHANN, rektor Gimnazjum Akademickiego | Johanna Maukischa]], w 1666 | '''JOHANN KRIEG''' (21 IX 1640 Pyritz (Pyrzyce) – 24 IV 1707 Gdańsk), rektor [[SZKOŁA MARIACKA | szkoły mariackiej]]. Syn Balthasara, ok. 1640 mistrza szewskiego w Pyrzycach. Od października 1660 uczeń gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], w 1663 brał udział w dyspucie pod kierunkiem rektora [[MAUKISCH JOHANN, rektor Gimnazjum Akademickiego | Johanna Maukischa]], w 1666 | ||
[[TITIUS JOHANN PETER, profesor Gimnazjum Akademickiego | Johann Peter Titius]] zapraszał na deklamację przez niego łacińskiego poematu. Od 1668 nauczyciel, od 1672 konrektor, od 1678 rektor szkoły mariackiej. Wedle świadectwa jego ucznia, [[MESSERSCHMIDT DANIEL GOTTLIEB, lekarz, podróżnik | Daniela Gottlieba Messerschmidta]], był to „człowiek niezrównany, który praktycznie urodził się dla szkoły” („Viro ad Scholam nato incomparabili”).<br/><br/> | [[TITIUS JOHANN PETER, profesor Gimnazjum Akademickiego | Johann Peter Titius]] zapraszał na deklamację przez niego łacińskiego poematu. Od 1668 nauczyciel, od 1672 konrektor, od 1678 rektor szkoły mariackiej. Wedle świadectwa jego ucznia, [[MESSERSCHMIDT DANIEL GOTTLIEB, lekarz, podróżnik | Daniela Gottlieba Messerschmidta]], był to „człowiek niezrównany, który praktycznie urodził się dla szkoły” („Viro ad Scholam nato incomparabili”).<br/><br/> | ||
| − | Specjalizował się w łacinie, uczył także logiki. W wolnych chwilach pisał poezję i utwory okolicznościowe. W 1676 niewielkim panegirykiem uczcił koronację Jana III Sobieskiego, w 1679 gratulował [[LINDE ADRIAN von der, II, burmistrz Gdańska | Adrianowi von der Lindemu]] objęcia godności [[BURGRABIOWIE | burgrabiego]] królewskiego w Gdańsku, w 1683 – wraz z konrektorem [[SZKOŁA ŚW. KATARZYNY | szkoły św. Katarzyny]] Johannem Nicolausem Weberem witał wierszem obejmującego urząd [[PROTOSCHOLARCHA | protoscholarchy]] burmistrza [[KRUMHAUSEN GABRIEL, burmistrz Gdańska| Gabriela Krumhausena]], w dwa lata później (1685) żegnał go wierszem żałobnym. W 1686, ponownie wraz z Johannem Nicolausem Weberem, śpieszył z gratulacjami, gdy godność protoscholarchy objął burmistrz [[SCHRÖDER CHRISTIAN, burmistrz Gdańska | Christian Schröder]], a [[FERBER CONSTANTIN (III), burmistrz Gdańska | Constantin Ferber]] został [[KOLEGIUM SZKOLNE | scholarchą]]. W 1692 podobnie uczcił objęcie urzędu scholarchy przez rajcę Daniela Schradera (1642–1693). W 1690 napisał epigram pochwalny ku czci burmistrza [[SCHMIEDEN JOHANN ERNST, burmistrz Gdańska | Johanna Ernsta Schmiedena]], w 1699 zaś wiersz z okazji ślubu jego córki Adelgundy z burmistrzem [[DIESSELDORF JOHANN GOTTFRIED, burmistrz Gdańska | Johannem Gotffriedem Diesseldorfem]].<br/><br/> | + | Specjalizował się w łacinie, uczył także logiki. W wolnych chwilach pisał poezję i utwory okolicznościowe. W 1676 niewielkim panegirykiem uczcił koronację Jana III Sobieskiego, w 1679 gratulował [[LINDE ADRIAN von der, II, burmistrz Gdańska | Adrianowi von der Lindemu]] objęcia godności [[BURGRABIOWIE | burgrabiego]] królewskiego w Gdańsku, w 1683 – wraz z konrektorem [[SZKOŁA ŚW. KATARZYNY | szkoły św. Katarzyny]] Johannem Nicolausem Weberem witał wierszem obejmującego urząd [[PROTOSCHOLARCHA | protoscholarchy]] burmistrza [[KRUMHAUSEN GABRIEL, burmistrz Gdańska| Gabriela Krumhausena]], w dwa lata później (1685) żegnał go wierszem żałobnym. W 1686, ponownie wraz z Johannem Nicolausem Weberem, śpieszył z gratulacjami, gdy godność protoscholarchy objął burmistrz [[SCHRÖDER CHRISTIAN, burmistrz Gdańska | Christian Schröder]], a [[FERBER CONSTANTIN (III), burmistrz Gdańska | Constantin Ferber]] został [[KOLEGIUM