SZKOŁA ŚW. KATARZYNY

< Poprzednie

Następne >

Szkoła św. Katarzyny, 1909

Fragment budynku szkoły św. Katarzyny (z lewej) i Domu Kaznodziejów przy obecnej ul. Katarzynki, widok od północnego-wschodu, 1910

Dom Kaznodziejów i (po lewej) miejsce po zniszczonej szkole św. Katarzyny, widok od zachodu, na pierwszym planie po lewej fragment ściany kościoła św. Katarzyny, fot. Kazimierz Lelewicz, po 1945

Dom Kaznodziejów i (po lewej) domy odbudowane po 1945 w miejscu po szkole św. Katarzyny, 2020

Johann Gottfried Besser, dyrektor szkoły 1862–1875

Dr Eduard Wagner, dyrektor szkoły 1915–1927

SZKOŁA ŚW. KATARZYNY, początkowo parafialna przy ► kościele św. Katarzyny. Funkcjonowała zapewne już w XIII wieku, w mieście na ► prawie lubeckim, dla którego św. Katarzyna była kościołem parafialnym. W 1422 wzmiankowana jako stara szkoła. Wsród pracujących w szkole wyróżnili się m.in. jej rektor (1673–1688) Christoph Behr i konrektor Johann Nicolaus Weber, autorzy opublikowanych w 1676 wierszy (pierwszy po łacinie, drugi po niemiecku), w których wychwalali Gdańsk i jego władze, m.in. za docenianie ważności szkolnego nauczania (wcześniej, w 1655, nauczyciel Daniel Aschenborn, opublikował wiersz o gdańskim herbie).

Od 1792 szkoła łacińska. W budynku z 1838 przy St. Katharinen-Kirchhof 4A/B (ul. Katarzynki 4, na wprost południowej ściany kościoła św. Katarzyny) powstała we wrześniu 1862 średnia szkoła dla chłopców Altstädtische Knaben-Mittelschule zu St. Katharinen. W 1914 miała dziewięć klas, 418 uczniów. Budynek szkolny został zniszczony w 1945, w jego miejscu wybudowano dom mieszkalny z adresem ul. Katarzynki 4. [MrGl]

►Tabela: Kierownicy (rektorzy) szkoły św. Katarzyny (do 1862)

►Tabela: Dyrektorzy szkoły średniej dla chłopców (po 1862)