SZKOLNE | scholarchą]]. W 1692 podobnie uczcił objęcie urzędu scholarchy przez rajcę Daniela Schradera (1642–1693). W 1690 napisał epigram pochwalny ku czci burmistrza [[SCHMIEDEN JOHANN ERNST, burmistrz Gdańska | Johanna Ernsta Schmiedena]], w 1699 zaś wiersz z okazji ślubu jego córki Adelgundy z burmistrzem [[DIESSELDORF JOHANN GOTTFRIED, burmistrz Gdańska | Johannem Gotffriedem Diesseldorfem]]. Opublikował wiersz żałobny w zbiorze przygotowanym przez [[HEYSE ABRAHAM, pastor kościoła NMP | Abrahama Heysego]] po zgonie pastora kościoła NMP [[DILGER NATHANAEL, pastor kościoła NMP | Nathanaela Dilgera]], wydanym w 1683.<br/><br/> |
Był dwukrotnie żonaty, po raz drugi z poślubioną 21 I 1674 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] (NMP) Cathariną Gertrudą (pochowana 6 V 1718 w [[KOŚCIÓŁ I KLASZTOR FRANCISZKANÓW ŚW. TRÓJCY | kościele św. Trójcy]] w grobie nr 54), córką pastora [[SCHRÖDER FRIEDRICH, pastor kościoła św. Ducha | Friedricha Schrödera]]. Ojciec ochrzczonych w kościele NMP synów: Gottlieba (chrzest 12 XI 1684), który 3 IX 1716 uzyskał potwierdzenie kupieckiego [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]] jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli), oraz Johanna (chrzest 25 VII 1682 – pochowany 7 VII 1716 wraz z matką), w sierpniu 1696 zapisanego do przedostatniej klasy (secundy) Gimnazjum Akademickiego w Gdańsku, od 1698 w Elblągu, od 1705 studenta teologii w Jenie i Lejdzie (Leyden), od 1711 diakona w kościele św. Trójcy w Gdańsku, w 1714 bezskutecznie ubiegającego się o diakonat w [[KOŚCIÓŁ ŚW. KATARZYNY ALEKSANDRYJSKIEJ | kościele św. Katarzyny]], od 1710 żonatego, przedwcześnie zmarłego (w wieku 34 lat).<br/><br/> | Był dwukrotnie żonaty, po raz drugi z poślubioną 21 I 1674 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] (NMP) Cathariną Gertrudą (pochowana 6 V 1718 w [[KOŚCIÓŁ I KLASZTOR FRANCISZKANÓW ŚW. TRÓJCY | kościele św. Trójcy]] w grobie nr 54), córką pastora [[SCHRÖDER FRIEDRICH, pastor kościoła św. Ducha | Friedricha Schrödera]]. Ojciec ochrzczonych w kościele NMP synów: Gottlieba (chrzest 12 XI 1684), który 3 IX 1716 uzyskał potwierdzenie kupieckiego [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]] jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli), oraz Johanna (chrzest 25 VII 1682 – pochowany 7 VII 1716 wraz z matką), w sierpniu 1696 zapisanego do przedostatniej klasy (secundy) Gimnazjum Akademickiego w Gdańsku, od 1698 w Elblągu, od 1705 studenta teologii w Jenie i Lejdzie (Leyden), od 1711 diakona w kościele św. Trójcy w Gdańsku, w 1714 bezskutecznie ubiegającego się o diakonat w [[KOŚCIÓŁ ŚW. KATARZYNY ALEKSANDRYJSKIEJ | kościele św. Katarzyny]], od 1710 żonatego, przedwcześnie zmarłego (w wieku 34 lat).<br/><br/> | ||
Pochowany 10 V 1707 w kościele NMP w grobie nr 111. {{author:JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | Pochowany 10 V 1707 w kościele NMP w grobie nr 111. {{author:JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
Aktualna wersja na dzień 17:03, 21 lis 2024
JOHANN KRIEG (21 IX 1640 Pyritz (Pyrzyce) – 24 IV 1707 Gdańsk), rektor szkoły mariackiej. Syn Balthasara, ok. 1640 mistrza szewskiego w Pyrzycach. Od października 1660 uczeń gdańskiego Gimnazjum Akademickiego, w 1663 brał udział w dyspucie pod kierunkiem rektora Johanna Maukischa, w 1666
Johann Peter Titius zapraszał na deklamację przez niego łacińskiego poematu. Od 1668 nauczyciel, od 1672 konrektor, od 1678 rektor szkoły mariackiej. Wedle świadectwa jego ucznia, Daniela Gottlieba Messerschmidta, był to „człowiek niezrównany, który praktycznie urodził się dla szkoły” („Viro ad Scholam nato incomparabili”).
Specjalizował się w łacinie, uczył także logiki. W wolnych chwilach pisał poezję i utwory okolicznościowe. W 1676 niewielkim panegirykiem uczcił koronację Jana III Sobieskiego, w 1679 gratulował Adrianowi von der Lindemu objęcia godności burgrabiego królewskiego w Gdańsku, w 1683 – wraz z konrektorem szkoły św. Katarzyny Johannem Nicolausem Weberem witał wierszem obejmującego urząd protoscholarchy burmistrza Gabriela Krumhausena, w dwa lata później (1685) żegnał go wierszem żałobnym. W 1686, ponownie wraz z Johannem Nicolausem Weberem, śpieszył z gratulacjami, gdy godność protoscholarchy objął burmistrz Christian Schröder, a Constantin Ferber został scholarchą. W 1692 podobnie uczcił objęcie urzędu scholarchy przez rajcę Daniela Schradera (1642–1693). W 1690 napisał epigram pochwalny ku czci burmistrza Johanna Ernsta Schmiedena, w 1699 zaś wiersz z okazji ślubu jego córki Adelgundy z burmistrzem Johannem Gotffriedem Diesseldorfem. Opublikował wiersz żałobny w zbiorze przygotowanym przez Abrahama Heysego po zgonie pastora kościoła NMP Nathanaela Dilgera, wydanym w 1683.
Był dwukrotnie żonaty, po raz drugi z poślubioną 21 I 1674 w kościele Najświętszej Marii Panny (NMP) Cathariną Gertrudą (pochowana 6 V 1718 w kościele św. Trójcy w grobie nr 54), córką pastora Friedricha Schrödera. Ojciec ochrzczonych w kościele NMP synów: Gottlieba (chrzest 12 XI 1684), który 3 IX 1716 uzyskał potwierdzenie kupieckiego obywatelstwo Gdańska jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli), oraz Johanna (chrzest 25 VII 1682 – pochowany 7 VII 1716 wraz z matką), w sierpniu 1696 zapisanego do przedostatniej klasy (secundy) Gimnazjum Akademickiego w Gdańsku, od 1698 w Elblągu, od 1705 studenta teologii w Jenie i Lejdzie (Leyden), od 1711 diakona w kościele św. Trójcy w Gdańsku, w 1714 bezskutecznie ubiegającego się o diakonat w kościele św. Katarzyny, od 1710 żonatego, przedwcześnie zmarłego (w wieku 34 lat).
Pochowany 10 V 1707 w kościele NMP w grobie nr 111.
Bibliografia:
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VII, s. 474.
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 195, 267.
Kotarski Edmund, Gdańska poezja okolicznościowa XVII wieku, Gdańsk 1993 (przez indeks).
Löschin Matthias Gotthilf, Geschichte Danzigs von der ältesten bis zur neuesten Zeit ..., Bd. 2, Danzig 1823, s. 192.
Schmidt Paul, Die St. Trinitatis Kirche zu Danzig nach Vergangenheit und Gegenwart, Danzig 1901, s. 86.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 3, 169.
